Πριν καιρό, διαβάσαμε κάπου για τα κρούσματα στη Συρία, τα οποία ήταν αρκετά λιγότερα από προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Μέσα στον βομβαρδισμό των ειδήσεων για τον κορονοϊό και στην εκθετική αύξηση του πανικού για την πανδημία, δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε, ότι οι άνθρωποι εκεί έχουν ακόμη πόλεμο.
Κι ενώ στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη δεν μπορείς να βρεις, κωλόχαρτο, αντισηπτικό ή μάσκα μιας χρήσης, από τον γενικευμένο πανικό που επικράτησε, στη Συρία οι βόμβες δεν σταμάτησαν να σκάνε σε κατοικημένες περιοχές. Οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίστηκαν, οι νάρκες επίσης δεν σταμάτησαν να σκάνε. Ωστόσο, βλέποντας τα σταστιστικά στοιχεία του Μάρτη βλέπουμε πως είναι ο λιγότερο ματωμένος μήνας εδώ και 9 χρόνια στη Συριά. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 380 χιλιάδες άνθρωποι. Τον Μάρτη τα θύματα των αμάχων έφτασαν τα 103 (συγκριτικά τον Φεβρουάριο ήταν 275), ενώ ο ΟΗΕ λόγω της επιδημίας, ζήτησε ολική κατάπαυση πυρός για την καταπολέμηση της επιδημίας.
Μέσα σε όλη τη μαυρίλα που έχει σκεπάσει τον πλανήτη, μια νότα αισιοδοξίας, πάντα θα υπάρχει όταν αθώοι, σταματούν να χάνουν τη ζωή τους, εν μέσω πολέμου.
