Προσοχή – Προσοχή: Endgame SPOILER ALERT.
Ήταν η πιο λογική συνέχεια. Ήταν η πιο απλή σκέψη του κόσμου. Κι ωστόσο, εγώ όταν την έκανα (κι εσύ, που σίγουρα την έκανες, μαρβελικέ μου φίλε), ένιωσα ν’ ανακαλύπτω τον τροχό. Τη φωτιά. Τον ηλεκτρισμό. Ένιωθα να φτιάχνω τον Iron Man. Κι όμως, ήταν τόσο προφανές…
Τέλος πάντων, αφού νιώσω λίγη ηθική ικανοποίηση και ταΐσω λιγάκι το ψώνιο μου που το κατάλαβα πριν δω το τρέιλερ, σου αποκαλύπτω αυτό που έτσι κι αλλιώς ξέρεις πια. Ο Iron Man πέθανε, ζήτω ο Iron Man Spider-Man!
Σε περίπτωση που δεν καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω, δες παρακάτω το trailer του Spider-Man: Far from Home, κι ύστερα έλα να συζητήσουμε πώς η Μάρβελ έχτισε ΑΨΟΓΑ τη διαδοχή του Τόνι του Σταρκ από τον Πήτερ Πάρκερ!
Ας τα πάρουμε λοιπόν απ’ την αρχή. Και εν αρχή εστί…
…Μοτίβο: Η ταινία που (ξαν)άρχισε τα πάντα!
Το big bang για το σύμπαν των “κόκκινων” υπερηρώων ξεκίνησε μ’ έναν ήρωα και μια ταινία. Δεν ήταν ο πιο “διάσημος” των κόμικ αλλά βρήκε τον πιο κατάλληλο ηθοποιό. Ήταν ο “σιδεράνθρωπος” του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Από κείνη την πρώτη συμπαντική ταινία, μέχρι το επικό “τέλος” του Endgame, πέρασαν 11 ολόκληρα χρόνια. Και τώρα που το τέλος… πέρασε (!) και το νέο ξεκίνημα έρχεται, ποια είναι η ταινία που ξαναρχίζει το σύμπαν; Ω ναι, Spider-Man! 1-0. Πάμε παρακάτω.
Το πουλέν του Τόνι Σταρκ.
Όταν ο Thanos στη ζεμπεκιά του Infinity War χτύπησε τα δάχτυλά του φωνάζοντας να πεθάνει ο Χάρος κι η μισή ανθρωπότητα, κάποιοι χάσανε πολλά. Ο Thor έχασε τον κόσμο του, οι Avengers έχασαν τον Fury, ο Hawkeye έχασε γυναίκα και παιδιά, ο Rocket έχασε όλους τους Guardians, ο Ant-Man έχασε το κορίτσι και τα πεθερικά, o Cap έχασε το φιλαράκι και το σκοπό της ζωής του. Ο Tόνι απ’ την άλλη, θεωρητικά δεν έχασε τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά απέκτησε κι έναν καλό λόγο να μη ρισκάρει πια τη ζωή του. Απέκτησε οικογένεια. Κι ωστόσο, ο Σταρκ αποφασίζει τελικά να μπει στο παιχνίδι. Να πάρει το ρίσκο. Γιατί; Ουσιαστικά, μόνο και μόνο για το “μικρό”. Για τον Πήτερ. Τυχαίο; Δεν νομίζω! 2-0. Προχωράμε.
Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα…
Με μια γρήγορη ματιά στους (βασικούς τουλάχιστον) Avengers, δεν μπορεί να μην το δεις. Captain America, σχεδόν ολόιδιος με το κόμικ. Thor, λες και βγήκε απ’ τις σελίδες. Hulk (και Μπάνερ!) που μυρίζει ακόμα πράσινο μελάνι. Όμως υπήρχε κι ένας ήρωας που άλλαξε. Ίσως όχι σε πολύ βασικές γραμμές, όμως άλλαξε. Ο Τόνι των κόμικ είναι ένας… μαρβελικός Μπάτμαν. Πλούσιος και playboy, όμως όχι με τον “τσαχπίνικο” τρόπο του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Με το σκοτεινό και ψυχικά τραυματισμένο στυλ του Μπρους Γουέιν ο έντυπος Σταρκ απέχει πολύ απ’ τον κινηματογραφικό ήρωα που έχτισε την ταυτότητα ολόκληρου του universe, ενώ και στα περιφερειακά… η Πέπερ δεν καταφέρνει ποτέ να τον “πλησιάσει” κι ο Τζέρβις είναι πραγματικός μπάτλερ (Άλφρεντ, εσύ;).
Το ίδιο δεν συνέβη και με τον “αραχνάκια”; Το Homecoming ήταν μια πολύ καλή ταινία κι ο Χόλαντ ο καλύτερο Πάρκερ του σινεμά, αλλά για να ισχύσουν όλα αυτά πρέπει να δεχτείς πως… η θεία Μέι είναι ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ (Μαρίσα Τομέι, τα φιλιά μου!), η στολή κουβαλάει “τεχνολογίες Σταρκ” και γενικώς ο,τι origin θυμάσαι… ε, μην το θυμάσαι και πολύ καλά! Γιατί; Γιατί εδώ ο σκοπός δεν είναι να φτιάξουμε τον πιο πιστό Spider-Man, αλλά τον πιο κατάλληλο να τραβήξει το κάρο μιας σειράς ταινιών με κλασικό πια στυλάκι. 3-0 και πάμε για το 4.
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ήρωας της Μάρβελ!
Όποια, όποια, ΟΠΟΙΑ λίστα και ν’ ανοίξεις (από κριτικούς κι επαγγελματίες μέχρι οπαδούς και φαν), ο Spider-Man θα είναι πάντα μέσα στους 5 κορυφαίους υπερήρωες των κόμικ. Συνήθως 3ος, πίσω από Batman και Superman (κι έχω ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ενστάσεις γι’ αυτό), και πάντα 1ος ανάμεσα στους “ομόσταυλούς” του στη Μάρβελ. Δεν είναι παράξενο που η εταιρία δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ, στην ουσία, τον καλύτερό της ήρωα; Δεν είναι! Γιατί η Μάρβελ ήξερε. Ήξερε πως δεν αξίζει να χαραμίσει την αράχνη της ανάμεσα στους άλλους. Αξίζει να τη βάλει στο τιμόνι των νέων Avengers! Κι αυτό ακριβώς θα κάνει. 4-0 και το ματς το ‘χει κερδίσει ήδη. Μα το σημαντικό είναι πως βρήκε αρχηγό να κουβαλήσει την ομάδα στα επόμενα.
