Απ’ το 2005 κι έπειτα, κάθε 5 του Νοέμβρη όλοι σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα. Μπορεί να ‘ναι ένα ποίημα, ή ένα τριαντάφυλλο, ή μια μάσκα, ή μια ταινία, όμως με όποιον τρόπο κι αν το σκέφτεσαι, το ίδιο πράγμα σκέφτεσαι. V for Vendetta.

H ταινία που μπόρεσε ν’ αποτυπώσει ολόκληρο τον τρόμο του οργουελικού μέλλοντος, και τελικά να γίνει η ίδια, με αλεξίσφαιρες ιδέες και ολοζώντανες ελπίδες, ένα αισιόδοξο κινηματογραφικό αντίστοιχο του 1984. Ωστόσο, το στόρι που “γιορτάζουμε” κάθε 5 Νοεμβρίου, πατάει και πάνω στην ιστορία του Γκάι Φοξ και της περίφημης συνωμοσίας του. Την οποία, μαζί με άλλες 3 που παραλίγο ν’ αλλάξουν τον κόσμο (προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο!) θα σου γνωρίσω σήμερα.

H Συνωμοσία της Πυρίτιδας

Remember, remember, ας ξεκινήσουμε όμως από ένα σοκαριστικό δεδομένο που κανείς δεν θυμάται: ο Γκάι ο Φοξ δεν ήταν ο ηγέτης της συνωμοσίας! Ήταν μονάχα ο τύπος που δέχτηκε να κάνει τη “βρόμικη δουλειά”. Ο Ρόμπερτ Κάτσμπι μαζί με άλλους τρεις Καθολικούς αριστοκράτες οργάνωσαν το σχέδιο με τα “30 βαρέλια δυναμίτη“, για να πάρουν (τη ζωή, κι άρα) την εξουσία απ’ τα χέρια του βασιλιά Ιάκωβου και των υπέρμαχων του Προτεσταντισμού. Και μάλλον θα τα ‘χαν καταφέρει, αν (όπως λέει ο μύθος) ένας απ’ τους συνωμότες δεν έστελνε μια μέρα πριν στον κουνιάδο του ένα ανώνυμο γράμμα που έγραφε: “Να μην παραβρεθείς στο χώρο του κοινοβουλίου στις 5 του Νοέμβρη“. Γλυκούλης…

 

Το γράμμα τελικά έφτασε στο βασιλιά, κι εκείνος διέταξε έρευνα. Και κάπως έτσι, ο έρμος ο Φοξ πιάστηκε στα πράσα. Ε,ύστερα βασανίστηκε, ομολόγησε και στο φινάλε τον εκτέλεσαν. Κι από τότε κάθε χρόνο το πανηγυρίζουν! (Άγγλοι ρε φίλε…)

Σε αντίθεση με το V for Vendetta πάντως, η πραγματική ιστορία του Γκάι Φοξ μάλλον δεν ήταν ένα ρομαντικό παραμύθι για την ελευθερία. Περισσότερο ήταν μια αποτυχημένη τρομοκρατική επίθεση, για να περάσουν τα προνόμια απ’ τη μια μεριά του “χριστιανικού τόξου” της Αγγλίας, στην άλλη. Όπως και να ‘χει ωστόσο, ολόκληρη η ιστορία της Αγγλίας θα ήταν τώρα διαφορετική αν είχε μπει η φωτιά στα βαρέλια. Κι άρα, ίσως η ιστορία ολόκληρης της Ευρώπης.

 

Επιχείρηση Βαλκυρία

To 1942, δύο στελέχη του ναζιστικού στρατού συζητούν για το Χίτλερ και καταλήγουν σε μια σπουδαία διαπίστωση: “το παιδί είναι παλαβό!”. Οπότε, βάζουνε κάτω τα μυαλά τους και καταστρώνουν ένα σχέδιο για να ξεμπερδεύει επιτέλους ο κόσμος με τον Αδόλφο. Δύο χρόνια πήρε να τ’ οργανώσουνε, και στις 20 Ιουλίου του ’44, ο συνταγματάρχης Κλάους Φον Στάουφενμπεργκ άφησε μια βαλίτσα εκρηκτικά δίπλα στον Φύρερ. Όμως κάπου χάλασέ το πράγμα, αφού μετά την έκρηξη πέθαναν τέσσερις κι ο Χίτλερ τη γλύτωσε με κάτι γρατσουνιές. Και κάπως έτσι, κάμποσα εκατομμύρια αθώοι θα μπορούσαν να ‘χανε σωθεί, όμως η “Βαλκυρία” δεν τα κατάφερε να μας γλυτώσει απ’ τον σχιζοφρενή εγκληματία κι απ’ το ηλίθιο μουστάκι του.

https://www.youtube.com/watch?v=jq1wxxER0zk
 

Το Πραξικόπημα της Μπυραρίας

Ο ίδιος ο Χίτλερ, πριν γίνει Φύρερ και βάλει σκοπό να υποδουλώσει ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε πρωταγωνιστής ο ίδιος σε αποτυχημένη συνωμοσία. Αρχηγός του ναζιστικού κόμματος, το 1923 “ζήλεψε” τη φασιστική κυριαρχία του Μουσολίνι στην Ιταλία (αλίμονο!), κι αποφάσισε να κάνει κι εκείνος ένα πραξικοπηματάκι. Στις 8 Νοεμβρίου λοιπόν, έκανε ντου σε μια μπυραρία γεμάτη βιομηχάνους, με σκοπό να απαγάγει τη Βαυαρική Κυβέρνηση. Άρχισε να ουρλιάζει, ν’ απειλεί, και τελικά τα κατάφερε να ονομάσει τον εαυτό του για μια μέρα, “Κυβερνήτη της Γερμανίας”. Ε, και την επόμενη, επειδή ως τραμπαρίφας δεν κατέλαβε ράδιο και τηλεόραση, μάθανε τα νέα στο Βερολίνο, ήρθαν και του τελειώσανε στα γρήγορα το πάρτι.

Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο, είναι ότι ο Χίτλερ, μετά απ’ όλα αυτά τιμωρήθηκε με 5 χρόνια στη φυλακή. 5 ΧΡΟΝΙΑ, κι ενώ η ανώτατη ποινή για το εν λόγω έγκλημα ήταν η θανατική. Οπότε, μπορεί το πραξικόπημά του να απέτυχε (προσφέροντας στην ανθρωπότητα πολύτιμα χρόνια ζωής), όμως η ίδια η Γερμανία απέτυχε πολύ περισσότερο. Απέτυχε να δει, να προλάβει και ν’ αποφύγει για πάντα έναν κίνδυνο, που μερικά χρόνια αργότερα επέστρεψε πιο δυνατός κι αιματοκύλησε όλη την Ευρώπη. Ή μήπως, δεν θέλησε να τον αποφύγει;

 

H “Kολασμένη” Μηχανή

Αν ο Στάουφενμπεργκ της “Βαλκυρίας” ήταν μια φορά άτυχος, μια ομάδα “βασιλικών” με αρχηγό τον Ζόρζ Καντουντάλ ήταν πολλές. Η δική τους απόπειρα δολοφονίας του Ναπολέοντα βλέπεις, πνίγηκε στο… αλκοόλ! Μην τα πολυλογώ, είχαν τοποθετήσει σ’ ένα σημείο της συνηθισμένης διαδρομής του Βοναπάρτη μια εκρηκτική μηχανή. Και τα ‘χαν υπολογίσει όλα τέλεια, εκτός απ’ τα ποτηράκια που “έτσουξε” ο αμαξάς του Γάλλου ηγέτη, με αποτέλεσμα να πατήσει λίγο “γκάζι” παραπάνω. Κι έτσι, εκείνη τη μέρα η άμαξα πέρασε σαν σίφουνας απ’ το σημείο, 1 ολόκληρο λεπτό νωρίτερα. Κι όταν η “κολασμένη” μηχανή έσκασε, ήταν πια πολύ αργά…