Κάθε φορά, που συζητιούνται οι φετινές καλοκαιρινές διακοπές στο γραφείο, ένα στεντόρειο ΑΧ, απλώνεται πάνω από την Κηφισίας! Βλέπεις, το καλοκαίρι του 2020, θα είναι ίσως το πιο WTF καλοκαίρι, της πιο WTF χρονιάς που έχουμε ζήσει. Κι όσο προσπαθούμε, ακόμη να βρούμε ποιος social distancing κανόνας μας ταιριάζει καλύτερα, το μυαλουδάκι μας πήγε χωρίς κανένα απολύτως λόγο, σε όλα όσα περνάγαμε κάθε καλοκαιρινή σεζόν, τα καλά τα χρόνια προ κορονοϊού που δεν φοράγαμε σκάφανδρα μαγιό και λανσάραμε μπουρνουζό-ξαπλώστρες!
Εκεί που λες, μας τα έσκασαν εκείνα τα λατρευτά έθιμα του καλοκαιριού, που μετράγαμε τις μέρες, όπως ο φαντάρος το λελεδόμετρο για να τα ζήσουμε ξανά. Κάναμε λοιπόν μια ψακτική κι ένα ξεσκαρτάρισμα, σε αυτά που επιβάλλεται να καθιερωθούν όλη τη χρονιά, για να βγάλουμε με κάποιο τρόπο την άτιμη, την πανδημία.
Ξεκινάμε, να μην μας πιάσει η ζέστη!
Η Γιορτή της Ψημένης Ρακής
Όποιος έχει πάει στην Αμοργό, ξέρει. Όποιος δεν έχει πάει, θα ήθελε πολύ να ήξερε. Κάθε 26 του Ιούλη στα Κατάπολα, παίζει μπάλα μια από τις πιο ελληνικές εορτές και πιο εμπνευσμένα έθιμα της φάσης. Προφανώς, αναφερόμαστε στη Γιορτή της Ψημένης Ρακής, έναν πολύ καλό λόγο να γίνουμε λιάρδα γλεντοκοπήσουμε μετά μουσικής, τρώγοντας και κολασμένο παστελάκι, για να πάει η ρακή μπαμ και κάτω σε άδειο στομάχι. Μαζεύουμε λοιπόν υπογραφές ώστε να καθιερωθεί τούτη η γιορτή όλο τον χρόνο.
Η Γιορτή του Ούζου
Συνεχίζουμε με τα εξαγώγιμα ηδύποτα στις νησάρες μας. Αυτή τη φορά πάμε προς Μυτιλήνη μεριά το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, γεμίζοντας τις νταμιτζάνες μας με ούζο εκλεκτό, γιατί αν το πιεις γίνεσαι ευθύς, βασιλιάς δικτάτορας, Θεός και Κοσμοκράτορας. Ποιος δεν θα ήθελε να παιζόταν μια τέτοια γιορτούλα 24/7 όλη την χρονιά άραγε;
Η Γιορτή της Καραβίδας
Αυτός ο εκλεκτός και δαιμονισμένα γευστικός ψαρομεζές, είναι ένας λόγος, που μπορεί ο γράφων να αποχωριστεί και το κοντοσούβλι άμα χρειαστεί. Για αυτό ξεκινά τον δικό του αγώνα, προκειμένου, να μην χρειάζεται να φτάσουμε Ιούλιο και να ανηφορίσουμε προς Έδεσσα μεριά, προκειμένου να γιορτάσουμε και να δοξάσουμε τις καραβίδες, με τον δέοντα τρόπο!
Η Γιορτή της Μελιτζάνας
Στην Αρκαδία ξέρουν από καλή μελιτζάνα κι εμείς αισθανόμαστε την ανάγκη και το αίσθημα ευθύνης να μιλήσουμε για το πλέον διαολεμένα κηπευτικό. Δεν θα πούμε πολλά, μόνο ότι χωρίς μελιτζάνα, μουσακά δεν έφαγε κανείς! Έτσι λοιπόν, θεωρούμε χρέος μας, να κινήσουμε τις απαραίτητες νομικές διαδικασίες, ώστε να την γιορτάζουμε all year long, που λένε κι οι Αμερικάνοι κι όχι μόνο το καλοκαίρι. Βλέπεις, στα παπουτσάκια κάποιοι ασέβαστοι αντιστάθηκαν, στη μελιτζάνα κανείς!
Η Γιορτή του Κρασιού
Αν μεγάλωσες σε ελληνική οικογένεια της δεκαετίας του 1990, δεν γίνεται να μην είχες στην ποτήρο-προίκα σου και σετάκι κρασοπότηρων. Προς τιμήν των παιδικών αναμνήσεων και της νοσταλγίας που μας χρειάζεται για να την βγάλουμε καθαρή και φέτος, είναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ανάγκη, η Γιορτή του Κρασιού να γιορτάζεται από την 1η Ιανουαρίου έως και τη 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους. Ντάξει, όχι ότι μας χαλάει και το κρασί!
Το Πανηγύρι του Ψαρά
Στην Ικαρία η Φύση φέρθηκε πολύ καλά. Ξηγήθηκε σένια, πως το λένε! Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε παραπάνω, μια βόλτα στις Σεϋχέλλες, αρκεί για να σε πείσει. Εκεί κοντά λοιπόν στους Φούρνους του νησιού, που είναι η πρωτεύουσα των πανηγυριών, που όλα κυλάνε αργά, την τελευταία μέρα του Ιούλη, παίζει ακόμη πανηγύρι. Το λένε του Ψαρά κι αφθονούν το φρέσκο ψαράκι και λιχουδιαστοί ψαρομεζέδες! Εμπρός λαέ του Provocateur, για το ψήφισμα που θα κάνει κάθε μας μέρα, σαν 31η Ιουλίου στην Ικαρία!
