Το ξέρουμε ότι το παίζεις βαρύς κι ασήκωτος, badass που δεν καταλαβαίνει τίπότα και δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά. Ειδικά μπροστά σε συναδέλφους που σε κοιτούν καχύποπτα αν παρεκκλίνεις την πορείας σου. Το παίζεις λίγο σκληρόπετσος κι αποφεύγεις τις πολλές συναισθηματικές εκδηλώσεις, χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Μετά σκάνε κάποιες ειδήσεις σαν και την παρακάτω και ένας κόμπος στο λαιμό σε πιάνει. Τσίλαρε, είναι από τους καλούς κόμπους, αυτούς που σου υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι κι ότι η αλληλεγγύη δεν είναι μια λέξη ξεχασμένη.
Η ιστορία του Edgardo Perros από τη μικρή μεξικανική πόλη της Mazunte, είναι μια από αυτές. Με ένα τρίκυκλο τροχήλατο έχει γυρίσει όλο το Μεξικό, βρίσκει και περιθάλπτει άρρωστα, τραυματισμένα κι εγκαταλελειμμένα σκυλιά. Καλύπτοντας πάνω από 14 χιλιάδες χιλιόμετρα τα τελευταία έξι χρόνια έχει περιθάλψει και σώσει πάνω από 500 σκυλιά, φορτώνοντας τα στην “καρότσα της αγάπης του”. “Αυτό που με πληγώνει περισσότερο, δεν είναι τα πληγωμένα και τραυματισμένα σκυλιά. Είναι οι άνθρωποι που το κάνουνε. Είτε βρεθεί άνθρωπος είτε σκύλος σε αντίστοιχη κατάσταση, αυτό που χρειάζεται πιο πολύ από όλα είναι μια πράξη αγάπης.”
Σήκω λοιπόν από τη θέση σου και χειροκρότησε αυτόν τον μάγκα με το τρίκυκλο που έδωσε μπόλικη από την αγάπη που φωλιάζει μέσα τους στους “αδέσποτους” φίλους του.
