Όταν έμαθα ότι οι Slayer θα κάνουν μια τελευταία περιοδεία και μετά θα το διαλύσουν το μαγαζάκι, σκέφτηκα πως αυτή η μπάντα είναι από τις πιο τίμιες εκεί έξω. Δεν βγάλανε πότε στην ουσία κακό δίσκο, γράφανε εξαπανέκαθεν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, trends και κανόνες γύρω από την μουσική βιομηχανία. Ήταν ο ορισμός του Ι don’t give a fuck attitude! Όσο δε για τις live εμφανίσεις. Mια λέξη μόνο, ισοπεδωτικές!
Περίμενα λοιπόν με το μαχαίρι στα δόντια μπας και κάποιος διοργανωτής δεήσει και τους φέρει στα μέρη μας. Οι προσευχές μου εισακούσθησαν και κάπως έτσι ανακοινώθηκε το πρώτο Athens Rocks της ιστορίας, με Slayer, Rotting Christ, Leprous & Suicidal Angels. Αυτό δεν θα είναι φεστιβάλ, αυτό θα είναι metal Ολοκαύτωμα! Έτσι απλά και κατανοητά. Σάββατο 13 του Ιούλη, στο κλειστό γήπεδο του ΟΑΚΑ. Αρχικά η ανακοίνωσις μίλαγε για Λεωφόρο και ποδοσφαιρικές καταστάσεις, ωστόσο υπήρξε πρόσφατη αλλαγή χώρου. Προσωπικά χάρηκα λίγο, γιατί ένα πράγμα δεν μπορώ να αντιμετωπίσω σε ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ. Τον ντάλα ήλιο πάνω από το κεφάλι μου! Επομένως μια χαρά το κλειστό, τούμπανο θα μάστε!
Θα μαζέψω λοιπόν το Σάββατο τα μπαγκάζια μου και θα πεταχτώ στο εξωτικό Μαρούσι, για ένα τελευταίο μπασκετάκι με τους Slayer! Βερμουδίτσα και tshirt στα χρώματα του Slayerικού πολέμου. Ή μάλλον για να το γράψω σωστά, Slayeeerrrr!!!!
Mια τελευταία φορά Tom Araya και Kerry King επί σκηνής, και ο ουρανός να βρέξει αίμα! Εκεί θα είμαστε νότια του Παραδείσου και θα περιμένουμε να πολεμήσουμε μαζί τους! Riff-άρες στεντόρεια τύμπανα, solos ανακατωσούρικα, διαόλια και πεντάλφες με σπαθιά, μοιάζουν ο ιδανικός αποχαιρετισμός.Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάτσω να απαριθμήσω όλα όσα είναι οι Slayer! Ρίξτε μια ματιά όσοι θέτε και θα καταλάβετε:
Όταν παίξουν το παρακάτω θα με βρείτε στον αέρα ή μέσα στο pit να ουρλιάζω! Σας περιμένω να μετρηθούμε το Σάββατο παιδάκια!
