Σε κάθε κατάληψη στο σχολείο, όταν μας ζητούσαν χαρτί με τα αιτήματα που έχουμε, πάντοτε υπήρχαν 3 σιγουράκια. Υπόστεγο για να μην βρεχόμαστε, κάποιο random παράπονο για το κυλικείο και φυσικά η απαίτηση του να μπει φανάρι στον κεντρικό, πριν την είσοδο του σχολείου.
Λίγο πιο μακριά από εδώ, στη Γεωργία, κάποιος διευθυντής θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος, χωρίς το άγχος ότι την επόμενη θα πάει να δουλέψει και θα βρει κλειστό το κτήριο όπου εργάζεται. Γιατί; Γιατί μάλλον τα παιδιά βρήκανε τρόπο να περνάνε τον δρόμο με ασφάλεια, ακόμα και χωρίς φανάρι. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ενός σκύλου-σχολικού τροχονόμου.
Ναι καλά διάβασες. Ο Κουπάτα, είναι ένα αξιαγάπητο τετράποδο, που κάθε πρωί σκάει μύτη δίπλα στη διάβαση πεζών και όταν βλέπει πιτσιρίκια που θέλουν να περάσουν τον δρόμο, μπουκάρει μπροστά απ’ τα αμάξια, ώστε αυτά να πάνε απέναντι με απόλυτη ασφάλεια. Εμείς βλέποντας τον, γαυγίζουμε απ’ τη χαρά μας και ελπίζουμε να τον δούμε σύντομα με το κλασσικό γιλέκο που φοράνε οι τροχονόμοι, αλλά και με την πινακίδα που λέει “STOP”.
