Η μάνα μου, όπως είναι φυσιολογικό γνωρίζει τα πάντα καλύτερα από τον καθένα. Έχει πάνω από μια απάντηση, σε κάθε ερώτηση και προφανώς την καλύτερη λύση, σε κάθε πιθανό πρόβλημα. Τις φορές που με επισκέπτεται για να διαπιστώσει, αν με έχει φάει η σκόνη στο σπίτι μου κι αν έχω μείνει μισός, με μουρμουράει, γιατί έχω χαζέψει με αυτό τον διάολο τον ιντερνέτ και το άλλο το μηχάνημα του σατανά το Netflix. Αφού σιχτιρίσω κι εγώ τη στιγμή που της έμαθα να βλέπει στο youtube εκπομπές της Νικολούλη και την έκανα άνθρωπο, μου ξεφουρνίζει ότι αυτοί οι ρεμπεσκέδες ξέρουν από τηλεόραση, όσο εγώ από σπανακόρυζο. Της απαντάω: “Άσε μας ρε μάνα εδώ κάνανε κοτζάμ “Mindhunter” & “Unbelievable” που είναι 10 φορές καλύτερα από τα CSI που χαζεύεις τα βράδια”. Καλά, μου λέει δεν κάνανε και το “Τμήμα Ηθών” ούτε την “Ανατομία ενός Εγκλήματος”, ηρέμησε. Κάπως έτσι, με έβαλε στη λούπα να ξεψαχνίσω τις ελληνικές αστυνομικές σειρές, που κοιτάξανε τα “CSI” στα μάτια και τα κατουρήσανε!
Κι αν δεν εμπιστεύεσαι εμένα, εμπιστεύσου τουλάχιστον τη μάνα μου. Πάρε 5+1 μπόνους τώρα σειράρες, να έχεις να καίγεσαι.
“Τμήμα Ηθών”
Το 1992, ο Μανούσος Μανουσάκης πριν μας μιλήσει για “Ψίθυρους Καρδιάς“, μαζεύει τους πιο σκληρούς μπάτσους της τηλεοπτικής πιάτσας για να εξιχνιάσουν φόνους, ληστείες αντιδικίες και λοιπά εγκλήματα. Ο Θεόφιλος Βανδώρος καταφέρνει να είναι πιο σκληρός καργιόλης από τον Απόστολο Γκλέτσο, πριν γίνει Τέλης Τιπιτέλης κι η Βερόνικα Αργιέντζη, βάνει κάτω σαν φαντασίωση μέχρι και την Σάρον Στόουν. Στον τρίτο κύκλο της σειράς, σκάει μύτη κι ο Πάνος Μιχαλόπουλος, βάζοντας στο 95% του γυναικείου πληθυσμού της χώρας το τρίλημμα καβατζότεκνο, κωλοπαιδαράς ή και τα δύο!
“Ανατομία ενός Εγκλήματος”
Το δικό μας αντίστοιχο του “Alfred Hitchcock Presents” μόνο που αντί για Χίτσκοκ, εμείς είχαμε Γρηγόρη Βαλτινό. Κοκκινόπουλος στη σκηνοθεσία κι εδώ βλέπουμε για πρώτη φορά στην ιδιωτική τηλεόραση αληθινά εγκλήματα, να παρουσιάζονται μέσα από αυτοτελή επεισόδια και πολύ σημαντικούς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφο να τα ερμηνεύουν. Η σειρά αποτελεί το πρώτο μέρος, στην επική ούλτρα καλτ τετραλογία που πήγε κάπως έτσι: “Ανατομία Ενός Εγκλήματος”, “Κόκκινος Κύκλος“, “10η Εντολή“, Μadrugada και πεθαίνουμε όλοι.
“Δρόμοι της Πόλης”
Όταν τελείωσε το “Τμήμα Ηθών”, μια στενοχώρια την τραβήξαμε, για αυτό είπαν τα παιδιά να το κοπιάρουν σε ένα βαθμό γυρνώντας τον Αθηναϊκό υπόκοσμο, με μπάτσους που φτάνουν στα άκρα για να διαλευκάνουν τις υποθέσεις τους. Το δίδυμο Χαλκιάς, Παρτσαλάκης κάνει τους “Bad Boys” να τρέμουν, ενώ το τραγουδάκι των τίτλων υπογράφει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ανεβάζοντας κι άλλο το έπικνες της σειράς
“Σκορπιός”
Έχουμε αναφερθεί μετά της απαραίτητης λατρείας στο “Σημάδι του Σκορπιού” του Στέφανου Κορκολή, ωστόσο δεν έχουμε πει πολλά για το backside story του, καθώς έπαιζε στους τίτλους της πιο σκληροτράχηλης αστυνομικής σειράς έβερ. Ποιος Τζακ Μπάουερ φιλαράκια, όταν μιλάμε για εκπαιδευμένο και ατίθασο Αντώνη Καφετζόπουλο, που έχει το ψευδώνυμο “Σκορπιός” και άσπονδο φίλο τον Άκη Σακελλαρίου σα Γιάννη Μαλτέζο; Δεν κωλώνουν μία, οι δυο τους και τα βάζουν με όλη τη σάπια καλή κοινωνία και τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που κάνουν κουμάντο, πίσω από τις πλάτες μας.
“Ταύρος με Τοξότη”
Εδώ έχουμε ένα στόρι λίγο πιο Νετφλιξ. Παλιοί συμμαθητές, συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια. Ο Γιάννης Βούρος είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ κι η Πέγκυ Σταθακοπούλου είναι δημοσιογράφος, στο περιοδικό με τον καθόλου κλισέ τίτλο “Ρεπόρτερ”. Ο ένας, βοηθάει τον άλλο σε ρεπορτάζ κι υποθέσεις κι η εφηβική καψούρα, ξανανιώνει. Αταίριαστοι φαινομενικά, soulmates όμως κατά βάθος, γίνεται ωραίο παιχνιδάκι, ενώ πάντα στο τέλος βρίσκουν το δολοφόνο. Στα μπόνους της σειράς η Εβελίνα Παπούλια πριν γίνει Μαρίνα Κουντουράτου κι ο Κώστας Φλωκατούλας πριν γίνει Πολυμενέας στο Καφέ της Χαράς.
“Μπελάδες για 2”
Στο ίδιο στόρι κινούμενοι, το 1992 η Αλεξάνδρα Παυλίδου είναι μια πανέμορφη αστυνομικός κι ο Γιώργος Νινιός ένα αλάνι, φωτογράφος. Για κάποιο λόγο που κανείς δεν καταλαβαίνει, συναντιούνται και γίνονται ο φόβος κι ο τρόμος κάθε κακοποιού. Φαντάσου τώρα, ιστορίες της Αγκάθα Κρίστι από τα Πατήσια, που για να γράφουμε όμως του λόγου το αληθές παλεύονται και στη θέαση τους, δεν θες να βγάλεις τα μάτια σου με τον ηλεκτρικό μιξεράκι της κουζίνας.
