Έχεις ακούσει κι έχεις διαβάσει σίγουρα την περιβόητη ατάκα, για το χρονοντούλαπο της ιστορίας, είμαι σίγουρος. Αυτό που βρίσκεται συνήθως στην ίδια ντουλάπα με εκείνο, είναι το άλλο, των αναμνήσεων. Ανοίγοντας το ένα, πολλές φορές ξεπηδούν πράγματα κι από το άλλο. Σήμερα λοιπόν, όταν μάθαμε ότι είναι “Παρασκευή και 13” κι ανοίξαμε εκείνο των αναμνήσεων, τσουπ εμφανίστηκε και το άλλο της ιστορίας, να μας τονίσει, ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανθολογία του κινηματογραφικού σύμπαντος. Στην παραπάνω διαπίστωση, συμφωνεί κάθε λάτρης του horror που σέβεται τον εαυτό του κι έχει παρακολουθήσει τον Τζέισον Βόρχες,να πετσοκόβει κόσμο και ντουνιά σε μπόλικες συνέχειες του franchise, στο σινεμά.

Το 1980, έσκασε μύτη για πρώτη φορά στις οθόνες μας, η ταινία “Παρασκευή και 13“, του Σον Κάνινγκχαμ, με ένα πιτσιρικά Κέβιν Μπέικον να κρατά έναν από τους βασικούς ρόλους του φιλμ. Το στόρι, σίγουρα δεν παίρνει κανένα βραβείο σεναριακής πρωτοτυπίας. Το 1958, στη Κατασκήνωση Κρίσταλ Λέικ, οι ομαδάρχες Μπάρι και Κλοντέτ μπαίνουν κρυφά σε μια καμπίνα αποθήκευσης για να κάνουν έρωτα, όπου ένας αφανής επιδρομέας τους δολοφονεί. Η Άνι Φίλιπς, επιστρέφει 21 χρόνια μετά και πάλι στην κατασκήνωση Κρίσταλ Λέικ, όταν και μαθαίνει από περιπλανώμενο οδηγό για τις 2 δολοφονίες του 1957, καθώς και για ένα περιστατικό πνιγμού ενός μικρού παιδιού την ίδια χρονιά.

Αυτή δεν κωλώνει όμως και συνεχίζει τον δρόμο της με ωτοστόπ, με αποτέλεσμα να γίνει το 1ο θύμα ενός αναμενόμενου μακελειού, για κάποιον μυημένο στο σινεμά τρόμου. Η ταινία μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε, όταν προβλήθηκε, καθώς δεν ήταν μια ακόμη κακοσκηνοθετημένη σπλατεριά, από εκείνες που έβγαιναν σωρηδόν τω καιρώ εκείνω. Είχε νεύρο, ένταση, σασπένς, ατμόσφαιρα κι αυτόν τον πνιχτό φόβο για τον δολοφόνο που εμφανίζεται από το πουθενά και σκοτώνει χωρίς να ξέρει κανείς το γιατί και το παρελθόν του. Πλάι, πλάι με το “Halloween” του τιτανομέγιστου Carpenter, βγήκε μια φουρνιά θρίλερ που έκλειναν το μάτι στο κοινό, σαν αιματοβαμμένες παραβολές, γύρω από μια κοινωνία που έχει μάθει να δημιουργεί εχθρούς και να περιθωριοποιεί τους απόκληρους της.

H ταινία ξεπέρασε σε εισπράξεις αλλά και θόρυβο γύρω από το όνομά της, κάθε προσδοκία των συντελεστών της, με αποτέλεσμα να έχει όχι μία, ούτε δύο, αλλά άλλες 11 συνέχειες. Ναι, ντάξει μη βαράτε, κάποια ήταν remakes, άλλα sequels, άλλα prequels, άλλα ήταν τελείως απονενοημένες crossover προσπάθειες όπου ο Jason τα βάζει με τον Freddy (ναι αυτόν από το “Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες“)!

Σαν συνέχειες φτάσαμε μέχρι το 8, θα ήθελα να ξέρεις, όπου ο Jason πάει στο Μανχάταν να ξεκοιλιάσει κόσμο, γιατί πόσο Κρίσταλ Λέικ να αντέξει ένας δολοφόνος στη ζωή του; Μετά, τον πήρε ο διάολος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς πήγε ταξιδάκι στην κόλαση για να ζήσει την τελευταία Παρασκευή ever. Σε μια από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών (έχουν δει πολλές τα ματάκια μου, ξέρω να ξεχωρίζω τις χειρότερες από τις κακές) το Jason X, στο οποίο μακελεύει και στο διάστημα. Κι ενώ αναρωτιόμαστε, πότε θα βγουν οι κλόουν κι οι ελέφαντες σε μια ταινία, για να τους καθαρίσει κι αυτούς ο Τζέισον Βόρχες, ο φίλος μας, κάνουμε ένα break και ξαναβλέπουμε ολόκληρη την φιλμογραφία του non stop.

Προφανώς, δεν είμαστε μόνοι σε αυτό τον κόσμο, που το κάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για αυτό το φιλμ, “Παρασκευή και 13”, 39 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία σαν ανεξάρτητο θρίλερ, έγινε γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ποπ κουλτούρας. Κι αν δεν πιστεύεις εμάς, πίστεψε τα χιλιάδες πραγματάκια που μας έχουν κατακλύσει γύρω μας, με την καλυμμένη με μάσκα χόκεϊ φατσούλα του Jason. Από action figures & funko pops μέχρι πετσέτες για το μπάνιο και παντόφλες!

Χριστούγεννα έρχονται, θα έχεις χρόνο για μια κάφρικη δωδεκαλογία. Ξεκίνα σήμερα, μην το γρουσουζέψεις!