Σίγουρα το ‘χεις ακούσει. “Η ελληνική γλώσσα είναι παντού ρε. Αφού σκέψου, το okey που λεν’ οι Αμερικάνοι ξέρεις από πού βγαίνει; Απ’ το Όλα Καλά!”. Όταν ήμουνα μικρός το λέγαν και φιλόλογοι (μπορεί ακόμα να το λένε…). Και φυσικά θα συμφωνήσω πως την ελληνική γλώσσα τη βρίσκεις παντού, όμως αυτό δεν πάει να πει πως είναι ΟΛΑ στα ελληνικά!
Εν προκειμένω, το ΟΚ δεν είναι. Και με περισσή χαρά θα σου αποκαλύψω από πού βγαίνει τελικά, αφού πρώτα σου πω τους 3 αγαπημένους μου μύθους για την πιο συνηθισμένη (αλλά και την πιο παράξενη) λέξη της γης.
Υ.Γ. Ο Ράπτης μου ‘πε: “Ρίξε το Όλα Καλά του Κανών…” (Ή του Κανόνα; Τέλος πάντων, κατάλαβες) “…ταιριάζει!”. Δεν το γνωρίζω το άσμα, αλλά χατίρια δεν του χαλάω του Νικόλα.
Μύθος 1: Όλα Καλά
Είναι μια θεωρία που δουλεύει στη λογική του “όλα είναι ελληνικά”, όμως παραδέχομαι πως είναι καλοστημένη τουλάχιστον. Μετανάστες Έλληνες στην Αμερική που λες, όποτε θέλανε να στείλουν τηλεγράφημα στους δικούς τους αλλά να μην τους πάει κι ο κούκος αηδόνι, έγραφαν “Ο. Κ.” αντί για “Όλα Καλά” (άλλο 2 γράμματα, άλλο 7 γράμματα!). Ύστερα Έλληνες δάσκαλοι άρχισαν αν το διδάσκουν στα πιτσιρίκια, εκείνα το λέγανε στα φιλαράκια τους που δεν ήταν όλα “από Ελλάδα”, και κάπως έτσι το ελληνικό πνεύμα του “Ολα Καλά” κατέκτησε την Αμερική. Δυστυχώς ωστόσο, όλα αυτά θα μπορούσαν να λάβουν μέρος μόνο στα τέλη του 19ου αιώνα. Και το ΟΚ φιγουράρει σε κείμενα απ’ της αρχές εκείνου του αιώνα, οπότε…
Μύθος 2: 0 Killed
Είναι η αγαπημένη μου θεωρία, όμως κι αυτή δυστυχώς είναι σκέτος μύθος. Πόλεμος που λες (απροσδιόριστο το ποιος, έχουν κάνει και πολλούς οι κερατάδες!). Μετά λοιπόν από κάθε αποστολή οι Αμερικανοί μετρούσαν τις δυνάμεις τους, κι όταν δεν υπήρχαν απώλειες σημείωναν στο χαρτί τους 0Κ (μηδέν σκοτωμένοι). Το οποίο φυσικά, ο πιο εύκολος τρόπος να το διαβάσεις είναι “ο – key” (εφόσον το 0 διαβάζεται Ο κατά το 007 “double o seven ” – διότι είμεθα και του κινηματογράφου παιδιά). ΟΚ λοιπόν, κανένας νεκρός, τρομερή θεωρία μα δυστυχώς… επέθανε! Άρα 1k…
Μύθος 3: Ανάποδο Κ.Ο.
Ομολογουμένως τούτο δω είναι ψιλομπούρδα, αλλά έτσι κι έφαγες τα νιάτα σου σε κάτι Tekken και σε κάτι Mortal Kombat, ένα δακράκι το ρίχνεις. Το Κ.Ο. λοιπόν (η συντομογραφία για το Knock Out), χρησιμοποιείται κάθε φορά που τίποτα δεν πάει καλά κι ο μποξέρ καταλήγει ξάπλα στο ρινγκ χωρίς να μπορεί να σηκωθεί. Πώς θα γράψεις λοιπόν με δυο γράμματα την εντελώς αντίθετη κατάσταση; Πολύ απλά, θα βάλεις “αντίθετα” τα γράμματα! Είπαμε δεν στέκει, αλλά θα μέτραγε τόσο πολύ! ΤΙ, ΟΧΙ;
Και η αλήθεια: Oll Korrect
Κι όμως αδερφέ. Κι όμως αδερφούλα. Το “οκέι” που όλοι λέμε κάθε μέρα, είναι στην πραγματικότητα μια ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ. Ή τέλος πάντων, μια υπέροχη τρολιά. Κι όλα ξεκίνησαν από κάτι δημοσιογράφους που ‘χαν όρεξη για πλακίτσα. Στη Βοστόνη του 1830 που λες, οι εφημερίδες ήταν γεμάτες “ανορθόγραφες” συντομογραφίες με την εξής λογική: δεν χρησιμοποιούσαν τα γράμματα με τα οποία γράφεται η λέξη, αλλά αυτά που ακούγονται όταν την προφέρεις. Οι δημοσιογράφοι λοιπόν, όποτε ήθελαν να πουν “όλα εντάξει”, έγραφαν ΟW (δηλαδή Oll Wright, αντί για All Right). Κι όταν ήθελαν να πουν “αρκετά ειπώθηκαν” έγραφαν KC (Knuff Ced, αντί για Εnough Said). Και μια μέρα, αντί για All Correct, έγραψαν ΟΚ (Οll Korrect). Άντε να χαθείτε, σατανάδες!
Ωστόσο, θα μου πεις, οι άλλες συντομογραφίες ξεχάστηκαν. Κανείς δεν λέει σήμερα ΚC. Οπότε ΟΚ γιατί; Γιατί, αυτό που ξεκίνησε ένας δημοσιογράφος, αποφάσισε να το εκμεταλλευτεί ένας πολιτικός! Και το εκμεταλλεύτηκε.
Το 1840 λοιπόν, έτρεχε την προεκλογική του εκστρατεία ένας τύπος, ο Μάρτιν ο Βαν Μπιούρεν. Το παρατσούκλι του λοιπόν, ήταν “γέρος απ’ το Κίντερχουκ”. Αγγλιστί: “Old Kinderhook”. Οι οπαδοί του λοιπόν, έφτιαξαν το OK Club και στήριξαν την εκλογική τους καμπάνια στη λογική του “ΟK is OK” (Με Old Kinderhook θα είναι Oll Korrect!). Την ίδια στιγμή, οι αντίπαλοι άρχισαν να τρολάρουν το ΟΚ του Βαν Μπιούρεν, και το ‘καναν πολύ καλά αν αναλογιστεί κανείς πως ο τύπος έχασε τελικά τις εκλογές. Το ΟΚ ωστόσο, είχε κερδίσει για πάντα τη θέση του στον κόσμο!
