Μπορεί στο Essex να έχουν το Dirt Quake όμως εμείς στην Αθήνα έχουμε το Rotten Race. O ήλιος δεν έλεγε να πέσει την προηγούμενη Κυριακή, 7 Οκτωβρίου που πήγαμε παρέα με την μπίρα SOL, στον ιππικό όμιλο στο Τατόι για να δούμε από κοντά αυτό τον περίεργο “σάπιο αγώνα”.
Στην ειδικά διαμορφωμένη πίστα που είχε στηθεί, δεν θα γινόντουσαν αγώνες με άλογα, αλλά με μηχανές! Μακράν οι πιο ιδιαίτεροι αγώνες με μηχανές, που έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Το Rotten Race, γίνεται για 4η συνεχόμενη χρονιά, από τους The Real Intellectuals. Αρχικά ξεκίνησε με λίγες συμμετοχές κυρίως τολμηρών φίλων που ήθελαν να βάλουν την μηχανή τους σε αυτήν την οβάλ χωμάτινη πίστα και πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα κανονικό φεστιβάλ με πάνω από 200 συμμετοχές.
Είναι μία γιορτή για όλους τους λάτρεις των δίκυκλων και μη. Αυτό φάνηκε τόσο από τους θεατές που μπορεί να ήταν από φανατικούς μηχανόβιους μέχρι τύπους που δεν έχουν καβαλήσει ποτέ μηχανή στην ζωή τους και φυσικά από τους διαγωνιζόμενους που ήταν έτοιμοι για όλα. Αυτό φαινόταν από τις φανταστικές στολές που φορούσαν τόσο οι ίδιοι όσο και οι μηχανές τους.
Ανάμεσα στους θεατές, πετύχαμε και τον Γιώργο Πυρπασόπουλο που ως Sol Seeker και φανατικός μηχανόβιος, πήγε να δει από κοντά τις ιδιαίτερες μηχανές και να μιλήσει με τους αναβάτες τους.
Όπως κάθε γιορτή έτσι και στο Rotten Race, ανάμεσα στα διαλείμματα των αγώνων, παίρναμε μία μπίρα SOL στο χέρι και μπορούσαμε να πάμε να φάμε burgers, να αράξουμε στο γκαζόν, να παίξουμε με τα διάφορα παιχνίδια που υπήρχαν και φυσικά να τα “σπάσουμε” με την ζωντανή μουσική των Monovine και των Bazooka.
Το κόνσεπτ του αγώνα ήταν απλό. Δύο μηχανές έμπαιναν στην αυτοσχέδια οβάλ πίστα του ιππικού ομίλου και ο νικητής συνέχιζε στον επόμενο γύρο μέχρι τον τελικό της κατηγορίας του και το Rotten Cup.
Οι κατηγορίες των μηχανών ήταν πολλές και ιδιαίτερες. Café racers, Scramblers, Bobbers, Modern classics και old timers, Harely, γκαρελάκια, παπάκια, σκουτεράκια και ότι άλλο μπορούσες να φανταστείς, το έβλεπες εκεί. Σχεδόν καμία από αυτές τις μηχανές δεν ήταν φτιαγμένη για το χώμα της πίστας. Με μερικές μετατροπές όμως, όταν έμπαιναν στην πίστα, τα έδιναν ΟΛΑ, όσο παλιές και αν φαινόντουσαν ή ήταν.
Το ποιος ήταν ο νικητής σε κάθε κατηγορία ή αγώνα δεν είχε καμία σημασία. Φαντάσου ότι το χειροκρότημα μπορεί να το έπαιρνε αυτός που είχε το πιο ωραίο κουστούμι εκείνος που έφαγε έναν ολόκληρο γύρο στα μούτρα ή αυτός που έφαγε την πιο επική τούμπα.
Λίγο μετά τις επτά το απόγευμα οι αγώνες τέλειωσαν, τα δώρα μοιράστηκαν και πλέον ξεκινούσε κι επίσημα το πάρτι! Νικητές και νικητές (είπαμε δεν υπάρχει χαμένος στο Rotten Race) με ένα burger και μία μπίρα SOL στο χέρι, διασκέδασαν με live μουσικάρες μέχρι να νυχτώσει για τα καλά.
Μετράμε ήδη τις μέρες μέχρι τον επόμενο Οκτώβριο για το 5ο Rotten Race.
