Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για το έθνος. Αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι, μάλλον ανήκεις σε Τζάρεντ Λέτο κατηγορία, που έκανε βουβό διαλογισμό και δεν πήρε πρέφα ότι του πλανήτη, του τα έσκασε ο κορονοϊός! Σήμερα, ήρθε η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα να ανοίξει επιτέλους η εστίαση! Προτελευταία και όχι καταϊδρωμένη μιας και τα φεστιβάλ κι οι συναυλίες έχουν καπαρώσει τη θέση, θα ανοίξει καφετέριες, καφενεία, ταβέρνες και μπαρ! Κι ενώ στο μαγευτικό Αιγάλεω, τα παππούδια ήδη ρίχνουν κλήρο για να κλείσουν ομάδα στη δηλωτή, δεν είναι λίγοι που μετράνε με ρολόγια, κλεψύδρες και κόκκους άμμου, τις ώρες και τα λεπτά για να ανοίξουν και τα μπαρ, να πιούμε, πιουν επιτέλους ένα ποτό σαν άνθρωποι!
Έλα όμως που η φασούλα θα είναι social distancing κι αυτά που ξέραμε, πρέπει να τα ξεχάσουμε! Βέβαια για να λέμε κι όλη την αλήθεια, κάποια σκηνικά που συμβαίνανε στα μπαρ, ήταν πιο ενοχλητικά κι από ψαροκόκαλο στο λαιμό! Επομένως, τώρα που μπορούμε να τα χαιρετήσουμε σε ένα βαθμό, δεν μας χαλάει και τόσο! Με αίσθημα ευθύνης, για ακόμη μια φορά τα παραθέτουμε, δίχως φόβο και πάθος για την αναγνωστική σου πάρτη και μόνο!
Όχι άλλο στριμωξίδι ρε παιδιά!
Ναι το ξέρουμε, πρώτοι εμείς έχουμε μιλήσει καθαρά και ξάστερα για τις κοκτεϊλάρες και τις ποτάρες που μας έχουν στηρίξει σε δύσκολες στιγμές. Συχνά, όταν ήμασταν καραντινιασμένοι τοποθετηθήκαμε με θάρρος και παρρησία γιατί τη στιγμή που θα έρθει το Lockdown, και θα λυγάμε το κορμί μας σε κάποιο beach bar, της ευρύτερης περιοχής! Έλα όμως, που ο κορονοϊός τα έφερε έτσι κι οι ειδικοί μας προτρέπουν να κρατάμε παντού αποστάσεις! Μεταξύ μας, από μια ηλικία και μετά το ανηλεές στριμωξίδι, είναι τουλάχιστον ενοχλητικό. Έτσι λοιπόν τώρα, μπορείς να πίνεις το ποτάκι σου, δίχως να σε σπρωχνώ-σέρνουν 312 νοματαίοι, σε ένα χώρο που κανονικά χωράνε 200! Πλέον, ο δρόμος προς την τουαλέτα δεν θα είναι σπαρμένος, παλτό, πατημένα τσιγάρα, φουλάρια και τσαντάκια μέσης αν βρίσκεστε στα Δυτικά! Εκτός αυτού θα μπορείς να φέρεις τις γυροβολιές σου, σαν άνθρωπος κι όχι στοιβαγμένος με άλλους 7 σε ενάμιση τετραγωνικό! Για τους σερβιτόρους από την άλλη, που χρειαζόντουσαν κι ένσημα ακροβάτη για να μην τους πέσει ο δίσκος, η νέα κατάσταση θα μοιάζει με πικνίκ, πλάι στο “Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι”!
Κανένας creepy άγνωστος δεν θα ψιθυρίζει το αυτί σου!
Δεν θέλουμε να είμαστε ισοπεδωτικοί ξερολάκηδες, αλλά πιο εύκολα θα βρεις δελφίνια στον Κηφισό, παρά φίλο ή φίλη, που να μην έχει βρεθεί σε αντίστοιχο υπέρ- ανατριχιαστικό σκηνικό, σαν το παραπάνω! Άλλοτε πρόκειται για σαχλό πέφτουλα, που περνιέται για δεινός και λάγνος εραστής, άλλοτε για Forever Αlone τύπο που κανείς δεν θυμάται πως μπήκε στο μπαρ κι έπιασε στασίδι δίπλα σου! Πλέον, είσαι προστατευμένος και δεν σε σκιάζει creepουλας κανείς!
Κανείς δεν θα περιμένει τα ρέστα για 45 λεπτά.
Έλα πες την αλήθεια σου έχει συμβεί και σένα! Δεν γίνεται να μην έχει υπάρξει κάποια φορά στην μπαρόβια ιστορία σου που να ξεροστάλιαζες μισάωρο και βάλε για να πάρεις τα ρέστα σου! Λέμε για εκείνη την καταραμένη φορά που έδωσες 50ρικο για 3 μπύρες και περίμενες τον σερβιτόρο, σαν να ήταν ο Αντρέας το 1981! Πέρασε μια, λες το ξέχασε, δεν πειράζει, ξαναπέρασε δεύτερη λες χαμός γίνεται, θα έχει δουλειά. Στη δέκατη τέταρτη φορά που πέρασε ήθελες να περάσεις την πασμίνα του ξαδερφού σου στο λαιμό και να δώσεις τέλος στο μαρτύριο. Τώρα τέρμα ο εφιάλτης με τα ρέστα! Χάρη στον κορονοϊό, όλοι πληρώνουν με κάρτα κι η θλιβερή αναμονή για τα ρέστα έλαβε τέλος! Εκτός αν έχει χαλάσει το Pos! Μουαχαχαχαχα!
Πλέον δεν θα σε μπερδεύουν με τον σερβιτόρο!
Η μέρα που σταματήσαμε όλοι να φοράμε μονόχρωμα μπλουζάκια στα μπαρ, ήταν όταν μας μπερδέψανε με τον σερβιτόρο! Κι όχι δεν το λέμε γιατί θα μας χάλαγε να ήμασταν σερβιτοροί, αλλά επειδή δεν υπάρχει πιο αμήχανη σιωπή στο σύμπαν των αμήχανων σιωπών, από εκείνη που πέφτει όταν παραγγέλνουν σε έναν πελάτη μια γύρα από ποτάρες. Πλέον, με τα τραπεζάκια και τα σταντ σε στρατιωτική παράταξη, όλοι θα ξέρουν ποιος είναι ο σερβιτόρος κι εσύ θα μπορείς να ξαναφορέσεις τα περήφανα μονόχρωμα t-shirts σου!
Ο DJ θα φαίνεται!
Υπήρχε ποιο ενοχλητικό πράγμα από το να θες να πλευρίσεις τον DJ και να του σπικάρεις το τραγούδι που γουστάρεις, γιατί σε έχει πιάσει η φάση σου και να μην μπορείς; Όχι, δεν υπάρχει, αλλά πως να πλησιάσεις κάποιον που δεν βλέπεις, καθώς έχει μιλούνια μπροστά του; Τώρα να τον πλησιάσεις πάλι δεν θα μπορείς, αλλά θα έχεις τη δυνατότητα να του γνέψεις μιας και θα φαίνεται και να του περιγράψεις άμα λάχει τον αγαπημένο σου σκοπό.
Τέλος τα πονεμένα δαχτυλάκια από την κλωτσοπατινάδα του χορού
Ειδικά καλοκαιράκι, που τα πεδιλάκια δίνουν και παίρνουν κι η σαγιονάρα 1-4 έχει τα σουξέ της, δεν υπήρχε μπιτσόμπαρο να μην έχει θρηνήσει μπόλικα χτυπημένα δαχτυλάκια ποδιών! Βλέπεις, ολούθε είχανε ξαμοληθεί ούγκανοι παρασάνταλοι χορευτές της κακιάς ώρας, που δεν σέβονται τίποτα και μπροστά στο κάτι σαν χορό τους, αφήνουν πίσω τους θύματα των ατάλαντων ορέξεων τους. Ξεχάστε αυτά που ξέρατε, φέτος! Μάνα βγάλε τις σαγιονάρες μου, ήρθε η ώρα τους ξανά!
