Από πιτσιρίκι που ήμουνα, πάντα λάτρευα να είμαι μπροστά από μια οθόνη με σκοπό να το “καίω” καθημερινά. Η πρώτη μου κανονική επαφή με τα video games, ήταν κοντά στην τρίτη δημοτικού, όταν και απέκτησα το PlayStaion 2. Aπό τότε και ύστερα, δεν έχασα καμία άλλη κονσόλα, ενώ οι ώρες που με έχουν βρει να παίζω είναι χιλιάδες. Σαν μπόμπιρας πάντα γούσταρα το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, άρα τα παιχνίδια που έπαιζα, ήταν Fifa και 2Κ, ενώ αν ήθελα κάτι πιο σκληροπυρηνικό, το έκαιγα στο GTA, σταματώντας στα φανάρια σαν σωστός φλώρος που ήμουν (και είμαι).

Η μέρα που άλλαξε την ζωή μου, στα εικονικά παιχνίδια, ήταν τα γενέθλια μου το 2016.  Tότε οι φίλοι μου, μού έκαναν δυο εκπλήξεις. Η μια ήταν να φέρουν ακάλεστη στο πάρτι την Μαρία, που μου είχε ρίξει 6 χιλόπιτες μέχρι τότε, ενώ η άλλη ήταν να μου δώσει ένας φίλος μου τους κωδικούς για να κατεβάσω το Football Manager 16. Τότε ξεκίνησε ένας έρωτας τεράστιος και φυσικά δεν εννοώ την πρώτη έκπληξη, αλλά το παιχνίδι. Eίχα ξαναπαίξει κάτι που να έχει σχέση με ποδόσφαιρο, αλλά εδώ η φάση ήταν πολύ διαφορετική,  πραγματικά απίστευτη.

Πρώτο save το ξεκίνησα με Λίβερπουλ, ώστε να μάθω το παιχνίδι. Μετά από λίγο καιρό, κατάλαβα ότι δεν είναι για να παίρνεις μεγάλες ομάδες, αλλά για να μάθεις το παιχνίδι θα χρειαστεί να πάρεις κάποια ομάδα με καλό ρόστερ. Επίσης για να εξοικειωθείς με το FM θα χρειαστεί, να περάσεις πάνω από 40 ώρες μπροστά από την οθόνη και σε περίπτωση που κάποιος σας πει ότι πήρε πρώτη χρονιά Europa League, με την ΑΕΚ, τη πρώτη φορά που έπαιξε, λέει ψέματα. Η παιχνιδάρα αυτή λοιπόν, είναι τόσο απίστευτη που αν κολλήσεις μαζί της, δεν θα μπορείς να παίξεις άλλη.

1. Δεν θυμίζει με τίποτα Fifa ή Pro Evolution

 

Αυτό είναι μια τεράστια αλήθεια και δεν πρόκειται να το καταλάβει κάποιος που δεν έχει παίξει, αυτό το παιχνίδι. Δεν ανοίγεις απλά το PC και παίζεις ποδόσφαιρο, αλλά στήνεις εξ’ ολοκλήρου την ομάδα όπως θες εσύ, στην ουσία κάνεις στο παιχνίδι ΑΚΡΙΒΩΣ, ότι ένας προπονητής σε μια ομάδα. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αυτό, αλλά ισχύει 100%. Μπορείς άνετα να καθορίσεις την κίνηση του κάθε παίκτη, ενώ πριν από κάθε ματς να δεις ποιοι ήταν σε φόρμα όλη την εβδομάδα. Επίσης, έχεις αναφορά αν κάποιος παίκτης άργησε στην προπόνηση γιατί τα έτσουζε και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. 

 

2. Ανακαλύπτεις νέα “χωριά”

Το Footbal Manager δεν είναι για να πάρεις την Μπαρτσελόνα και να πάρεις πρώτη χρονιά όλους τους τίτλους. Το παιχνίδι αυτό είναι για να πάρεις την Πόρτσμουθ, ώστε να τη κάνεις ξανά μεγάλη ομάδα. Αυτό είναι το νόημα στην όλη φάση, καθώς δεν γίνεται να προπονείς τον Μέσι και τον Μανέ καπάκι, πρέπει να “φτιάξεις” τους καινούργιους παικταράδες της νέας εποχής. Έτσι, ΠΡΕΠΕΙ να ξεκινήσεις με μια ομάδα η οποία είναι άγνωστη σε όλους και να την κάνεις πιο διάσημη από την Λίβερπουλ. Εγώ προσωπικά, είχα κάνει μια απίστευτη πορεία με τη Μπόλτον, η οποία σταμάτησε όταν αποφάσισε να αγοράσει την ομάδα ο Γιάννης Αλαφούζος (στο παιχνίδι), εκεί σταμάτησα μόνος μου. Τίμιος.

3. Ξέραμε τα νέα ταλέντα πριν τα ανακαλύψεις εσύ

Μπορεί να χάρηκες με την μεταγραφή του Χάλαντ στην Μπορούσια και να εντυπωσιάστηκες το ξεπέταγμα του Μπουζούκη στον Παναθηναϊκό, μόνο που όσοι παίζαμε αυτό το παιχνίδι τους γνωρίζαμε πολύ πριν βγουν άρθρα για αυτούς. Αν ξεκινήσω να λέω ονόματα παικτών που τους γνωρίζαμε νωρίτερα, δεν θα σταματήσω για τις επόμενες 2 ώρες. Υπάρχουν μάλιστα ορισμένοι παικταράδες, που στο παιχνίδι ήταν “σπασμένοι”, ενώ στην πραγματικότητα έπαιξαν άντε μέχρι την Λαμία (Μαστούρ μας απογοήτευσες όλους).

4. Γίνεσαι πιο χαζός, αλλά σου αρέσει

Αυτή είναι μια πικρή αλήθεια, καθώς μερικές φορές που παίζεις μπορεί να σπάσεις κανένα ποντίκι ή πληκτρολόγιο και μετά να πεις ότι χάλασε για να μην σε βρίσουν. Βλέπεις φίλε, αν έχεις την πρόκριση στο τσεπάκι σου μέχρι το 96(!) και φας γκολ στην τελευταία φάση, δεν κρατιέσαι. Εκτός από αυτό βέβαια υπάρχουν και χαρούμενα καραγκιοζιλίκια, δες παράδειγμα εμένα που είχα φτάσει μια φορά τελικό κυπέλλου με Καραϊσκάκη Άρτας (χωρίς να είμαι απ’ την Άρτα) και για να δικαιολογήσω την παρουσία στον τελικό, αποφάσιζα να φορέσω το κουστούμι μου, ώστε να είμαι επίσημα ντυμένος για το μεγάλο γεγονός. Κατά τη διάρκεια του τελικού δε, ήμουνα συνέχεια όρθιος γκαρίζοντας, με το χέρι μέσα από το σακάκι να πιάνει τη μέση. Και είμαι σίγουρος για αυτό που θα πω, το έχεις κάνει και εσύ φίλε μου, το έχουμε κάνει απλά όλοι μας!

5. Ο χρόνος τσουλάει σαν νερό

Αν έχεις μπαταρία σε λάπτοπ που αντέχει ή γενικότερα πρόσβαση σε πρίζα, θα κάνεις το πιο άνετο ταξίδι ever, καθώς ο χρόνος όταν παίζεις αυτό το παιχνίδι, περνάει πανεύκολα. Για να καταλάβεις τι εννοώ, υπήρξε στιγμή που απλά προσπάθησα να κοιτάξω το ρολόι, νομίζοντας ότι πέρασαν κοντά 40 λεπτά και είχαν περάσει ήδη 2 ώρες. Δεν νομίζω ότι έχω συναντήσει σε παρόμοια περίπτωση κάτι τέτοιο πραγματικά.

Manager, Fifa και λοιπές αθλητικούρες, δεν σε κάνουν Gamer. Aπλά λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα.