Ήταν μια κλασική καθημερινή, όταν ο Μάικλ γύρισε σπίτι κι έκανε να φάει ένα καρύδι. Και τότε, τι να δει; Μια μάνα σκιουρίνα είχε μόλις εμπιστευθεί το νεογέννητο μωρό της, μέσα στο μπολ με το φαΐ του (και φαΐ της, απ’ ο,τι φαίνεται). Σοκαριστικό; Λοιπόν, άκου και τη συνέχεια…
“Και τώρα;” σκέφτηκε ο Μάικλ. “Τι θα κάνουμε μ’ αυτόν εδώ το σπόρο;”
Ήταν πολύ μικρό για να το αφήσει μόνο του στη φύση και να μην έχει τύψεις. Η μάνα του δεν επέστρεψε ποτέ. Οπότε σκέφτηκε να το φροντίσει για λίγο, μέχρι να μεγαλώσει. Να βγάλει έστω τρίχωμα. Το σκέπαζε λοιπόν με πουλόβερ και το τάιζε (παρέα με την κοπέλα του, την Κριστίνα) μ’ ένα πολύ μικρό ειδικό μπιμπερό.
Οι πιθανότητες να μπορέσει να ζήσει η μικρή “Tοσοδούλα” έτσι τη βάφτισαν, ήταν ελάχιστες. Όμως εκείνοι συνέχιζαν να τη φροντίζουν και να ελπίζουν πως θα τα καταφέρει.
Και κοίτα να δεις: τα κατάφερε!
Αφού μεγάλωσε λίγο, ο Μάικλ και η Κριστίνα προσπάθησαν να την αφήσουν παρέα με άλλους σκίουρους, όμως η Τοσοδούλα (όπως και κάθε σωστό νήπιο του ντουνιά!) δεν ήθελε να πάει στο νηπιαγωγείο. Ήθελε να μείνει σπίτι της!
Ακριβώς επειδή μεγάλωσε χωρίς άλλους σκίουρους τριγύρω και με μεγάλη φροντίδα, η μικρή δεν σκαρφαλώνει και δεν χοροπηδάει, προτιμά να κάθεται και να περπατάει εδώ κι εκεί. “Δεν ξέρω τι πιστεύει πως είναι, αλλά δεν είναι σκίουρος!” λέει γελώντας η Κριστίνα.
Σήμερα, η Τοσοδούλα είναι ένας χαρούμενος σκίουρος που περνάει τις μέρες του με τους ανθρώπους που τον μεγάλωσαν. Είναι ασφαλής και ήρεμη, όμως αυτό δεν σημαίνει πως πάνω στο παιχνίδι της δεν τα κάνει συχνά… όλα λίμπα!
Αγαπάει τα φασολάκια, το αβοκάντο και το σπίτι της, ενώ δεν ψήνεται και τόσο για τον έξω κόσμο, τις βροχές, το κρύο και τους υπόλοιπους σκίουρους. Α, επίσης, σκιάζεται αφάνταστα την ηλεκτρική σκούπα!
Εμείς της ευχόμαστε να ζει χαρούμενη και όπως θέλει! Το ότι κάποιοι σκίουροι γουστάρουνε τα δέντρα, δεν πάει να πει πως ΠΡΕΠΕΙ κι εσύ να τα γουστάρεις, Τοσοδούλα. Ο,τι αγαπάς κάνε και να ‘σαι καλά!
