«Ρε μαλάκα Φάνη, βάλε καμιά σειρά να δούμε στο Netflix, αλλά με μικρά επεισόδια, επειδή βαριέμαι τις μεγάλες σειρές και δεν θέλω να κολλήσω. Έτσι, για να περάσει η ώρα!». Και ο (κολλητός) Φάνης ήξερε κι έβαλε στην οθόνη τον πιο παρανοϊκό, εγωιστή, νάρκισσο και αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα που ‘χει περάσει ποτέ απ’ το Χόλιγουντ. Τον κύριο BoJack Horseman κύριες και κύριοι. Έναν χαρακτήρα animation, όχι για παιδιά, αλλά για “μεγάλους”! Για πολύ μεγάλους…
Ε, και όπως ήταν αναμενόμενο έφαγα σκάλωμα μ’ αυτό τ’ άλογο και τον “πλανήτη” του. Μέσα στον BoJack είδα εμένα, και στους γύρω του, είδα τους γύρω μου. Αν την έχεις δει κι εσύ τη σειρά, με νιώθεις.
Ωστόσο, αν είσαι απ’ αυτούς που δεν την έχουν δει ΑΚΟΜΑ κι επιπλέον έχεις και τα υπαρξιακά σου, να ξέρεις ότι αυτό τ’ άλογο σούπερ σταρ βρίσκεται δίπλα σου αδελφέ. Για να σου δώσει λύσεις, αλλά ταυτόχρονα και για να σε “καταστρέψει” και να “παίξει” με τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου.
Δεν θα σου πω το στόρι της σειράς (υπάρχει και το wikipedia βλέπεις) και ούτε θα κάτσω να σε σποϊλεράρω (δεν είμαι τέτοιος!). Απλά, λιτά και όμορφα, θα σου αραδιάσω μερικούς (απ’ τους πάρα πολλούς) λόγους που αυτός ο τύπος γλεντάει όλες τις σειρές και όλη την Αμερική μαζί.
Νάμπερ 1. Σε κάθε ΜΑ ΚΑΘΕ επεισόδιο κατουράει κοροϊδεύει στα μούτρα την παραπληροφόρηση των δελτίων ειδήσεων. Όπως και τα καθημερινά ριάλιτι, τα βαρετά σίριαλ και όλη τη σαπίλα της Αμερικάνικης (και όχι μόνο!) σόουμπίζ.
Νάμπερ 2. Μιλάει απευθείας στη ψυχή σου, αφού συνεχώς καταπιάνεται με απορίες ζωής, υπαρξιακά και όλα τα σχετικά. Χωρίς ωστόσο να σε κουράζει δευτερόλεπτο. Και χωρίς κλισεδιές.
«Προσποιήσου απλά ότι είσαι ευτυχισμένος και σταδιακά μπορεί να ξεχάσεις ότι προσποιείσαι.»
Νάμπερ 3. Προβάλλει έναν κόσμο όπου άνθρωποι και ζώα συνυπάρχουν απολύτως αρμονικά, ανταλλάζουν απόψεις, παντρεύονται και χωρίζουν. Πώς γκένεν ατό; Τι να σου πω, ρώτα την ιδιοφυΐα Raphael Bob-Waksberg που σκέφτηκε αυτό το σύμπαν.
Νάμπερ 4. Οι έρωτες του BoJack και όλη η ανασφάλεια που έχει στο να πει το “Σ’ αγαπώ”… είμαστε όλοι μας!
Νάμπερ 5. Όλοι οι ήρωες της σειράς, όχι μόνο τ’ αλόγό μας, σατιρίζουν τις πολιτικές εξελίξεις με καλογραμμένες και γρήγορες ατάκες. Από την Νταϊάν, την κοπελιά που του γράφει το βιβλίο για τη ζωή του, μέχρι τον Τοντ, έναν παλαβό άστεγο που τα τελευταία χρόνια την αράζει στον καναπέ του BoJack.
Νάμπερ 6. Αναρωτιέσαι γιατί οι διάσημοι ενώ τα ‘χουν όλα στα πόδια τους, παθαίνουν κατάθλιψη και κάποιοι φτάνουν ακόμα και στο “ΜΠΑΜ”; Κι εδώ ο φίλος μας σου ‘χει τις απαντήσεις. Μέσα από τη ζωή του, λοιπόν (για όσους δεν το ξέρουν, o ΒoJack είναι ένας αστέρας των 90s, ο οποίος ζει στο Χόλιγουντ και δεν ξέρει τι έχει από λεφτά!), σου δείχνει ότι όσα φράγκα και να ‘χεις τα συναισθήματα δεν μπορεί να τ’ αγοράσεις, διάολε!
Νάμπερ 7. Επίσης, το σενάριο έχει άφθονο γέλιο. Πιάνει θέματα της επικαιρότητας και τους αλλάζει τον αδόξαστο τα φώτα! Όχι με αλλαγμένες φωνές και σάπια αστεία βέβαια, όπως κάνουν τα τελευταία δέκα χιλιάδες χρόνια περίπου οι Ράδιο Αρβύλα και ο Λαζόπουλος.
Νάμπερ 8. Έχει ωραίο και υγιές κατάμαυρο χιούμορ! Στη σειρά θα συναντήσεις αστεία με νεκρούς, νεκρούς σελέμπριτιζ, ναρκωτικά και μερικούς ακόμα διαλόγους που δεν βάζουν κανένα “όριο” στο χιούμορ. Ακούς καφρίλες που τις είχες σκεφτεί κι είχες γελάσει, αλλά ποτέ δεν περίμενες ότι θα τα ‘βλεπες σε μια σειρά.
Νάμπερ 9. Δεν ακολουθεί την πεπατημένη των υπόλοιπων σειρών. Δηλαδή κάθε επεισόδιο να ‘χει ένα περίεργο τέλος, ώστε να αγωνιάς για να δεις το επόμενο και να χάνεις τον ύπνο σου. Στον BoJack δεν χάνεις τον ύπνο σου ποτέ. Απλά γίνεσαι ένα με τον “κόσμο” του. Κάθε στόρι έχει κάτι το διαφορετικό.
Νάμπερ 10. Αυτή η σειρά σε αναγκάζει να απενεργοποιήσεις τα πάντα γύρω σου. Θα δεις και μόνος σου, ότι δεν θα σε νοιάζει να κοιτάξεις το κινητό σου ή να χαζέψεις στο ίντερνετ, καθώς δεν υπάρχει ούτε μισή βαρετή σκηνή μωρέ!
Νάμπερ 10+1. O BoJack είναι ένας Μπουκόβσκι στο σώμα ενός αλόγου. Ένας σκληρός μηδενιστής (όχι ο ράπερ), που όμως δεν τα παρατάει και συνεχίζει να ψάχνει την ουσία της ζωής.
«Προέρχομαι από δηλητήριο. Έχω δηλητήριο μέσα μου και καταστρέφω ό,τι αγγίζω. Αυτή είναι η κληρονομιά μου. Δεν έχω τίποτα να επιδείξω για τη ζωή που έζησα, και κανείς στη ζωή μου δεν έγινε καλύτερος επειδή με γνώρισε.»
