Καλοκαίριασε. Κι αν θέλει να βρέξει, ας βρέξει. Όσο νερό έχει ακόμα, ας το ρίξει. Τη διάθεση δεν θα μας τη ρίξει ωστόσο! Έχει ζέστη, η μέρα είναι μεγάλη, η νύχτα μυρίζει όμορφα. Καλοκαίριασε!
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει παραλίες, θάλασσες και ήλιο το πρωί. Αλλά σημαίνει και πεπόνι (καρπουζάδες, σας ψάχνουμε!), κοκτέιλ, μουσικούλα και ταινίες. Ή ακόμα καλύτερα, μουσικούλα σε ταινίες!
Πάνω λοιπόν που σκεφτόμουνα με τι μουσικοφιλμάκια να περάσω τα καλοκαιρινά μου βράδια, έσκασε μύτη η είδηση. Η Nova έχει NovaRock. Νέο κανάλι μόνο με μουσικές ταινίες (απ’ τις 15 Ιουνίου ως τις 31 Ιουλίου 2 ταινίες κάθε βράδυ, και μαραθώνιος all day στις 21 Ιουνίου τη “Μέρα της Μουσικής”). Ήταν που λες, σαν να μου ‘κλεισε το μάτι ο Θεός. Ή ο Τζόνι Κας. Που μπορεί να ‘ναι και το ίδιο πράγμα.
Σήμερα λοιπόν, σου μάζεψα εδώ από κάτω 7 μουσικές ταινιάρες που θα μου φτιάξουν τα καλοκαιρινά βράδια. Τσέκαρέ τες, κι αν θες γράψε μου στα σχόλια τις δικές σου!
Υ.Γ. Όχι καλά και ντε τις καλύτερες. Αυτές που γουστάρω πιο πολύ, αυτές σου μάζεψα.
Across the Universe
Ένα κλασικό love story φτωχού καλλιτέχνη – πλούσιας μεγαλοαστής, γίνεται μουσικό πείραμα με εξαιρετικά αισθητικά αποτελέσματα στα χέρια της Τζούλι Τέιμορ (τα ίδια χέρια που μας έδωσαν τη “Φρίντα”). Ένα σενάριο στημένο πάνω στα τραγούδια των Μπιτλς, ο έρωτας, το Βιετνάμ, τα ’60s, μια “Κάλπικη Λύρα” που φωνάζει “Hey Jude”, “All You Need, is Love”. Και δίκιο έχει!
Great Balls of Fire!
Ο πιο παλαβός κι ίσως ο πιο ταλαντούχος απ’ όλους, ο Τζέρι Λι Λούις. Έξι χρόνια μετά το φιάσκο του “Χωρίς Ανάσα” (που με τεράστιο θράσος και χωρίς κανένα λόγο “ξαναγύρισε” το “A Bout De Souffle” του Γκοντάρ), ο Τζιμ ΜακΜπράιντ δημιουργεί μια πραγματικά ξέφρενη και πολύχρωμη ταινία. Μια ταινία – ζωντανή οπτικοποίηση της μουσικής του Λούις, μ’ έναν Ντένις Κουέιντ (!) πιθανότατα στον πιο δραστήριο και δημιουργικό ρόλο της καριέρας του. Οπότε, από μένα… καύ’ το, Τζέρι!
The Runaways
Το κράξανε, το φάγανε, αλλά δεν γίνεται να παραβλέψει κανείς ότι παρά τα όποια προβλήματα, το φιλμ για τη ζωή της Τσέρι Κάρι και της Τζόαν Τζετ έχει τις στιγμές του. Κι αυτές οι στιγμές είναι αγνά, ιδρωμένα και ντόμπρα ροκ εν ρολ. Η Ντακότα Φάνινγκ κι η Κρίστεν Στούαρτ κουμπώνουν σα μπάσο με ντραμς, ο Μάικλ Σάνον είναι… ο Μάικλ Σάνον! και η εικόνα στην οθόνη σου αφήνει μια μυρωδιά από σεξ, και ντραγκς και ροκ εν ρολ. Μην τους ακούτε κορίτσια, τστστστστστστσέρι μπομπ!
Walk the Line
Ο Χοακίν Φίνιξ σ’ έναν απ’ τους ρόλους της ζωής του, είναι πολύ Τζόνι και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Κας! Ταυτόχρονα βαρύς, δύσκολος μα τρομερά ταλαντούχος, ο πιο “κάντρι” απ’ τους 4 πυλώνες της ροκ έχει την κατάλληλη ζωή για μια ταινία που δεν θα είναι το κλασικό μουσικό παραμύθι. Κι ο Φοίνιξ βρίσκει εκεί μέσα λίγο (πολύ!) απ’ τον εαυτό του, κι όχι απλώς μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία…
Pink Floyd
Ο Ρότζερ Γουότερς αναλαμβάνει το σενάριο (!) κι ο Άλαν Πάρκερ (“Δαιμονισμένος Άγγελος”, “Το Εξπρές του Μεσονυχτίου”) γυρίζει μια ταινία, όχι για ένα γκρουπ, αλλά πάνω στη μουσική ενός γκρουπ. Σχεδόν “χωρίς λόγια” αφού ο Γουότερς ήξερε πως δεν υπάρχει λόγος να κουραστεί με αφηγήσεις και διαλόγους. Είχε τα τραγούδια της γκρουπάρας του! Οπότε, αν σ’ αρέσουν οι Φλόιντ, δεν μπορείς να χάσεις μια ταινία για έναν τύπο, τον Πινκ Φλόιντ που κάποτε έχτισε έναν τοίχο γύρω του…
Bohemian Rhapsody
Το Όσκαρ ‘Α Αντρικού της φετινής χρονιάς, μια ταινία για ένα μύθο. Ο Ράμι Μάλεκ είναι ο Φρέντι Μέρκιουρι, όμως γι’ αυτό τα ‘χουμε ήδη πει ωραία και μόρτικα εδώ μέσα.
Killing Bono
Ξέρεις τι πάει να πει, να έχεις γκρουπάρα αλλά να μη βλέπεις χαρά γιατί κάποιοι άλλοι τύποι απ’ το σχολείο σου έχουν καλύτερη; Ξέρεις τι θα πει να προσπαθείς να βγεις απ’ την αφάνεια, και κάτι φιλαράκια δίπλα σου να είναι… οι U2; Ε, ο Νιλ ΜακΚόρμικ, ξέρει. Και δεν του αρέσει καθόλου αυτό!
