Το Release, φέτο έχει σπείρει μες στο καλοκαίρι μας, υπέροχες βραδίες με μπάντες που γουστάρουμε. Ωστόσο, μια βραδιά περίμενα περισσότερο από όλες όταν ανακοινώθηκε το επίσημο line up του 2019. Ήταν η χθεσινή βραδιά, της Δευτέρας 24ης Ιουνίου, όταν οι Alice in Chains, θα ανέβαιναν στην τιμημένη σκηνή της Πλατείας Νερού, για πρώτη φορά.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά τα πράγματα. Οι Monovine και οι Puta Volcano, άνοιξαν το φεστιβάλ και απέδειξαν, πόσα απίδια πιάνει η ελληνική σκηνή. Είναι πολλά και αξίζουν συγχαρητήρια στα παιδιά, που έπαιξαν τα δέοντα και προετοίμασαν κατάλληλα το έδαφος για τους Fu τους Manchu. Μιλάμε για μια από τις πιο σπουδαίες μπάντες του stoner/heavy/desert/you name it rock, αυτές που μετράς στα δάκτυλα του ενός χεριού. Oι ”Kings of the Road”, δεν κώλωσαν πουθενά, σηκώνοντας στον αέρα ολάκερη πλατεία με riff-άρες και sing along refrains από αυτά που δεν γράφονται πια!
Σειρά είχαν οι Χιλιομοδίτες, 1000MODS, που ‘ναι πια μια από τις καλύτερες μπάντες του κόσμου σε αυτό που κάνουν. Παίρνουν δηλαδή την κληρονομιά των Black Sabbath & των Kyuss και την εμπλουτίζουν με την ψυχεδέλεια των Monster Magnet, παράγοντας ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Έτσι λοιπόν, μας έδωσαν για να έχουμε κάβα και για το σπίτι και ”Electric Carve” και ”Road to Burn” και ”Vidage” για τους φασαίους και Into the Spell & Super Van Vacation.
Οι Mods κατέβηκαν, τα φώτα έσβησαν και λίγα λεπτά μετά τις 23:00, οι κύριοι Jerry Cantrell, Sean Kinney, Mike Inez και William DuVall, μας χαιρέτησαν. Τα επόμενα 120 λεπτά της ώρας, δεν μπορώ να περιγράψω τι συνέβη. Βλέπεις φίλε προβοκάτορα, η φάση ενός φεστιβάλ είναι υπερβατική. Από αυτές που βγαίνεις από το σώμα σου, και πας κάπου αλλού. Εκεί που γίνονται τουρνουά air-guitaring, και παίρνεις το πρώτο το βραβείο. Εκεί που η απόλαυση δεν είναι ακριβά αμάξια και τελευταίας τεχνολογίας gadgets, αλλά τα τραγούδια που ακούγαμε πιτσιρικάδες να παίρνουν σάρκα και οστά μπροστά μας. Εκεί που παίρνεις αγκαλιά τον κολλητό σου και φιλάς τον άνθρωπο που γουστάρεις, χωρίς ναι μεν αλλά. Εκεί που δεν σε νοιάζει τίποτα, εκτός από τα ”Check My Brain”, ”Man in the Box”, ”Would?”, ”Nutshell”, ”Them Bones”, ”No Excuses”, ”Down in A Hole” και σταματάω γιατί θα γράψω όλη την setlist. Πιο πολύ είναι το αίσθημα πως ακούς όλα αυτά τα τραγούδια για πρώτη φορά. Και αυτό δεν ξεπληρώνεται με τίποτα.
Μιλώντας εξ’ ονόματος όλων: Ευχαριστούμε Alice in Chains για χθες. Υποσχόμαστε ότι την επόμενη φορά, θα είμαστε περισσότεροι από τους χιλιάδες που ήρθαν την πρώτη φορά.
