Όλοι έχουμε βρεθεί σε κουβέντες για τον στρατό! Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποιος πήγε και κάποιος δεν πήγε, όλοι όμως έχουν ακούσει θέλουν δεν θέλουν κάποια απονενοημένη ιστορία στρατιωτικής θητείας. Από αυτές, που ξεκινάνε Τρίτη απόγευμα σε καφέ μετά την δουλειά και τελειώνουν σε ξεφτιλάδικο της Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας, ψάχνοντας να βρεις το χωράφι που παράτησες το αμάξι. Αν έχεις ζήσει μια τέτοια ιστορία, είσαι φίλος μας. Αν δεν έχεις ζήσει, συνέχισε να διαβάζεις. Όχι, δεν θα σου πούμε κι άλλες τέτοιες τελειωμένες ιστορίες, αλλά θα μοιραστούμε μαζί σου, την καλύτερη στρατιωτική μας ανάμνηση. Προφανώς μιλάμε, για αυτή την ψευτομαγκιόρικη διάλεκτο που καταλαβαίναν μόνο τα χιτώνια κι οι καραβανάδες. Με πόνο ψυχής μαζέψαμε λοιπόν δέκα λέξεις και φράσεις που λέγαμε μόνο στον στρατό και πρέπει δια νόμου να καθιερωθούν στην καθομιλουμένη. Τι γιατί; Γιατί έτσι!

Καψιμιτζής

Αγαπητέ φίλε ιδιοκτήτη καφέ 12 τετραγωνικών στα Λιόσια, κι εσύ καλέ μου ξάδερφε μην άνοιξες Take away, στο χωριό μας στο Αγρίνιο, δεν θες μπαρίστα αλλά καψιμιτζή. Μόνο έτσι θα δεις κέρδος. Ποιος θα μοσχοπουλάει τις ληγμένες λεμονάδες; Ποιος θα χρεώνει την έτοιμη μπαγκέτα 3 ευρώ άψητη και 4 ψημένη; Ξέρεις, ποιος!

Είμαι προβλεπέ

Σκας μύτη, σε συνέντευξη για δουλειά που σε ενδιαφέρει. Κανονίζεις ραντεβού με γκομενάκι που ψήνεις καιρό κι επιτέλους λέει το ναι. Οι γονείς της κοπέλας σου σε καλούν στο σπίτι τους, να σε γνωρίσουν. Πως πας λοιπόν; Μόνο προβλεπέ γατάκι!

Θα πήξεις νέο

Ή αλλιώς όσα δεν σου λένε οι συνάδελφοι σου, την πρώτη μέρα στη δουλειά, μετά το καλωσόρισμα!

Αρντάν

Τετάρτη πρωί, παίρνεις τηλέφωνο προϊστάμενο που ήταν άρρωστος πριν 3 μέρες, του λες πως τουρτουρίζεις, πας βολτάρα στο Θησείο και φωτοσυνθέτεις κάτω από τον ήλιο σε καφέ για κανένα 5ωρο, μέχρι να πάθεις εγκαύματα! Αν δεν είναι αυτό αρντάν τι είναι;

Ακούω τα λελεδόνια

Σε έχεις φωνάξει ποτέ, ο διευθυντής να σου πει πως η κατάσταση στην εταιρεία είναι δύσκολη κι αν δεν πάρει δραστικά μέτρα η διοίκηση, θα μείνουν πολλοί εργαζόμενοι στον δρόμο. Ωστόσο, είναι ευχαριστημένος από την δουλειά σου και θα προσπαθήσει να σε κρατήσει. Τότε, είναι που ακούς τα λελεδόνια, αλλά δεν είναι για καλό!

Χωσέ Κουέρβο

Κολλητός σου τηλεφωνεί 8 το πρωί και σε θερμοπαρακαλά να τον βοηθήσεις να μεταφέρει ένα τόσο δα μικρούλι, τραπεζάκι σαλονιού. 10 λεπτά υπόθεση, σου λέει. Ξεκινάς από Αιγάλεω, φτάνεις Ηλιούπολη μετά από μία ώρα κι ένα τέταρτο και για τις επόμενες δύο ώρες παλεύεις να βάλεις στο αμάξι σου, ένα τραπεζάκι σαλονιού, ένα πλυντήριο πιάτων, 3 κούτες με βιβλία κι ύστερα να αφήσεις και την μάνα του στα ΚΤΕΛ. Μόνος σου, γιατί ο Γιαννάκης, έχει τη μέση του. Αυτός, είναι ο ορισμός του Χοσέ Κουέρβω.

Με μπιφτέκωσαν

Ραντεβού με το πρόσωπο! Έχετε πει 9. Εσύ πας δέκα λεπτά νωρίτερα γιατί ανυπόμονος. Τότε σου έρχεται μήνυμα θα καθυστερήσω λιγάκι. Πας στο μαγαζί να περιμένεις εκεί. Παίρνεις ένα ποτάκι. Τελειώνεις το ποτάκι. Μια ώρα μετά λαμβάνεις μήνυμα σε 10 λεπτά είμαι εκεί. Λες να παραγγείλεις για να είναι ζεστά μόλις φτάσει. Μισή ώρα μετά η μακαρονάδα έχει γίνει μπλιαχστερή κι εσύ “ακόμη να χωνέψεις το μπιφτέκι που έφαγες”, περιμένοντας 2 ώρες να έρθει η μελλοντική γυναίκα σου.

Φίδιασμα

Η μάνα συγκαλεί συμβούλιο στο σπίτι, για να φτιάξετε επιτέλους, όλοι μαζί το υπόγειο. Ο πατέρας σου κι ο αδερφός μου ιδροκοπάνε κατάκοποι 2μιση ώρες, όσο εσύ “προσπαθείς” να φτιάξεις εκείνο το χαλασμένο τηλεκατευθυνόμενο, γιατί είναι όλες σου οι παιδικές σου αναμνήσεις. Και το κάνεις προφανώς, γιατί ξέρεις τι θα πει φίδιασμα.

Σπάσαμε την κατοστάρα

Έχεις προπαραγγείλει την νέα παιχνιδάρα στο πλέιστεσιο προλαβαίνοντας στο pre-order τη μιση γειτονιά τα Χριστούγεννα. Είσαι τόσο άρρωστος που έχεις βάλει ωρολόγιο countdown, μέχρι να έρθει στα χέρια σου το παιχνίδι. Όταν από 100, δείξει 99, αρχίζεις να χοροπηδάς. “Περπατώ μέσα στο σπίτι κι ακούω φωνές, 99 ώρες είναι πολλές;”.

Τον πούλο, αρμ

Έχεις βγει με αντροπαρέα στο Sms Club στην Αργυρούπολη. Σήμερα έχει Bakouria Night Edition. Κοζάρεις κοριτσοπαρέα. Σε κοζάρουν πίσω. Κάνεις νόημα. Σου κάνουν νόημα. Παίρνεις γύρα σφηνάκια και πας. “Για να μην με ψάχνεις στο ποτήρι σου”, λες! “Συγγνώμη φίλε, δεν έχουμε παραγγείλει σφηνάκια, αλλά 3 τζιν τόκιν. Και λίγο πάγο, όταν μπορέσεις σε παρακαλώ“. Δίπλα σου, περνάει ο σερβιτόρος. Φοράτε ίδιο πουκάμισο! Τον πούλο αρμ, αδέρφια τελείωσε η βραδιά!