Ήταν μια συνηθισμένη Τετάρτη. Φύγαμε κατά τις 12:00 από το γραφείο, γιατί το ραντεβού μας δεν μπορούσε να περιμένει. 1μιση ώρα μετά, όλα είχαν πάει καλά, τα βρήκαμε, τα συμφωνήσαμε και πήρε ο καθένας το δρόμο του γυρισμού. Είχαμε κινηθεί προς Βόρεια Προάστια, γιατί μας βόλευε αμφότερους. Κηφισιά μεριά, λοιπόν, κι είχε έρθει η πιο δύσκολη ώρα της ημέρας. Αυτή της λιγούρας και του δεύτερου καφέ! Με νιώθεις, σε νιώθω, μου έχει συμβεί, σου έχει συμβεί. Προχωράμε. Εκεί στην καρδιά της Κηφισιάς, τσουπ ένα AB Βασιλόπουλος, ήρθε σαν από μηχανής θεός, για να πάρουμε το κατιτίς μας και να μη λιμάξουμε οι καημένοι.
Με το που μπήκαμε λοιπόν, διαπιστώσαμε ότι η φάση δεν θύμιζε πια μόνο σούπερ μάρκετ, αλλά ήταν λες κι επισκεφθήκαμε εστιατόριο, με ανοιχτή κουζίνα. Industrial, μοδάτη φάση, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το σκηνικό, ομολογουμένως. Ενώ περιεργαζόμασταν το χώρο που λες, βλέπουμε όλους να σιγομιλούν και να λένε κάτι για Grab & Go. Πήγαμε λίγο πιο κοντά, μπας κι αλιεύσουμε καμία έξτρα πληροφορία για το πώς και τι συμβαίνει τελοσπάντων.
Άκου λοιπόν ή μάλλον διάβασε για να είμεθα και ακριβείς τι μας συνέβη εκείνο το μεσημέρι. Το ευγενέστατο προσωπικό του καταστήματος μας υποδέχθηκε και μας προσκάλεσε σε μια grab & go εμπειρία, που είχε λιχουδιές να φάνε όλοι. Ωστόσο, παιδιά, τα πράγματα πρέπει να γίνουν με τη σειρά τους. Κι ένα καφεδάκι είναι αυτό που χρειάζεται για να λειτουργήσει σωστά το μυαλό, μετά από μια δύσκολη μέρα. Ήπιαμε Buondi Arabica ωστόσο και νιώσαμε. Αφού δοκιμάσουμε και τελειώσουμε με τα του καφέ, πάμε στον παράδεισο με τα ζεστά σφολιατοειδή. Οφθαλμόλουτρο στην αρχή, μέχρι να μας διαφωτίσουν για το καθένα τα καλά τα παιδιά που μας βοήθησαν στην επιλογή. Μας έβαλαν δύσκολα είναι η αλήθεια, σε εμάς της γης τους πιτολάγνους, αλλά ανταποκριθήκαμε και χαρήκαμε ιδιαίτερα το κολατσιό μας.
Ο αδερφός μου επαναλάμβανε συνεχώς, για τον εντυπωσιακό χώρο, που σε έκανε να νιώθεις μέρος της ετοιμασίας και παρασκευής του φαγητού, πράγμα που δεν είχε συνηθίσει κανείς μας. Ωραία φάση, αναφωνήσαμε και συνεχίσαμε την περιήγηση. Δύο φίλοι, που δεν έπιναν καφέ (ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ) είχαν να διαλέξουν από μεγάλη ποικιλία φρεσκοστυμμένων φυσικών χυμών και smoothies για να πάρουν τις βιταμίνες τους όπως πρέπει. Στα ψωμιά, λίγο πιο δίπλα, νομίζαμε ότι γίνεται λαϊκό προσκύνημα. Κι ενώ όλοι μιλούσαν για την αχνιστή Ciabatta, εμείς σαν παραδοσιακοί γαλλόφιλοι, ενδώσαμε στη γαλλική μπαγκετούλα και φτιάξαμε σαντουϊτσάρα, με τη βοήθεια του προσωπικού, που μια γευσιγνωσία την κατείχαν παραπάνω, οι άτιμοι. Αφού ανταλλάξαμε δαγκωνιές στις επιλογές μας, είπαμε να επιστρέψουμε στις δουλειές μας.
Δώσαμε ραντεβού στην επόμενη κρίση λιγούρας που θα μας βρει, καθότι όταν δουλεύεις ολημερίς δύσκολα προλαβαίνεις να μαγειρέψεις κιόλας, επομένως και το κοτοπουλάκι θα το πάρουμε και τις σουπίτσες, που έχει η ΑΒ Βασιλόπουλος και τα έτοιμα ζεστά γεύματα, που έχουν υπογραφή κοτζάμ Άκη Πετρετζίκη. Και ποιότητα και εξυπηρέτηση και τιμές που δεν σε ξεπαραδιάζουν. Grab & Go λέμε! Θα σας ξανάρθουμε παιδιά.
