Δεν ξέρω για σένα αλλά του λόγου μου, έχω ξεπεράσει τον ένα μήνα καραντινιασμένος και δεν έχω άλλες χαραγματιές στον τοίχο να μετρήσω. Οι μόνες σκέψεις που με κρατάνε ακόμη νηφάλιο, είναι ότι έχω στοκάρει, σειρές, ταινίες, δίσκους και βιβλία για τα επόμενα 283 χρόνια. Ντάξει, ας αφήσουμε τις υπερβολές στην άκρη. Ας μιλήσουμε λιγουλάκι για τη στιγμή που η καραντίνα θα σπάσει και θα τρέξουμε με ξέπλεκες τις κοτσίδες σε λιβάδια για να αγκαλιάσουμε μέχρι και τον αχώνευτο τον προϊστάμενό μας, αφού μας είχε λείψει το ξινισμένο μουτράκι σου. Ναι, σωστά κατάλαβες, μιλάμε για εκείνη τη στιγμή, που θα λευτερωθούμε και θα αρχίζουμε να ξανά βάζουμε τη ζωή μας, στους κανονικούς της ρυθμούς. Κι ενώ ξέρουμε, ότι για κάποιο περίεργο λόγο το πρώτο λαϊκό προσκύνημα που θα παίξει, θα είναι μάλλον στις εκκλησίες, εμείς με αίσθημα ευθύνης θα σου γράψουμε για όλα εκείνα τα μέρη που θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη κοσμοσυρροή κι από τη Μητρόπολη Αθηνών. 

Κομμωτήρια 

Το πρώτο δεκαήμερο της καραντίνας έλεγες: “τώρα που δεν βγαίνω πολύ και δεν βάζω ζελέδες κι αφρούς, θα δυναμώσει κι η τρίχα που το χρειάζομαι“. Το δεύτερο δεκαήμερο προσπαθούσες να κουρευτείς μόνος σου, κι έγινες σαν τον Ντάνι Τρέγιο μετά από το “Machete“! Όταν έκλεισε ο μήνας, το πήρες απόφαση και κυκλοφορούσες με σκουφί στο σπίτι από σεβασμό και μόνο, απέναντι στους καθρέφτες. Συμπάσχουμε και με τις κοπέλες που αρκετές δίνουν τον ανένδοτο, στη μητέρα των μαχών! Ναι αυτή της ρίζας στο μαλλί! Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, πιο εύκολα έβρισκες κουνουπιέρα ξαπλώστρα στη Μύκονο Δεκαπενταύγουστο, παρά θα βρεις ελεύθερο ραντεβού σε κομμωτήριο όταν μας σχολάσει η καραντίνα. 

Καφενεία 

Ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα που βίωσαν τα λατρεμένα μας παππούδια, από όταν περιοριστήκαμε στα σπίτια μας, ήταν προφανώς το κλείσιμο των καφενείων. Για αυτό λοιπόν, σαν άλλα φανταράκια πριν την άδεια απολύσεως, μετράνε μέρες για το καφενειόχαρτο, που θα το φέρουν από την Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας. Πόσο να αντέξεις το οικιακό τάβλι, την περιορισμένη πρέφα και τις εφημερίδες από το σούπερ μάρκετ; 

Νυχάδικα 

Πλάι στα κομμωτήρια κι αυτά, ήδη μαζεύουν πελατολόγιο, μόλις χαλαρώσουν τα μέτρα, καθώς το μανικιούρ και το πετικιούρ το σωστό, το κυριλάτο, θέλει τον ειδικό του. Αμ’ πως; Άσε που με τόσα μασημένα νύχια από την κλείσουρα και το άγχος, αν εξυπηρετηθείς πριν το νέο έτος, μια κωλοφαρδία να την αισθανθείς. 

Ταβέρνες 

Ι love the smell of kontosouvli in the morning! Αν σου έχει λείψει αυτή η φράση, μας νιώθεις. Αν ακόμη μνημονεύεις εκείνα τα παϊδάκια κοτόπουλο, τη γουρουνοπούλα και τα παστουρμαδοπιτάκια που είχες φάει σε μια ταβερνίτσα έξω από τη Σταμάτα, είσαι ο χαμένος μας αδερφός. Αν σβήνεις με μολυβιές τις μέρες από το ημερολόγιο, για να έρθει επιτέλους η καλοκαιρινή σύναξις των ταβερνομάχων, έχεις καταλάβει που το πάμε. Κι όταν σε παίρνει από κάτω, να κοιτιέσαι στον καθρέφτη και να μονολογάς, ότι όσο υπάρχουν ταβερνάκια με θέα τη θάλασσα, υπάρχει ελπίδα. 

Γυμναστήρια 

Από όταν κλειστήκαμε στα σπίτια μας, κάποιοι επαναπροσδιορίσαμε μια από τις σημαντικότερες σχέσεις ζωής μας. Αυτή με το ψυγείο. Ήρθαμε ξανά πιο κοντά, καθώς βρισκόμασταν συχνότερα κι ήταν το άτιμο γεμάτο λιχουδιές. Παράλληλα, βουτήξαμε στο ματαιότης, ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης mood κι είπαμε ότι δεν μας νοιάζει τίποτα πια και θα φάμε, γιατί και να στείλει δεν προβλέπεται να βγούμε έξω να πάμε να τη συναντήσουμε. Έλα όμως που το καλοκαίρι, θα μας ξανάρθει και πρέπει να χτίσουμε και πάλι κορμί. Ήρθε η ώρα η ετήσια συνδρομή στο γυμναστήριο να βγάλει τα λεφτά της, λέμε στον καθρέφτη και μοιάζει να είναι η πρώτη φορά που το εννοούμε! 

Ξεφτιλάδικα 

Αφήνουμε καφέ και μπαρ εκτός συναγωνισμού ηθελημένα καθότι, θέλουμε να τους φερθούμε με τη σημασία που τους πρέπει, αφιερώνοντας τους ένα ξεχωριστό άρθρο. Με αίσθημα ευθύνης και πόνο ψυχής θα δώσουμε το χώρο που τους αναλογεί, στα πολυαγαπημένα μας ξεφτιλάδικα. Ξέρεις, αυτά που ανοίγουν συνήθως μετά τις 2 και πόρτα, γκαρνταρόμπα και σέρβις κάνει το ίδιο άτομο. Όλα αυτά τα υπέρ-καλτ ημί-καταγώγια με όνομα σχετικό με φωτιά για κάποιο λόγο (Φλόγες, Φουρνέλο Κλαμπ, Πυρσός, Πυρκαγια, οκ κατάλαβες που το πάμε) που πας για μια γύρα σφηνάκια και καταλήγεις να πίνεις τεκίλα από το ανταλλακτικό του κρεμοσάπουνου. Εκεί να δεις τί έχει να γίνει, όταν ξεκαραντινιαστούμε!

Κι αν ξεχάσαμε και τίποτα, ρίξτο στα σχόλια! Για αυτό, τα έχουμε ντε!