Πάρτο απόφαση, δεν πα να έχει 35 βαθμούς εκεί έξω, από τη στιγμή που ο Αύγουστος μας χαιρετήσει, πάπαλα το καλοκαίρι! Δεν γίνεται να πάμε κόντρα στις παραδόσεις αιώνων, επειδή εσύ πήρες φέτος άδεια Σεπτέμβρη, φιλαράκι. Όσο λοιπόν, ψάχνω στην προίκα μου μαντήλι κεντητό με τα αρχικά μου και αποχαιρετώ το καλοκαιράκι, συμβαίνουν διάφορα γύρω μου, που με κάνουν να θέλω να τρυπήσω τους βολβούς των ματιών μου με γεωτρύπανο και να τους κολλήσω στον Παρθενώνα, ως ένδειξη παγκόσμιας διαμαρτυρίας. Για πάρτη σου, μάζεψα όλα αυτά τα καταραμένα που κάνουν το τέλος του καλοκαιριού, πιο βασανιστικό από ποτέ!

Καλό χειμώνα παιδιά!

Ό,τι πιο σιχαμένο, μπορεί να βγάλει ο ανθρώπινος στόμας! Τι καλό χειμώνα ρε γκασμά, που ακόμη φασώνω το air-condition και παρακαλάω να πιάσει ένας τυφώνας στο Αιγάλεω, μπας και δροσιστεί και το κοκαλάκι μας και το κωλαράκι μας. Άκου καλό χειμώνα… Ουστ!

Όσοι μετράνε μέρες για τα Χριστούγεννα.

Η χειρότερη κατηγορία ανθρώπων. Είναι αυτοί που στα σπάνε βάζοντας calendar, φώτο προφιλ, φόντο στο κινητό και αναπαράγοντας memes με το πόσες μέρες τους απομένουν, για να δουν το Χριστουγεννιάτικο φως το αληθινό. Που να μην πιάνετε wifi στο μπάνιο!

Η στοίβα των απλήρωτων λογαριασμών.

​

Κουφονήσια ήθελες ε; Κοκτειλάρες, ψαράκια με θέα στη θάλασσα και μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο; Μακαρόνι τώρα μέχρι να σβήσει ο ήλιος και θέα τον ακάλυπτο της διπλανής, που έχει αυτό το γκρι το ποντικί το χάλια.

To Wake me up when September Ends των Green Day

Τραγούδι μάστιγα. Στην ίδια κατηγορία με το “November Rain” των Guns N Roses, όταν πιάσουν τα πρωτοβρόχια. Θα το ανεβάσουν ΟΛΟΙ στο Facebook. Από την Αγγελικούλα που γούσταρες στο γυμνάσιο, τον συφάνταρο που δεν θυμάσαι γιατί έχεις διαγράψει, αλλά και τη θεία – θα ακούσω ροκάκια εδώ με την νεολαία- Λίτσα. ΦΤΑΝΕΙ. ΟΧΙ ΑΛΛΟ!

Ξυπνητήρι.

Μάντεψε ποιος άσπονδος φίλος σου επιστρέφει, αφού ξεκουράστηκε όσο εσύ έκανες τα μπανάκια σου… Ο πιο εκνευριστικός ήχος του σύμπαντος, είναι πάλι εδώ για να βασανίσει τα ωραία ροζ αυτιά σου και να σιχτιρίσεις την τύχη σου που δεν είσαι εισοδηματίας, ή έστω, που δεν έκανες Airbnb εκείνο το λυόμενο στα Καλάβρυτα, ώστε να μη δουλεύεις!

Το καλάθι με τα άπλυτα.

“Κάπου εδώ θυμάμαι είχα κρύψει ένα σώβρακο για ώρα ανάγκης, αλλά δεν το βρίσκω το άτιμο”. Η στοίβα με τα άπλυτα έχει ξεπεράσει σε ύψος το καλάθι, μην σου πω και το ψυγείο, καθώς για 20 μέρες είχες το πλυντήριο εκεί που του έπρεπε. Κλειδωμένο στο μπάνιο, μόνο του!

Η θερμοκρασία, Άννα Βίσση.

Το λεγόμενο “Mια παγώνω μια ζεσταίνομαι”, είναι δυστυχώς το κλιματικό επόμενο της εποχής. Το μεσημεράκι ρουφάς ένα καυτό αεράκι ήλιου και άπνοιας και εξαυλώνεσαι, ενώ το βράδυ παίρνουν σάρκα και οστά όλα τα “Zακέτα να πάρεις!”, της μάνας σου. Μένεις να μονολογείς τι θέλετε από μένα πια, τι να φορέσω διάολε;;;

Μπόνους: Πρέπει να φοράς και πάλι παπούτσια!

Γιατί ο σύντροφος Ηλίας Γεροντόπουλος στο γραφείο ξέρει και τον εμπιστευόμαστε. Για τους απανταχού θιασώτες της παντόφλας, της παραδοσιακής δίχαλης σαγιονάρας, της πρόστυχης, που λευτερώνει τα ποδαράκια μας το καλοκαίρι, κατακρημνίζοντας την τυραννία των παπουτσιώνε, αυτή είναι η χειρότερη εποχή. Όχι πάλι κλειστό παπούτσι ρε παιδιά, όχι πάλι.