Έχουμε πολλές φορές γράψει, για όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο καθένας μας στη ζωή. Ωστόσο όπως πολύ καλά ξέρεις, σαν το πρωινό ξύπνημα δεν έχει. Ναι η ζωή είναι πολύ σκληρή, όταν ξυπνάς το πρωί. Μας νιώθεις και σε νιώθουμε κι εμείς με τη σειρά μας, γιατί όλοι το έχουμε περάσει. Αναμφίβολα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει επιτεθεί με άγριες διαθέσεις όταν αυτό ξύπνησε, παίρνοντάς μας, από τη γλυκιά αγκαλιά του Μορφέα.
Είμαστε σίγουροι, πως πολλές φορές τα έχεις σκεφτεί όλα αυτά, όταν τρέχεις 100άρι ασθμαίνοντας, μπας και προλάβεις το λεωφορείο, ή όταν κατεβαίνεις πέντε πέντε τα σκαλιά στο μετρό με κίνδυνο να κουτρουβαλιαστείς, για να μπεις στο βαγόνι το τιμημένο. Και ξέρεις ποιο είναι το εκνευριστικότερο όλων φίλε μας κι αδερφέ κι εσύ φίλη μας καλή κι αγαπημένη; Αυτοί οι ατσαλάκωτοι που κάθονται κονιόρδοι στη θέση τους, ενώ εσύ πολτοποιείσαι σε κάθε στάση και περισσότερο. Ναι σωστά είναι οι πρωινοί τύποι! Τους έχεις ακούσει, τους έχεις μισήσει, γιατί είναι πάντα πριν από σένα εκεί που θες να πας. Προλαβαίνουν το ασανσέρ, προλαβαίνουν τα καλά κουλούρια στο κουλουρτζή και σε σένα μένουν τα καμένα. Είναι αυτοί που σε προσπερνάνε τρέχοντας, ενώ εσύ σκουντουφλάς στα πεζοδρόμια.
Πήραμε λοιπόν την απόφαση, να τους παρακολουθήσουμε όλους αυτούς, για να μάθουμε τι κάνουν οι άτιμοι κι είναι φρεσκαδούρες. Κάπως έτσι παρακολουθήσαμε τον γείτονα κι ας μας συγχωρέσει που γίναμε stalkers αλλά για καλό το κάναμε. Κάθε πρωί ενώ εμείς σαν παρασάνταλοι πεδικλωνόμασταν στο κρεβάτι, αυτός την έβλεπε γιόγκι μάστερ! Σήμερα θα μαθαίναμε το πώς. Ξυπνάει που λες με τα μαλλιά ανάκατα και ένα βλέμμα νυσταγμένο και πάει προς την κουζίνα του, βάζει μια κούπα NESCAFÉ, μετά κλείνει την πόρτα, φορά τα αθλητικά και δώσε του γιόγκα. Περίεργα πράγματα.
Πάμε και πιο κάτω του λόγου μας. Στην άλλη την κοπελιά που κάθε πρωί στις 07:00 σηκώνεται για τζόκινγκ και μας προσπερνά, γρήγορα όσο εμείς πετάμε νυσταγμένοι τα κλειδιά μας στον κάδο σκουπιδιών, προσπαθώντας να ξεκλειδώσουμε το αυτοκίνητο με τη σκουπιδοσακούλα! Κι αυτή που λες το ίδιο πράγμα. Ξύπνημα, πλύσιμο στο πρόσωπο μια κούπα NESCAFÉ παπούτσια αθλητικά και εξαφάνισε τα χιλιόμετρα! Ακολουθήσαμε και τον άλλο τον περίεργο, που γύρναγε κωλοτούμπα τις τηγανίτες, λες κι ήταν πρωταθλητής στο ανσάμπλ ενώ εμείς καίμε τα βραστά αυγά. Σηκώθηκε από το κρεβάτι κι εκείνος που λες, έβαλε τη ρόμπα του, πήγε στην κουζίνα, σερβιρίστηκε με μια κούπα ζεστό καφέ κι έβαλε μπρος να γίνει ο ταχυδακτυλουργός της τηγανίτας!
Μας έμεινε άλλος ένας τύπος, που συναντάμε πάντα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας. Εκείνος που ναι λες και το έσκασε από ολοσέλιδη διαφήμιση ανδρικής μάρκας ρούχων σε περιοδικό μόδας; Εκείνος με το αλαβάστρινο δέρμα, το φρεσκοσιδερωμένο πουκάμισο, με το παντελόνι στην τσάκιση και το μαλλί στρωμένο με όλες τις τρίχες σε πλήρη συμμετρία; Ναι αυτός που στέκεται απέναντι σου και σε κάνει να μοιάζεις με τον χαμένο ξάδερφο του Τομ Χανκς στον Ναυαγό. Κι αυτός σηκώθηκε απρόθυμα κάπως από το κρεβάτι, βούρτσισε τα δόντια του κι έβαλε μια κούπα NESCAFÉ να πιει. Λίγα λεπτά μετά έσκασε ωσάν τον Μπραντ τον Πιτ στα Όσκαρ.
Καθίσαμε λοιπόν, βάλαμε κάτω τα πράγματα και σκεφτήκαμε. Οι τύποι δεν ήταν ούτε Superman & Wonderwoman ούτε τίποτα. Απλά κάθε πρωινό τους ξύπνημα, είναι κι ένα μικρό τελετουργικό. Κάθε πράξη σημαντική. Βλέπεις όσο κλισέ κι αν ακούγεται κάθε μέρα μετράει. Κι επιπλέον σε καλεί να την αδράξεις. Για αυτό βάλε της το άρωμα που θες. Δως της, τη γεύση που γουστάρεις και θες να σε συντροφεύσει στη διάρκειά της.
Άλλωστε κάθε ζεστή κούπα NESCAFÉ, είναι μοναδική. Κι είναι μοναδική γιατί σου θυμίζει πάντα την πρώτη φορά! Όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγμα που έγιναν αγαπημένη σου συνήθεια.
