Το 42ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, είναι ξανά έτοιμο να μας εντυπωσιάσει, παρουσιάζοντας δουλειές ανθρώπων που αντιλαμβάνονται την Τέχνη όχι σαν προέκταση του εαυτού τους, αλλά σαν μια έννοια εσωτερικευμένη που τους κάνει “βιώσιμους”. Επειδή όμως ένα σημαντικό μέλος του Provocateur, η Φιλένια Καρτσωνάκη, βάζει και εκείνη φέτος το ταλαντούχο λιθαράκι σε αυτόν τον διαγωνισμό, δεν έχουμε παρά να σας μιλήσουμε για τον “Καραγκιόζη”.
Ο Μιχάλης Γιγιντής, σκηνοθέτης της ταινίας, που βασίστηκε στο ομώνυμο διήγημα της Λένας Κιτσοπούλου, σκεφτόταν τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη, αρκετό καιρό. Άλλωστε, η μάχη του να αφήσει η ανθρωπότητα πίσω τα παιδικά της τραύματα, είναι συνεχής και ο Χρήστος-Ραφαήλ, πρωταγωνιστής της ταινίας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια υπενθύμιση για να τραύματα που μπαλώνουμε αντί να φροντίσουμε να εξαφανιστούν.
Δεν ξέρω αν σου θυμίζει κάποιον ο Χρήστος-Ραφαήλ. Αν ξέρεις και εσύ κάποιον που αγόρασε ακριβό σπίτι και αυτοκίνητο, ζώντας μια ιλουστρασιόν ζωή που καταντά ασπρόμαυρη, προσπαθώντας να δημιουργήσει αναμνήσεις που σβήνουν τις μνήμες. Δεν ξέρω αν γνωρίζεις κάποιον τέτοιον άνθρωπο, δεν ξέρω αν τον συναντάς σε κάποιον καθρέφτη ή στην αντανάκλαση κάποιας φρεσκοκαθαρισμένης βιτρίνας.
Ποιος θα τολμήσει όμως να πει, πως αυτός που φταίει γι’ αυτήν τη δυσκολεμένη και απονευρωμένη από συναισθήματα ζωή, είναι ο ήρωας του δράματος; Ποιος θα κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στις γενιές που προηγήθηκαν, στους ανθρώπους που δεν ξεφοβήθηκαν ποτέ και όμως αναπαράχθηκαν; Ποιος θα αγνοήσει την καμουφλαρισμένη ευτυχία, το “τι θα πει η γειτονία”, τα βουβά κλάματα; Ξέρεις πολύ καλά την απάντηση. Όλοι θα τολμήσουν να κατηγορήσουν, θα κάνουν τα στραβά μάτια και θα αγνοήσουν έναν άνθρωπο που παλεύει διαρκώς με τις ανεπάρκειες που του κληροδότησαν.
Για όλους αυτούς του ανθρώπους μιλάει αυτή η ταινία. Για τις κουρτίνες που δεν τραβήχτηκαν, για το νερό που κόχλασε και έσκασε η χύτρα, για τα παιδιά που φοβόντουσαν άλλα παιδιά, για γέρους που δεν υπήρξαν ποτέ νέοι.
Καθώς γράφω για τον “Καραγκιόζη”, σκέφτομαι ότι τελικά η Φιλένια δεν είναι ο μόνος λόγος για να δει κανείς αυτήν την ταινία, που καταφέρνει να ακουμπήσει κάτι από το σπίτι, τη γειτονιά, το σχολείο και το σύνολο της κοινωνίας μας.
* ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Μιχάλης Γιγιντής
Ερμηνείες: Μιχάλης Οικονόμου, Ιωάννα Μαυρέα, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Άννα Καλαιτζίδου, Κοσμάς Σιώτας, Ιάσωνας Σιώμος, Δημήτρης Δρόσσος, Γωγώ Καρτσάνα
Αφηγητής: Κωνσταντίνος Τζούμας
Φωτογραφία: Αγγελος Παπαδόπουλος
Μοντάζ: Φιλένια Καρτσωνάκη
Ήχος: Φίλιππος Μάνεσης
Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Δανάη Ψωμοδότη Δ.Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Παραγωγή: Άγγελος Παπαδόπουλος – Μιχάλης Γιγιντής
