Υπάρχουν κάποιες ταινίες… κλασικές. Σινεφίλ ή ποπ, πάντως κλασικές. Ξέρεις, απ’ αυτές που ΠΡΕΠΕΙ να τις έχεις δει. Αλλά συνήθως είναι παλιές ταινίες. Μερικές είναι ασπρόμαυρες. Μερικές έχουν ρυθμούς και “εφέ” άλλων εποχών. Ε, καταλαβαίνω να μην “αντέχεις” να τις δεις. Να τις διαβάσεις όμως;
Όχι, όχι, δεν μιλάω για βιβλία, μην τρομάζεις. Κόμικ; Παπιά; Ποντίκια;
Αν είσαι οκ μ’ αυτά, έλα να σου δείξω κάτι. Ορίστε 10 κλασικές, 10 άχαστες, 10 ταινίες που πρέπει να δεις, αλλά μπορείς να τις διαβάσεις με σελίδες γεμάτες εικόνες και συννεφάκια. Κι αρχή, με την πιο εμβληματική απ’ όλες. Γκουχ, γκουχ, κυρία ή κύριε (ο,τι είσαι), βουαλά:
Μίκυ | Καζαμπλάνκα (Καζαμπλάνκα)
Μια απ’ τις καλύτερες “μεταφορές” του Μίκυ, μια απ’ τις καλύτερες παρωδίες που σχεδιάστηκε ποτέ. Ασπρόμαυρη (προφανώς!), και σχεδόν ολόιδια: ο Μικ (!) έχει ένα μπαρ, κι εκείνη, απ’ όλα τα μπαρ της γης μπαίνει στο δικό του. Το τέλος πειράξαμε λιγάκι γιατί δεν θα μπορούσε η Μίνι να φύγει τελικά με τον… Οράτιο (Χαλινάρη), αλλά κατά τα άλλα… Θες να το διαβάζεις, και να το ξαναδιαβάζεις. Παίξ’ το ξανά ρε Σαμ Γκούφυ!
Μίκυ | Μητρόπολη (Μετρόπολις)
Γι’ αυτήν εδώ (όπως και για την “Καζαμπλάνκα”) τα ‘χουμε ξαναπεί, μα ας τα ξαναπούμε: πλούσιος μα ονειρευτής Μίκυ, φτωχή κι επαναστάτρια Μίννυ, στο δυστοπικό όνειρο του Φριτζ Λανγκ που παντρεύει την αρχαία Αίγυπτο με τη Βίβλο, και προφητεύει το τέρας του ναζισμού. Οι συμβολισμοί συχνά λείπουν, αλλά η ψυχούλα του “Μετρόπολις” είναι ατόφια εδώ. Με χρώμα και χαρτί…
Θείος Σκρουτζ | Ο Πόλεμος των Άστρων (Star Wars)
Ντάξει, άμα βγάλεις τον τίτλο απ’ την κουβέντα, θέλει φαντασία για να μπορέσεις να δεις το Star Wars μέσα στον “Πόλεμο των Άστρων” του θείου Σκρουτζ. Ή μάλλον θέλει… υπομονή! Γιατί όλο το πρώτο μέρος και η αρχή του δεύτερου, είναι τα “κίτρινα γράμματα”. Και μετά, ξαφνικά, αρχίζει… Έτσι!
Ντόναλντ | Παπιοροκάδες (The Blues Brothers)
Οι Blues Brothers. Με πάπιες! ΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ; You better think…
Μίκυ | Ντόλτσε Βίτα (Γλυκιά Ζωή)
Η “Γλυκιά Ζωή” του Φελίνι πρέπει να ξαναγυριστεί, για τα 50 χρόνια απ’ το Όσκαρ της. Σκηνοθέτης αυτού του ριμέικ (βλέπε “Nine” για “8 1/2“) ο Οράτιος Χαλινάρης. Μαστρογιάνι ο Μίκυ, Ανίτα Έκμπεργκ η Μίννυ, και κάπου εκεί και το Μαύρο Φάντασμα. Ιταλική φινέτσα και νοσταλγικό ρετρό στα σκίτσα, ημι-αστυνομική πλοκή, κι η “προκλήσεις” του Φελίνι εδώ δίνουν τη θέση τους σ’ ένα σπουδαίο και σημαντικό φινάλε. Α! Μην ξεχάσω. Αλλόκοτη εικόνα η Μίννυ με το ξανθό, αλλά κι ένα τσικ ενήλικη, στο συντριβάνι…
Υ.Γ. Κι ένα με Μίννυ “Χριστίνα Μαρκάτου” και Μίκυ “Αντώνη” θέλουμε, ακούτε ρε;
Φάντομ Ντακ | Οι Κυνηγοί της Ξεχασμένης Κιβωτού (Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού)
Δυο χρόνια πριν έρθει στον κόσμο της Ντίσνεϋ ο Ιντιάνα Γκούφυ, ο Μπρούνο Κοντσίνα ταίριαξε τις μπότες του καθηγητή Τζόουνς μ’ εκείνες του Φάντομ Ντακ. Και κάπως έτσι, ο Φάντομ γίνεται Ιντιάνα, η Ντέιζι γίνεται Μάριον, και μπορεί να μην έχει “ναζί” για κακούς (πώς θα μπορούσε;) μα έχει… Τζον Ρόμπαξ! Πιστό στην ταινία (χωρίς “ιερά θαύματα” ωστόσο), και απολαυστικό όσο κι η “σάρκινη” περιπέτεια του Ίντι…
Φάντομ Ντακ | Περιπέτεια στην Ινδία (O Ιντιάνα Τζόουνς κι ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού)
Όπως το προηγούμενο, αλλά πιο αστείο και με καλύτερο ρυθμό. Μπορεί ο δεύτερος Ιντιάνα να είναι η (κατά γενική ομολογία) χειρότερη ταινία από τις τρεις, όμως ο δεύτερος Φάντομ στην ίδια περιπέτεια είναι υπέροχος! Κι ακόμα καλύτερος είναι ο Σκρουτζ, που έρχεται να μπει στη θέση της Γουίλι (και του μικρού Κινέζου). Βλέπεις, μπορεί να μην έχει τις ξανθιές μπούκλες της τραγουδίστριας (ούτε την όρεξη για χαβαλέ του πιτσιρίκου), αλλά πίστεψέ με, τα καταφέρνει καλύτερα κι απ’ τους δυο. (Χρήμα στη μέση, αφού…).
Μουργόλυκοι | Η Μεγάλη Απόδραση (Η Μεγάλη Απόδραση)
Μια απ’ τις κορυφαίες ταινίες απόδρασης, μια απ’ τις καλύτερες αντιναζιστικές ταινίες, η επική (και τόσο) “Μεγάλη Απόδραση” του Τζον Στέρτζες, στα χέρια… των Μουργόλυκων; Κι όμως! Μπορεί να μην έχει ναζί, ούτε ήρωες πολέμου, όμως η νέα ετούτη φυλακή είναι εξίσου μεγάλη και ζόρικη όπως και της ταινίας. Κι οι Μουργόλυκοι αποφασισμένοι. Γίνεται; Αν έχεις Στιβ ΜακΚουίν, όλα γίνονται, παίδες. Εσείς όμως, μόνο τον 176-167 έχετε. Και χωρίς μηχανή…
Μίκυ | Οι Πολεμιστές της Άπω Ανατολής (Οι 7 Σαμουράι)
Σ’ όποια λίστα με τις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών κι αν κοιτάξεις, κάπου θα υπάρχουν οι “Σαμουράι” του Κουροσάβα. Ε, απ’ την Ιαπωνία της Ντίσνεϋ θα λείπανε; Μόνο που είναι 3 μονάχα… Μας κάνουν; Εννοείται!
Μίκυ | Λα Στράντα
Λίγο πιο φλου, ακολουθεί μονάχα ένα μικρό μέρος της Λα Στράντα, αφού στην “πραγματικότητα” όλα συμβαίνουν σε ταινία που γυρίζει στο όνειρό του ο Φεντερίκο Φελίνι! Ωστόσο, ο Τρελός – Μίκυ είναι εδώ, η Τζελσομίνα – Μίνι (που την πουλάει η μάνα της η… Κλάραμπελ!) είναι εδώ, ο Μαύρος Πιτ – Τζαμπανό, είναι εδώ. Και όλοι τους, είναι σχεδιασμένοι σε ρετρό σκίτσο, αφού… κλασική ταινία. Όσκαρ!
