Ρε Φερνάντο μακάρι να μπορούσαμε να σε βλέπουμε να οδηγάς συνέχεια

Σαν παιδάκι είχα τρέλα με το κόκκινο. Όταν άκουγα την ερώτηση “Τι χρώμα να…;” η απάντηση ήτανε μόνο μια “Προφανώς και κόκκινο”. Έτσι, αν εξαιρέσεις τον Παναθηναϊκό, σε όλα τα άλλα η επιλογές μου δεν ήταν αντικειμενικές. Έγινα Λίβερπουλ, έπεισα τη μάνα μου να αγοράσει κόκκινο Aygo και προφανώς σαν πιτσιρικάς που έβλεπε λίγο Formula 1 ήμουνα με τον Σουμάχερ. Όχι γιατί κέρδιζε, δεν το ήξερα καν, μπέσα, αλλά επειδή οδηγούσε Ferrari, η οποία ήταν κόκκινη.

 

Βέβαια, όταν άρχισα να κατανοώ το συγκεκριμένο σπορ, ήταν γύρω στο 2005. Όταν δηλαδή ο Μιχαλάκης μου δεν ήταν και απ’ τους πρώτους. Γιατί; Γιατί τότε, ένας πιτσιρικάς με το όνομα “Φερνάντο Αλόνσο” έδειχνε ότι μπήκε στον χώρο της Φόρμουλας για να μείνει. Και το κατάφερε. Ο Ισπανός κατέκτησε 2 σερί πρωταθλήματα, το 2005 και το 2006 και κατάφερε να μπει στη συνείδηση του κόσμου σαν ένας κορυφαίος οδηγός.

 

Έκτοτε, δεν ξαναπήρε κάποιον τίτλο, αλλά κακά τα ψέμματα δεν του το επέτρεπαν και τα μονοθέσια που οδηγούσε. Ο Αλόνσο όμως κατάφερε μέσα σε αυτό το διάστημα να δείξει πόσο οδηγάρα είναι πριν έρθει το 2018 και σταματήσει την καριέρα του. Ο Φερνάντο όμως, δεν άντεξε μακριά απ’ την αδρεναλίνη που σου προσφέρει αυτό το υπέροχο σπορ. Ο Φερνάντο συμφώνησε να επιστέψει του χρόνου στην αγαπημένη του Ρενό, για να τη βοηθήσει για έναν χρόνο, ώστε να μπει στην νέα εποχή της Formula 1 το 2022!

 

 

 

Ναι ρε φίλε, ναι! Να σου πω την αλήθεια δεν είμαι και ο κορυφαίος φαν του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά όσο να ‘ναι, είναι άλλη φάση να βλέπεις στην τηλεόραση τα μονοθέσια και κάπου στην άκρη της οθόνης να γράφει ένα όνομα με το οποίο έχεις “μεγαλώσει”. Έτσι, για έναν χρόνο θα κάνω υπομονή και μετά θα αράζω σαν γάτος στον καναπέ μου και θα παρακολουθώ τον “ALO”, για τις περιορισμένες εμφανίσεις που θα μας χαρίσει.

 

Μπορεί να με πλήγωσε σαν πιτσιρίκι όταν πήρε τα πρωταθλήματα απ’ τον Μάικλ, αλλά χαλάλι πραγματικά. Στα μάτια μου θα είναι για πάντα ο κορυφαίος οδηγός της γενιάς μου, γιατί κακά τα ψέμματα τον “Σούμι” δεν τον πρόλαβα και αρκετά. 

 

 

Κοίτα όμως, επειδή προσωπικά είμαι κομματάκι άσχετος με την όλη φάση του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ρώτησα κάποιον πιο σχετικό, με τον οποίο μάλιστα είχα πάει διακοπές μαζί στην Πάρο (Μεταξύ μας, χάλια ήταν οι συγκεκριμένες διακοπές, αλλά anyway). Τον Χρήστο Σαγανά. Ο Χρήστος έχει κατακτήσει 6 φορές το Ελληνικό πρωτάθλημα στο Καρτ και έχει αρκετές διακρίσεις στο βιογραφικό του, ακόμα και εκτός Ελλάδας. Για να σε προλάβω, θα πρέπει αν ξέρεις ότι το Καρτ μάγκα μου είναι το πρώτο βήμα για να βρεθείς στην Formula 1. Άρα κάτι παραπάνω θα ξέρει.

 

Ο “CH31” λοιπόν ανέφερε ότι “Είναι αρκετά ξεχωριστό για όσους αγαπάνε τον μηχανοκίνητο αθλητισμό να επιστρέφει ένας θρύλος του αθλήματος σε αυτόν. Προσωπικά μπορώ να πω ότι ο Αλόνσο είναι το είδωλο μου, πάντα τον παρακολουθούσα και ήθελα να γίνω σαν και αυτόν. Ελπίζω να μας χαρίσει μερικές ακόμα σημαντικές στιγμές και να καταφέρει με την εμπειρία του να επαναφέρει την Ρενό στον δρόμο των επιτυχιών, αλλά και στην μετάβαση για την νέα εποχή του αθλήματος. Μιλάμε για τον άνθρωπο που έσπασε την αυτοκρατορία του Σουμάχερ και του πήρε 2 σερί τίτλους. Μην σου πω για την ικανότητα του στην προσπέραση, απλά απίστευτος και είναι ίσως αυτό που ξεχωρίζω περισσότερο στον Αλόνσο”.

 

Για να το καταλάβεις καλύτερα, ο Φερνάντο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κόμπε, ο Τζόκοβιτς της Φόρμουλας. Όχι ο καλύτερος όλων των εποχών, αλλά ένας άνθρωπος που έχει αφήσει το στίγμα του στο άθλημα και δύσκολα θα ξεχαστεί. Ο Αλόνσο μεγάλωσε γενιές ελπιδοφόρων οδηγών. Έκανε άτομα να θέλουν να του μοιάσουν (τσέκαρε πιο πάνω) και φυσικά άλλα τόσα να αναγνωρίζουν το μεγαλείο του ακόμα και αν δεν παρακολουθούν φανατικά F1. Θες ένα παράδειγμα για το τελευταίο; Εγώ. 

 

 

Για αυτό, απ’ του χρόνου όλοι όσοι βλέπουμε Φόρμουλα (έστω και λίγο), δεν θα πρέπει να χάσουμε αγώνα. Το αντίθετο μάλιστα. Του χρόνου, ο Αλόνσο θα μας χαρίσει το δικό του “Last Dance” και θα πρέπει να “είμαστε” εκεί!