Είσαι φοιτητής; Είσαι συνταξιούχος; Είσαι ρεμάλι; Ωραία. Τι ήθελες λοιπόν εσύ, φίλε (ή φιλενάδα) κι αδερφέ (ή αδερφή) μου, για να σου πάει καλά η μέρα; Καφέ και τσιγάρο το πρωί στο καφενείο, φαΐ και τσιγάρο το μεσημέρι σε κάνα καλό μαγέρικο, καφέ και τσιγάρο το απόγευμα (που λέει κι ο Μίλτος!) στο στέκι σου, κι ένα ποτάκι με τσιγάρο το βράδυ στο μπαρ για να φύγει καλά η μέρα. Ε, το τσιγάρο ξέχνα το! Με τα υπόλοιπα θα πορευτούμε…

ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟΣ. Ένας νόμος που γι’ άλλους είναι σκέτη καταπίεση, και γι’ άλλους κάτι που έπρεπε να ‘χε γίνει χρόνια τώρα. Εγώ σήμερα θ’ ασχοληθώ με τους πρώτους. Και με ποιους πρώτους; 5 ΔΙΑΣΗΜΟΤΑΤΟΙ, ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΑΤΟΙ, ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΤΑΤΟΙ τύποι κι ακόμα ένας, κάνουν την επίσημη διαμαρτυρία τους για το νόμο που τους σπάει τα νευράκια. Το Provocateur έχει και πάλι το αποκλειστικό ρεπορτάζ:

Άδης, θεός: Κανένας Δίας δεν θα μου πει τι να κάνω τα μαλλιά μου!

“Δία, αδελφούλη, κύριε ‘όταν κοιτάς από ψηλά…’, ρίξε μια ματιά στο κεφάλι μου. Το βλέπεις αυτό; Μαλλί , φωτιά, ‘Κάτω Κόσμος’; Κι έρχεσαι τώρα εσύ με τη μουσάκλα και το μαλλί του Lebowski, να μου πεις: άντε κουρέψου! Στο δικό μου το μαγαζί! ΚΑΤΩ Κόσμος, το ‘χουμε; After. After life! Νεκροί, καπούτ, ψόφια πράγματα. Δεν τους ενοχλεί ο καπνός, δεν έχουν μύτη, το θέλουν το κλαμπάκι με φλόγες. Γιατί τους ξηγιέσαι έτσι και χαλάς την παρέα; Θες να κατεβάσω στο δρόμο Τιτάνες πάλι και να ‘χουμε ιστορίες; (Μισό να δω, πότε μπαίνουν οι πλανήτες στην ευθεία, ναι, ναι… αργεί ακόμα, οπότε) Θες να κάνεις τέτοια χαλάστρα στα πελατάκια μου; Έλα ρε μπρο… Κι αυτοί άνθρωποι είναι ήταν. Κι αυτοί ψυχούλες έχουν είναι!“.

Μπάλρογκ, maiar: Το “You Shall not pass” είναι ρατσισμός!

“Βραδάκι. Λέει η παρέα: ‘Πάμε για κάνα ποτάκι;’. Λέω: ‘Πάμε Καζάντ-Ντουμ, γίνεται χαμός!‘. Ντυνόμαστε στην τρίχα, φτάνω γέφυρα με κωλιά, μπαίνουν οι άλλοι, κι ωπ! Γκριζομάλλης θείος στα γκρίζα με μπαστούνι, έρχεται και μου κλείνει την είσοδο. Κατάλαβα. ‘Ελένη’, του κλείνω το μάτι. ‘You shall not pass’, μου λέει. ‘Τι λε ρε κύριος;’ του φωνάζω, ‘εγώ το ‘χω χτίσει εδώ το μέρος’. Τίποτα ο θείος. ‘Δεν πα να το ‘χεις σοβατίσει κιόλας, με τέτοιο ντουμάνι που βγάζεις δεν περνάς’. Του λέω: ‘Δεν σβήνει, είναι της κολάσεως’. Μου λέει: ‘Εντολές, είναι το αντικαπνιστικού’. Ε, με τα πολλά πάω να μπουκάρω με ντου, γκρεμίζει αυτός τη γέφυρα, τα υπόλοιπα τα ξέρεις. Πλακωθήκαμε, τον κάνανε “λευκό”, με ρίξαν κρατητήριο. Θα το ρίξω ΠΑΣΟΚ…“.

Τζόνι Στορμ, υπερήρωας: Όταν όμως πας να τους σώσεις, δεν τους ενοχλεί ο καπνός!

“Απλά τα πράγματα: 

  • Κακοτοπιές και Δόκτορ Ντουμ την πέφτουν στους ανθρώπους. Καίγεσαι για να τους σώσεις. Χειροκροτάνε.
  • Παίζει στα μπουζούκια: ‘Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ’. Καίγεσαι για να κάνεις λίγο εντύπωση σε κάνα κορίτσι. Σε πετάνε έξω.

Καλός ο Τζόνι άμα κινδυνεύει ο απαυτός μας, αλλά τον Πυρσό του να τον ανάβει μόνο έξω. Αχάριστοι…”.

Tζόνι Μπλέιζ, ghost rider: Άμα γουστάρουνε, ας έρθουν να με βγάλουν έξω!

“Στα μαγαζιά να κάνουν ο,τι θέλουνε. Αλλά ν’ αφήσουν ήσυχα τα μεταλλάδικα. Δεν πούλησα εγώ στο διάολο ψυχή για να μου κουνάει το δάχτυλο το ταμπελάκι ‘no smoking’. Λοιπόν, κοιτάξτε πώς πάει: εγώ βάνω φωτιά στο μαγαζί, κι άμα γουστάρετε ελάτε να με βγάλετε έξω. Θα σας φοβηθώ; Είμαι ένας καταραμένος. Είμαι ένα φλεγόμενο κρανίο! Είμαι ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΕΪΤΖ!!! Τι χειρότερο να πάθω; Ελάτε… (Αλλά ρωτήστε πρώτα τι συνέβη τελευταία φορά που είχα μπλεξίματα με το νόμο… Ή μάλλον, που… εκείνος έμπλεξε μαζί μου!)”.

Τσάριζαρντ, pokemon: Η φωτιά μου είναι η ζωή μου!

(Πρόχειρη μετάφραση εξ ακοής) “Αν το σβήσω, ΠΕΘΑΝΑ. Ελάτε να τη σβήσετε! Ελάτεεεεεεεε“.

Γιάννης Κότσιρας, τραγουδιστής: Όχι το τσιγάρο μου, ρε παιδιά… Όχι το τσιγάρο!

“Όχι ρε παιδιά, όχι ρε σεις… Βγάλτε νόμο για τα μικρόβια. Πάρτε μου το σεντόνι. Τα ποτήρια; Και τα 7 δικά σας! Αλλά… Αφού είπαμε: τσιγάρα και χάντρες θαλασσιές δεν τ’ ακουμπάμε. Γιατί τώρα; Όχι ρε παιδιά, όχι το σουξέ, δύο έχω όλα κι όλα…”.