Καλό είναι να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, σε γνωρίζοντες και μη. Το Ηρώδειο είναι ένα από τα καλύτερα, τα πενταδάκτυλα του ενός χεριού συναυλιακά venues στον κόσμο! Όποιος έχει δει κάποια παράσταση ή κάποιο λάιβ εκεί, μπορεί να το επιβεβαιώσει. Όποιος δεν το έχει πράξει, ας το βάλει στη bucket list. Aξίζει, πόσο μάλλον όταν τα τελευταία χρόνια τα μπιρμπιλωτά μας ματάκια έχουν δει, συναυλιάρες σαν των Foo Fighters, Sivert Hoyem, Jethro Tull, Sting, Calexico. Ευτυχώς το μενού έχει και Archive και δε θα μας κόψει μουσική πείνα, τώρα που φθινοπώριασε.

Μπάντα αγαπημένη του ελληνικού κοινού, με δεσμούς που πάνε πίσω στο χρόνο. Φέτος, τα χρόνια στην πλάτη τους γίνονται 25 και με αφορμή αυτό, θα βολτάρουν κάτηφορίσουν στα μέρη μας, με φόντο την Ακρόπολη την Παρασκευή 13 του Σεπτέμβρη, ενώ την επόμενη θα κάνουν μια τσάρκα και στο Principal Club της Θεσσαλονίκης. Οι Archive ήταν ανέκαθεν ένα συγκρότημα, που έβαζε στην άκρη τις επικρατούσες τάσεις και έφτιαχνε το δικό του, μοναδικό, μουσικό μίγμα.

Με την προσθήκη του Craig Walker στα φωνητικά του συγκροτήματος το 2002, ώστε να κυκλοφορήσει το album, υπ’αριθμόν 3, ”You All Look the Same to Me”, ο ήχος της μουσικής κολεκτίβας αγκαλιάζει πλέον πιο rock ρυθμούς, και το ”Again”, διάρκειας 16 λεπτών, γίνεται αμέσως ραδιοφωνική επιτυχία. Τα μετέπειτα, ”Michel Vaillant” και ”Noise”, το οποίο μας προσέφερε τον ύμνο κατά του George W. Bush “Fuck U”, απογείωσαν τη φήμη του συγκροτήματος και τους έφεραν σε περισσότερο ψυχεδελικά και progressive μονοπάτια.

Ο Walker έφυγε, μα οι Archive δε σταμάτησαν ποτέ  να πειραματίζονται. Βάζουν στο χωνευτήρι ήχων τους, με περισσότερες από μία φωνές, μια δοκιμή που μας συστήνεται στο ”Lights” με τους Dave Pen, Maria Q και Pollard Berrier στα φωνητικά. Οι κριτικές, που έλαβε αυτό το νέο εγχείρημα των Βρετανών ήταν διθυραμβικές, με sold out συναυλίες και πιστούς πια ακολούθους, περίεργους για την εξέλιξη ενός συγκροτήματος, που δε σταματά ποτέ να επανεφευρίσκει την μουσική του.

Εμείς λοιπόν όσο μετράμε μέρες, για να δούμε Archive στη σκιά του Παρθενώνα, έχουμε βάλει στο ριπίτ τους δίσκους τους, μπας και τελειώσει η αναμονή! Που θα πάει, θα περάσει.