Το καλοκαίρι έφτασε, τα σύνορα για τους κυριλέ τουρίστες άνοιξαν, τα κρούσματα ξεπετάγονται προς καμία μας έκπληξη και με αυτά τα δεδομένα ετοιμαζόμαστε με λιγοστό κουράγιο να οργανώσουμε τις διακοπές, να κατασκευάσουμε δηλαδή μια πλαστή ανέμελη πραγματικότητα, για τον χειμώνα που δεν ψήνεται να μας αφήσει σε ησυχία.

Σε αυτήν την παντελώς αχαρτογράφητη εποχή, το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν ξέρει ακριβώς. Πόσοι χωράνε σε ένα πλοίο, ανά πόσες θέσεις καθόμαστε στο αεροπλάνο, είναι υποχρεωτική η μάσκα στο ΚΤΕΛ και ποιος μας ελέγχει, θα πάμε φέτος οι άφραγκοι και οι στερημένοι από το φυσικό περιβάλλον “ελεύθερο”;

Όταν λέμε “ελεύθερο” εννοούμε πάντα κάμπινγκ, εννοούμε εκείνο το πρώτο πρωινό που η απόσταση του πρώτου τεντώματος και της πρώτης βουτιάς στη θάλασσα, έχει απόσταση δευτερολέπτων και που ο ήχος από το γκαζάκι που προσπαθεί να ανάψει, είναι πιο συχνός από το κινητό σου, που δεν πιάνει σήμα.

Στη βεντέτα μεταξύ “ελεύθερου” και “οργανωμένου”, είμαστε πάντα με το πρώτο μιας και κάποιοι δεν γουστάραμε ποτέ την καταναγκαστική κατασκήνωση. Θέλουμε να κατουράμε θάμνους, να λιώνουμε στη ζέστη σε μια αμμουδιά, να προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε τη δίπλα σκηνή ότι “και καλά” θα βγάλουμε ψάρια με το αυτοσχέδιο παραγάδι και κυρίως να χαζεύουμε τη φωτιά που παλεύει να σβήσει το βράδυ.

Προφανώς, στην Ελλάδα υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ. Οπως αναφέρει ο Νόμος 392/1976, (ΦΕΚ Α’ 199/1976), με τίτλο “Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων”, “απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες”. Η απειληθείσα ποινή ήταν φυλάκιση ή και χρηματική ποινή. Συνεπώς, το εν λόγω αδίκημα ήταν πλημμέλημα.

Με τροποποίηση το 2012 -άρθρο 38 του Νόμου 4055/2012 (ΦΕΚ Α’ 51/ 12.3.2012)-το συγκεκριμένο “έγκλημα” κατέστη πταίσμα, με απειληθείσα ποινή κράτηση ή πρόστιμο από 300 έως 3.000 ευρώ. Σήμερα έχει επέλθει τροποποίηση του 4055/12 με τον 4276/14 αρθ. 7 παρ. 18, σύμφωνα με την οποία οι παραβάτες τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι τρεις (3) μήνες ή με επιβολή προστίμου του κατωτέρω εδαφίου, εφόσον δεν προβλέπεται βαρύτερη ποινή από άλλη διάταξη, διατασσόμενης συγχρόνως υπό του δικαστηρίου της βίαιης αποβολής τους. Συγκεκριμένα, οι παραβάτες τιμωρούνται με πρόστιμο ύψους τριακοσίων (300) ευρώ ανά άτομο ή ανά κατασκηνωτικό ή ανά μεταφορικό μέσο, που επιβάλλεται από το βεβαιούν την παράβαση αστυνομικό ή λιμενικό όργανο και εισπράττεται.

Αυτό που διαχρονικά κάνει το ελεύθερο κάμπινγκ να αντιμετωπίζεται με συμπάθεια από τις τοπικές κοινωνίες, είναι αφενός η στήριξη των καταστημάτων αλλά και η αναγνώριση μιας κουλτούρας που διαμορφώνεται μεταξύ ανθρώπου και φύσης και που καλό θα ήταν να διατηρηθεί έστω και έτσι.

Στο αμήχανο καλοκαίρι που βιώνουμε, με τη φονική πανδημία του COVID-19 να σαρώνει ολόκληρο τον πλανήτη, οι σκηνές καλούνται να μείνουν φυλαγμένες στις θήκες τους, μαζί με τη κλιμάκωση της δυσφορίας μας.

Ανάφη και Σαμοθράκη, δύο από τους πιο αγαπημένους προορισμούς των κατασκηνωτών, τα πράγματα ζορίζουν με τους δημάρχους να βάζουν πάγο σε όποιον σκέφτεται να συνεχίσει την αγαπημένη του καλοκαιρινή συνήθεια, προειδοποιώντας με τακτικούς ελέγχους και αυστηρή επιβολή της κείμενης νομοθεσίας, σηματοδοτώντας και εξαγγέλλοντας το “τέλος ανοχής”. Όλα αυτά τη στιγμή που εκατοντάδες καταστηματάρχες ανησυχούν για τον καλοκαιρινό τους τζίρο, που επηρεαζόταν άμεσα από τους κατασκηνωτές.

Στην ίδια ακριβώς γραμμή και ο Δήμαρχος Νάξου, που έχει υπό την επίβλεψη του Κουφονήσια, Δονούσα, Σχοινούσα, Ηρακλειά: “Θα εφαρμοστεί αυστηρά και με κάθε τρόπο η νομοθεσία που απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ, ενώ στα οργανωμένα κάμπινγκ θα εφαρμοστούν με αυστηρότητα τα ιατρικά πρωτόκολλα. Από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς θα τηρηθούν αυστηρά όλα τα μέτρα για τη δημόσια υγεία και την αποφυγή μετάδοσης του ιού. Το ελεύθερο κάμπινγκ δεν θα υφίσταται σε κανένα από τα πέντε νησιά. Θα πηγαίνει το λιμενικό, η αστυνομία, θα ξεκινήσουμε και αυτόφωρα αν χρειαστεί. Γιατί; Για λόγους δημόσιας υγείας; Θα ακολουθήσουμε τη νομοθεσία με αυστηρότητα”.

Στον αντίποδα της άποψης αυτής, ιδιοκτήτης μπαρ στη Δονούσα: “Το ελεύθερο κάμπινγκ πρέπει να παραμείνει γιατί εκτός από οικονομική βοήθεια δίνει και ζωντάνια στο νησί. Είναι η σημαία του νησιού, από εκεί ξεκινήσαμε. Μεταφορικά είναι ο “παππούς” και η “γιαγιά” του τουρισμού μας γι’ αυτό και καλό θα ήταν να τους προστατεύσουμε. Θεωρώ ότι για πολλούς, ο κορονοϊός είναι πρόσχημα. Η απαγόρευση του γίνεται για να ακολουθήσουν τις επιθυμίες κάποιων ανθρώπων. Τι να το κάνω να έχω προσανατολισμό μόνο στον πλούσιο Ευρωπαϊκό και να μην επιτρέπω σε ένα νεαρό φοιτητή με το πενιχρό του εισόδημα να απολαύσει μία ελληνική παραλία που τη θεωρώ δημόσιο αγαθό; Κι εμένα με ενδιαφέρει να έχω ευκατάστατους πελάτες, αλλά ποιοτικός τουρισμός δεν είναι μόνο ο οικονομικά εύρωστος. Και οι οικονομικά ταλαιπωρημένοι Έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό και στο ελληνικό νησί και να μπορούν να το απολαύσουν ακόμη κι αν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μείνουν σε κάποιο κατάλυμα“.

Αυστηρότερα λοιπόν τα μέτρα για τους ελεύθερους κατασκηνωτές, όπως αυστηρά συνεπείς δεν είναι τα μέσα μεταφοράς όπως προαναγγέλθηκε με επιβάτες σε τραίνο, μετρό και λεωφορεία να βρίσκονται ο ένας πάνω στον άλλον, όπως αυστηρά δεν είναι σε χλιδάτα μαγαζιά και παραλίες πανάκριβων νησιών. Τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους, και μια κοινωνία ετοιμάζεται να μπει σακατεμένη σε μια ακόμη οικονομική κρίση, εξαναγκάζεται να απολέσει οποιαδήποτε ψυχική διαφυγή.

Σε νιώθω σκοτεινιασμένο όμως και δεν μ’ αρέσει, οπότε σκάσε ένα χαμόγελο και βγάλε τη σκηνές σου, για Γαύδο. Το μικρό νησί κάτω απ’ την Κρήτη, αγκαλιάζει τις ανθρώπινες ανάγκες και δεν κωλώνει να εκφράσει μέσω του Δημάρχου της, πως: “Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποια έκτακτη ενημέρωση σχετικά με το ελεύθερο κάμπινγκ στη Γαύδο, δεν γνωρίζουμε εάν θα αλλάξει κάτι για φέτος. Το Δημοτικό Συμβούλιο μέχρι στιγμής δεν έχει βγάλει κάποια διαφορετική απόφαση. Φυσικά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του τουρισμού μας προέρχεται από το ελεύθερο κάμπινγκ, επομένως εάν κλονιστεί ή απαγορευτεί ρητά, αυτό θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στον τουρισμό μας, δεδομένου και ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να φιλοξενηθούν πολλά άτομα στο νησί. Είναι λίγα τα δωμάτια που έχουμε εδώ. Οι πιο πολλοί επισκέπτες έρχονται για να κατασκηνώσουν. Ωστόσο, δεν περνάει αποκλειστικά από το χέρι μου το εάν θα λάβουμε κάποια έκτακτη απόφαση για φέτος λόγω του κορονοϊού”.

Σωθήκαμε αδέρφια! Καλό καλοκαίρι!