Πιτσιρικάς που ήμουν, έβλεπα μπάλα. Έβλεπα πολλή μπάλα. Βασικά για να στο κάνω πιο λιανά, έβλεπα πάρα πολλή μπάλα. Και σαν πιτσιρικάς, επίσης, άκουγα συνέχεια μια και μόνο ερώτηση “Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;“. Δεν ήξερα. Σιγά-σιγά όμως, όσο μεγάλωνα και δεν έβρισκα κάτι ουάου να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον, η επιλογή μου ήταν μονόδρομος. Ήθελα να γίνω Αθλητικογράφος.
Και αυτό ουσιαστικά σπούδασα, μπορεί να μην θεωρώ έτσι τον εαυτό μου πλέον, αλλά όπως και να το κάνουμε υπάρχει πάντα αυτή η σπίθα να θέλω να εξηγώ τακτικές και να κάνω αναλύσεις, έχοντας τη στόφα του “Εγώ ξέρω”. Για να το πετύχω όμως αυτό στον βαθμό που θέλω πρέπει όντως, κάποια στιγμή στο μέλλον να ξέρω. Τώρα απλά έχω μια ιδέα. Θες να σου πω έναν που όντως ξέρει; Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Ο καλύτερος αθλητικογράφος που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα!
Τώρα θα μου πεις “Τόσοι υπάρχουν, ηρέμησε”. Ok, ηρεμώ, αλλά τη γνώμη μου σου λέω. Και αυτή δεν θα τη στηρίξω πάνω στο κλασσικό επιχείρημα ότι ο “Σωτηρακό” είναι μια ποδοσφαιρική-αθλητική Wikipedia. Που είναι. Από τα λίγα βιντεάκια που που έχω δει, αλλά και από τις μεταδόσεις του, μπορώ εύκολα και εγώ να συμφωνήσω με αυτή τη “φήμη”. Και πρόσεξε, εδώ το θέμα είναι λίγο λεπτό.
Ναι μεν έχει απίστευτες γνώσεις και θυμάται πράγματα που δεν μπορείς να κατανοήσεις ότι μπορεί να θυμάται άνθρωπος, αλλά λέγοντας τα δεν κουράζει. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πόσες είναι οι φορές που έχουμε ακούσει σε αρκετούς αγώνες τους σπορτ κάστερ να “πετάνε” σκόρπιες πληροφορίες για κάποιο γεγονός, παίκτη ή και ομάδα και να βαριόμαστε που ζούμε; Αρκετές. Ε, σε μια μετάδοση του Σωτηρακόπουλου δεν θα βαρεθείς ποτέ, ίσα-ίσα θα παρακαλάς να συνεχίζει να μιλάει.
Και αν, μια στο εκατομμύριο, κουραστείς να ακούς τι λέει, σίγουρα δεν θα βαρεθέις τη φωνή του. Μια φωνή, με την οποία σχεδόν όλοι μας, έχουμε συνδέσει σπουδαία αθλητικά γεγονότα. Θες ένα παράδειγμα; Αν είσαι βαζελάκος, σαν και μένα, σίγουρα ανατριχιάζεις όταν ακούς “Και ο Βαζέχα που δεν είναι off side, άμα του τη βγάλει ο Δώνης…”. Ε, ξέρεις από ποιανού το στόμα βγήκαν αυτά τα λόγια; Δεν θα σου πω. Μάντεψε!
Αν απ’ την άλλη, είσαι ηλικιακά κοντά με μένα και δεν έβλεπες και τόση μπάλα, πάλι τον έχεις ακούσει. Πού; Στο Pro Evolution Soccer (Αν είσαι boomer τον πρόλαβες και στο Fifa στις αρχές του Millenium). Σίγουρα έχει πάρει το αυτί σου τις ατακάρες του τύπου “Και κατάφερε και το έβαλε… στο ίδιο του το τέρμα” και φυσικά το κορυφαίο “Σαν κάτι να ψήνεται εκεί στην πλάγια γραμμή”. Μάγκα μου, χωρίς να το καταλάβουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μεγαλώσαμε με Σωτηρακόπουλο και κάποια βράδια, που τυχαίνει να αράζουμε με άτομα που μας σκάνε καμιά δεκαριά χρόνια, μαθαίνουμε ότι ΚΑΙ ΑΥΤΑ μεγάλωσαν με Σωτηρακόπουλο. Μόνο και μόνο απ’ αυτό, πρέπει να καταλάβουμε το μέγεθος του!
Για να το καταφέρει όμως όλο αυτό (το να συζητιέται χρόνια το όνομα του), τότε σίγουρα κάτι έκανε καλά. Σίγουρα είναι καλός δημοσιογράφος. Και το έχει αποδείξει. Μπορεί σε κάθε μετάδοση ή αν τον πετύχεις σε κάποια εκπομπή, να το καταλάβεις. Ο άνθρωπος ξέρει μπάλα. Μπορεί να δει μια φάση και να σου εξηγήσει γιατί έγινε ό,τι έγινε εκεί. Μπορεί να σου αναλύσει ακριβώς το τι θέλει να πετύχει κάθε προπονητής, σύμφωνα με το στήσιμο της ομάδας του. Και μέσα σε όλα αυτά, να πετάει και πληροφορίες για το τι έγινε το 1971 σε έναν ημιτελικό στο Κάρντιφ. Απίστευτο…
Αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι μερικές φορές με έχει εκνευρίσει. Βλέπεις έχουμε ένα κοινό. Γουστάρουμε και οι 2 κάργα τη Λίβερπουλ. Υπήρχαν εποχές λοιπόν που η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ ήταν στη φάπα. Έτσι, δεν μου έφταναν εμένα τα 6 γκολ που έτρωγα απ’ τη Στόουκ (τυχαίο παράδειγμα), είχα και τον “Σωτηρακό” να εξηγεί γιατί έγινε αυτό και ουσιαστικά να με κάνει να καταλάβω ότι η ομάδα μου ήταν χάλι. Να, βλέπεις με ενοχλούσε το γεγονός ότι ήταν αντικειμενικός.
Βέβαια όσο και αν μου την έσπαγε, άνετα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι αυτό τον έκανε ακόμα πιο κορυφαίο στα μάτια μου. Τόσο πολύ, που πλέον είμαι σίγουρος για αυτό που θα πω. Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος μάγκα μου, είναι ο καλύτερος αθλητικογράφος στην Ελλάδα! Και όχι, αυτό δεν είναι μια στιγμή παραφροσύνης.
Χρηστάρα να είσαι καλά και του χρόνου να σηκώσουμε το 20ο! ❤️
