Κοίτα, οκ, θυμάσαι πώς ήσουνα πιτσιρίκι. Σου ‘σπαγαν τα νεύρα κάτι παιδικές χαρές και κάτι πάρκα, γεμάτα μελισσούλες και λουλουδάκια, κι άλλες μπούρδες που σ’ έκαναν να νιώθεις μωρό. Όταν είσαι μικρός, θες να σου φέρονται σαν να ‘σαι μεγάλος. Αλλά ρε μάγκες, όλα έχουν κι όρια…
Και υπάρχουν παιδικές χαρές στον κόσμο, που κάπου ξεπέρασαν τα όρια. Κι ίσως το κάνανε καταλάθος, αλλά δεν έχει σημασία. Όχι, δεν έχουμε εμείς πονηρό μυαλό, εκείνοι έχουν πονηρά παιχνίδια!
Κατέβα και θα καταλάβεις…
Το πειρατικό της κάπτεν Τζίμαινας!
Σκουλήκι, να φανταστούμε;
Εμείς τέτοια τρύπα στο ανιμέισο δεν θυμόμαστε!
Ρε συ, δεν μπορώ να φτιάξω καλά το κεφάλι της ζέβρας. Μμμμ, έχω μια ιδέα…
Tο “Human Centipede” είναι ακατάλληλο για ανηλίκους. Αυτό γιατί δεν είναι;
Κι αναρωτιέσαι εσύ μετά γιατί σου κατουράνε τον τοίχο κάθε τόσο…
Με τσένταρ στο φύλλο, ε;
Να σας πω, μήπως μπορεί να τα κάνει τώρα κοντά ο ελέφαντας, γιατί τρώμε σε λίγο;
Κάποιο μικρούλι λάθος στη στολή…
Τι φάση ρε σεις; Να φανεί σαν ατύχημα;
Όχι παλικάρια, ο Σούπερμαν έχει βρακί, όχι ο Σπάιντερ-Μαν…
Αναρρίχηση…
Sit on the duck, που λέγανε κι οι Ημισκούμπριοι…
