Πιάσαμε Ιούλη κι η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο. Οπότε, το μπαλκόνι πια είναι το νούμερο ένα σημείο του σπιτιού, κι ο καλύτερος τρόπος να περάσεις άλλη μια Τετάρτη σου στο μπαλκόνι, είναι γνωστός: Ταινιάρα, Θερινό της Τετάρτης στο Provocateur. Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό που είναι γνωστό.
Κι επειδή ξέρεις, ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι, pizza Χρυσή Ζύμη. Αφράτο ζυμάρι με τραγανή βάση, σε τρεις εκπληκτικές γεύσεις για να διαλέξεις (Barbeque, Special, Margherita). Αλλά για να μην καψαλίσεις και την πίτσα εκτός απ’ την καρδιά σου, να θυμάσαι: 15 λεπτάκια στο φούρνο. Κι είναι έτοιμη!
Έρωτας λοιπόν, και ποια ταινία θα ‘ταν πιο κατάλληλη για τη μέση της εβδομάδας και (σχεδόν) τα μέσα του καλοκαιριού, από έναν παράνομο έρωτα που ξεκινάει όπως αξίζει να ξεκινάει ο έρωτας:
Με μια Τυχαία Συνάντηση!
Απ’ τη μια ο (πιο αγαπημένος τούτου εδώ του σάιτ) Φρανσουά Κλουζέ, είναι καλός πατέρας κι ευτυχισμένος σύζυγος. Πραγματικά ευτυχισμένος, όχι για τα μάτια του κόσμου, όπως συνηθίζεται. Απ’ την άλλη, η (αγαπημένη όποιου έμαθε τον Τζέιμς Μποντ απ’ το Ο Κόσμος Δεν Είναι Αρκετός) Σοφί Μαρσό είναι επιτυχημένη, όμορφη, διψασμένη για ζωή αλλά και μ’ έναν απαράβατο κανόνα, πυξίδα στη ζωή της: “Ποτέ με παντρεμένο!”. Κι όπως θα ‘χεις ήδη καταλάβει, αυτοί οι δυο γνωρίστηκαν, κι έπειτα τυχαία συναντήθηκαν, κι ύστερα ερωτεύτηκαν, και τώρα τι θα κάνουμε γιατρέ μου;
Έλα ντε; Αποφασίζουν να μη δώσουν συνέχεια. Μα τότε η φαντασία του καθενός παίζει τα δικά της παιχνίδια. Κι η ταινία αναρωτιέται: Γίνεται να κρατηθείς πιστός στις αρχές σου, όταν ο ίδιος σου ο εαυτός ζητάει απεγνωσμένα να τις παραβείς; Όταν ζητάει μονάχα εκείνο τον άλλο άνθρωπο, εκείνον που δεν πρέπει να ξαναδείς; Έχεις απάντηση; Υπάρχει απάντηση; Η ταινία της (επίσης αγαπημένης μας) Λίζα Αθουέλος ρίχνει τον προβληματισμό της και μια υπέροχη συζήτηση να κάνεις με φίλους μετά το The End και τους τίτλους τέλους. Έναν προβληματισμό που φωνάζει δυνατά μέσα απ’ την πιο δύσκολη ατάκα του ίδιου του φιλμ:
“Δεν ξέρω τι με τρομάζει πιο πολύ. Να σε ξαναδώ… Ή να μη σε ξαναδώ ποτέ;“
Μια όμορφη ιστορία, ικανή να βάλει φωτιά στη λάβρα του Ιούλη. Μια ζόρικη ερώτηση ικανή ν’ ανάψει την κουβέντα σ’ ένα τραπέζι με δροσιστικά ποτά και νόστιμη πίτσα. Πίτσα όμως που, σε αντίθεση με την ερώτηση, δεν είναι καθόλου ζόρικη. Χρυσή Ζύμη. Διαλέγεις γεύση: Barbeque, ή Special, ή Margherita. Τη ρίχνεις στο φούρνο. Περιμένεις ένα τεταρτάκι. Έτοιμη! Και τώρα, με γεμάτο στομάχι, ώρα για φιλοσοφικούς προβληματισμούς κι ερωτική διάθεση.
Γιατί, φίλε μου ή φιλενάδα, το καλοκαίρι μπορεί να είναι όμορφο και μέσα στην πόλη. Χρειάζεται απλώς μια σειρά απολαύσεις, τις αναγκαίες απολαύσεις στη ζωή του ανθρώπου: όμορφη τέχνη, καλό φαγητό, καλούς φίλους, μια ωραία συζήτηση, κι έναν έρωτα ικανό να σε κάνει να διαγράψεις όλα σου τα θέλω, όλα σου τα πρέπει, όλα σου τα μη. Γιατί, καλή η θεωρία, αλλά κάπου μέσα μας όλοι το ξέρουμε: ο έρωτας κάνει τη γη και γυρίζει. Και η πίτσα! Αν είσαι απ’ αυτούς που μπορούν να διαχωρίσουν το ένα από το άλλο…
