Η φάση θέλει καραντίνα, κι η καραντίνα έχει μοναξιές. Όμως, φίλε μας, γι’ αυτό υπάρχουν τα βιβλία. Κι όμως, φιλενάδα μας, γι’ αυτό τις έχουμε τις ταινίες. Και τις σειρές.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ανία της μοναξιάς λοιπόν, το Provocateur σου βρίσκει τη λύση: οι Προβοκάτορες έχουν για σένα 10+1 βιβλία – ταινίες – σειρές (και τραγούδια!), για να περάσεις μια καραντίνα… ζάχαρη! Δεν θα θες να βγεις, σου λέμε. Καλύτερα κι από διακοπές. Στο κάτω-κάτω, υπάρχει καλύτερη παρέα από χαρτί και μελάνι, από φώτα και χρώματα, από κιθάρες και βιολιά; Ε, δεν υπάρχει!
Τραγούδι Έναρξης:
Θα κάτσω σπίτι, Λουκιανός Κηλαηδόνης
Απλά τα πράγματα. Λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγεις, βάλε τον ύμνο λοιπόν και τηγάνισε κάνα αυγό…
Βιβλία
Το Δεκαήμερο του Βοκάκιου, ο Γεροντόπουλος
Σκέφτηκα: Ο Καμύ. Κι ύστερα σκέφτηκα: Ο Σαραμάγκου. Όταν όμως είσαι κλεισμένος σπίτι, μ’ έναν ιό απ’ έξω να σου φωνάζει σαν Αχιλλέας κάτω απ’ τα τείχη της Τροίας, δεν θες να διαβάσεις ούτε Πανούκλες, ούτε Τυφλότητες. Δεν θες νεκρούς, δεν θες ποντίκια, δεν θες ασφυξία και ζόρι. Οπότε να: διάβασε για μια παρέα νέων που, με την πανώλη να ξεκληρίζει τη Φλωρεντία, αποφάσισαν να μπουν (σοφά!) σε εθελοντική δεκαήμερη καραντίνα στην εξοχή, και για να περάσουν την ώρα τους έλεγαν παραμύθια. Παραμύθια αστεία, παραμύθια ερωτικά, ιστορίες γεμάτες ζωή που γελάνε χαρούμενα στη μούρη του θανάτου. Αισιοδοξία μωρέ! Θα περάσει κι αυτό…
Ο Δρόμος του Κόρμακ ΜακΚάρθυ, ο Σμυρνής
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου, γράφει: “Ένας άντρας και ο μικρός του γιος διασχίζουν μια ερειπωμένη χώρα σέρνοντας ένα καρότσι με πράγματα που αποτελούν τη μόνη τους περιουσία. Σκοπός τους να φτάσουν στη θάλασσα. Στο δρόμο τους θα συναντήσουν άλλους κουρελήδες σαν αυτούς, που είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να βρουν μια σκουριασμένη κονσέρβα και λίγο νερό για να επιζήσουν“. Όταν ο Κόρμακ Μακ Κάρθυ πήρε το Νόμπελ είχαν κοκκινίσει τα χέρια μου, από το χειροκρότημα. Κυρίως, για αυτό το τρομερό βιβλίο, που πλάθει μια συγκλονιστική, δυστοπική πραγματικότητα. Σκιαγραφεί αριστοτεχνικά την εποχή, που ο άνθρωπος ακροβατεί ανάμεσα στη ζωώδη φύση του και στο τέλος του πολιτισμού.
Υπάρχει και ταινία με τον Βίγκο Μόρτενσεν, την οποία δεν χρειάζεται να δεις. Αν τελειώσεις το βιβλίο άλλωστε, θα σου είναι υπέρ αρκετό.
Ταινίες
Η Έβδομη Σφραγίδα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, ο Γεροντόπουλος
Έπαιξε στα ίσια κόντρα στους 12 Πιθήκους, μα τους κέρδισε. Όχι τόσο γιατί το έπος του Τέρι Γκίλιαμ και η ερμηνεία ζωής του Μπραντ Πιτ δεν στέκονται όρθια απέναντι στο εξπρεσιονιστικό υπαρξιακό αριστούργημα του Μπέργκμαν, όσο γιατί μες στον κορωνοϊό χρωστάω κι έναν φόρο τιμής στον τιτάνα Μαξ Φον Σίντοφ που έφυγε απ’ τον κόσμο στα 91 του (ΤΙΤΑΝΑΣ). Αυτός ο τύπος λοιπόν, χρόνια πριν, ήταν ένας μεσαιωνικός ιππότης που προκάλεσε το θάνατο στο σκάκι. Κι όχι, δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να κάνεις το ίδιο, αλλά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία ν’ απολαύσεις ένα διαμάντι που μπορεί να σου γεννήσει φιλοσοφικούς στοχασμούς για τον άνθρωπο, τη ζωή και τον κόσμο. Χρόνο έχεις, στοχάσου! Κι αν… παραμαυρίσεις; Ε, 12 Πίθηκοι!
The Mist του Frank Darabont, o Σμυρνής
Το Mist, το είχα δει σε μια περίοδο εθισμού στις κινηματογραφικές ταινίες. Τότε, τα καλά τα χρόνια, που κατανάλωνα πάνω από 500 ταινίες τη χρονιά. Ακόμη θυμάμαι ωστόσο, το δημιούργημα του Frank Darabont. H περίληψη της, προφανώς είναι πιασάρικη. “Σε μια μικρή πόλη δίπλα σε στρατιωτική βάση, μια πυκνή ομίχλη καλύπτει τα πάντα. Μια ομάδα κατοίκων, αποκλείεται σε ένα σούπερ μάρκετ και διαπιστώνει ότι κάτι θανατηφόρο παραμονεύει γύρω τους“. Στα ελληνικά, μεταφράστηκε ως “Ομίχλη” κι είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, θρίλερ μυστηρίου που βγήκαν στα 2000s. Η ψυχολογία του όχλου, εν μέσω πανικού, τα ηθικά διλήμματα των “επιζώντων”, ο ανοίκειος φόβος του αγνώστου και το σαγονοπεσιματικό φινάλε, αρκούν για να περάσεις τα επόμενα 126 λεπτά μπροστά από μια οθόνη.
Σειρές
House MD, ο Γεροντόπουλος
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις σε μια κατάσταση σαν κι αυτή που περνάμε, είναι να δείξεις εμπιστοσύνη στην επιστήμη και στους γιατρούς. Εμπιστοσύνη κι ευγνωμοσύνη. Ε, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να νιώσεις ασφαλής κι ευγνώμων, απ’ το να δεις τα απίθανα κατορθώματα ενός Σέρλοκ Χολμς με ιατρική ποδιά. Ενοχλητικός, απολαυστικός, ο καλύτερος γιατρός του ντουνιά στις πιο δύσκολες ιατρικές υποθέσεις. Δες τον να κερδάει τους ιούς αλλά πρόσεχε: έτσι και δεν τον ακούσεις, θα σε πεθάνει στην ειρωνεία. Και πίστεψέ με, είναι λίγο χειρότερο απ’ το να σε πεθάνει κανονικά. Γι’ αυτό, τις συμβουλές του και τα μάτια σου!
Utopia, ο Σμυρνής
Δεν ξέρω, αν έχεις δει το Utopia. Αν δεν το έχεις κάνει, πρέπει! Επιβάλλεται, βασικά να περάσεις αραγμένος σε κατ’οίκον περιορισμό τις επόμενες ώρες σου, βλέποντας τούτο εδώ το αριστούργημα. Τη βρετανική σειρά που κοίταξε στα μάτια το Black Mirror, χωρίς ντροπή, δείχνοντας σε λοιπό κόσμο και ντουνια, πως γίνονται τα σωστά θρίλερ. Μιλάμε για ένα ζοφερό διαμάντι, που ποτέ δεν έλαβε της εκτίμησης που του άξιζε. Όταν μάθαμε πριν καιρό ότι πρόκειται να παίξει αμερικανικό remake κωλοχάρηκα, μπας και το ανακαλύψουν κι άλλοι. Το στόρι εν πολλοίς είναι πως υπάρχει ένα κόμικ, το οποίο προβλέπει με ανατριχιαστική ακρίβεια, πολλά από τα απονενοημένα πράγματα που θα συμβούν στο μέλλον. Όλοι ψάχνουν, την Τζέσικα Χάιντ. Aνάμεσα τους κι ο Arby, του υπέροχου Neil Maskell που κατουράει κάθε psycho killer, εκεί έξω! Μην ψάξεις να βρεις καμια πληροφορία, για το Utopia! Έτσι θα θυμάσαι την πρώτη φορά που το είδες, πολύ περισσότερο.
