Επικίνδυνοι τύποι. Παρανοϊκοί τύποι. Δολοφονούν, και ξαναδολοφονούν, κι έπειτα δολοφονούν πάλι. Αν λοιπόν ο κόσμος μας ήτανε παραμύθι, ή μυθιστόρημα, αν τέλος πάντων υπήρχε δικαιοσύνη, αυτοί οι τύποι δεν θα υπήρχαν. Ή αν υπήρχαν, θα τους βρίσκαμε, θα τους πιάναμε, θα τους κλείναμε στη φυλακή. Όμως εδώ αδερφέ, είναι πραγματικότητα…
Στον πραγματικό κόσμο λοιπόν, υπάρχουν δολοφόνοι που έχουν σκοτώσει μια ντουζίνα κόσμο κι ακόμα δεν τους πιάσαμε. Ούτε τ’ όνομά τους δεν μάθαμε. Να 5 τέτοιοι, και μακάρι να μην υπάρξει άλλος…
1. Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Ήταν ο πρώτος διάσημος (κι ασύλληπτος) σήριαλ κίλερ, κι όλα δούλεψαν υπέρ του για να μπορέσει να μείνει το μακάβριο παρατσούκλι στην ιστορία. Ο χρόνος: Βικτωριανή Αγγλία, 1888-1891. Ο τόπος: το βρόμικο, βροχερό Γουαϊττσάπελ του Λονδίνου. Τα θύματα κι ο τρόπος με τον οποίο τα δολοφονούσε: όλες πόρνες τις οποίες στραγγάλιζε και αφού τις σκότωνε τους αφαιρούσε εσωτερικά όργανα. Στο τέλος τέλος, το ίδιο του το θράσος: να στείλει το περίφημο γράμμα του “απ’ την κόλαση”, μαζί με μισό νεφρό απ’ το τελευταίο του θύμα. Κάπως έτσι, δημιουργήθηκε στη νοσηρή φαντασία των Λονδρέζων μια μυθιστορηματικής υφής φιγούρα, κι οι εφημερίδες φρόντισαν να του χαρίσουν το κατάλληλο όνομα. Κι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης πέρασε για πάντα στο πάνθεο της μακάβριας κουλτούρας. Ο κυριότερος λόγος βέβαια, ήταν πως δεν τον βρήκανε ποτέ.
(Έγινε κόμικ, ταινίες, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Σέρλοκ Χολμς και λογοτεχνικά “καταδίκασε” μια σειρά από διαφορετικά πρόσωπα. Ωστόσο, μ’ όλες αυτές τις καλλιτεχνικές αναφορές, ο Τζακ θυμίζει ήρωα του Έντγκαρ Άλαν Πόε ή του Κόναν Ντόιλ. Μόνο που δεν ήταν “ήρωας”. Ήταν πραγματικός δολοφόνος…)
2. Ζόντιακ
Ο μοναδικός που κατάφερε να φτάσει τη διασημότητα του Τζακ και ίσως… να την περάσει! (Τουλάχιστον στην Αμερική, γιατί οι Άγγλοι δεν σηκώνουν κουβέντα πάνω στο θέμα). Όπως και να ‘χει, ο Ζόντιακ φρόντισε να προσφέρει στον κόσμο και τις εφημερίδες όλα όσα χρειάζονταν για να τον κάνουν, δυστυχώς, αξέχαστο. Κρυπτόλεξα, κωδικοποιημένα μηνύματα, υπογραφή πάνω στα θύματα, επιστολές οι οποίες απαιτούσε να γίνουν πρωτοσέλιδο για να μην συνεχίσει τις σφαγές του. Ένας ιδιοφυής παρανοϊκός που ίσως δεν έγινε ποτέ συνώνυμο του λογοτεχνικού τρόμου, αλλά οδήγησε τον Ντέιβιντ Φίντσερ σ’ ένα απ’ τα αριστουργήματα της καριέρας του. Έστω κι αν, η ταινία δεν οδηγεί σε κάποιο ξεκάθαρο συμπέρασμα. Και δεν οδηγεί γιατί ούτε και στην πραγματικότητα υπήρξε κάποιο τέτοιο…
3. Τζακ ο Στρίπερ
Στα βήματα του Αντεροβγάλτη, ένας ακόμη παράφρονας του Λονδίνου άφησε μια σειρά από νεκρές πόρνες το 1964 και το 1965. Ο δολοφόνος συνήθιζε να γδύνει τα θύματά του πριν τα σκοτώσει, κι οι εφημερίδες σε μια έκρηξη ακαλαισθησίας αποφάσισαν να τον ονοματίσουν Τζακ ο “Ρουχοβγάλτης” (Jack the Stripper, αναφορά στον “κλασικό” πια, Jack the Ripper). Η απήχηση του “ονόματος” στον κόσμο αλλά κι ο αριθμός των θυμάτων, οδήγησε τη Σκότλαντ Γιάρντ στο μεγαλύτερο ανθρωποκυνηγητό της ιστορίας της, όμως το αποτέλεσμα και μ’ αυτόν τον Τζακ ήταν ένα πελώριο μηδενικό. Και μάλλον οι εφημερίδες δεν θα ξαναβαφτίσουν Τζακ κανένα δολοφόνο, για το καλό όλων…
4. Ο Δολοφόνος – Φάντασμα
Θυμάσαι εκείνη την “τρομακτική ιστορία” που λέγαμε πιτσιρίκια, για το ζευγάρι που πήγε με το αυτοκίνητο στις ερημιές, κι εκεί που ξεκίνησε τα χαδάκια και τα φιλιά, σηκώθηκε ένας τύπος με κουκούλα απ’ το πίσω κάθισμα και τους πετσόκοψε μ’ ένα μαχαίρι; Λοιπόν, ίσως αυτό χαλάσει λίγο τις παιδικές σου αναμνήσεις, όμως αυτή η ιστορία είναι αληθινή και συνέβη στο Τέξας. Το ζευγάρι δεν πέθανε, μπόρεσε να το σκάσει και να πει την ιστορία του στην αστυνομία. Όμως πολύ σύντομα ο δολοφόνος – φάντασμα ξαναχτύπησε. Σκότωσε δύο ζευγάρια, ενώ σε μια ακόμη επίθεση κατάφερε να σκοτώσει μόνο τον άντρα. Ύστερα, (κι αφού όλη η πόλη οπλίστηκε με διπλές κλειδαριές για τα σπίτια και καραμπίνες), εξαφανίστηκε.
5. Η “Νταντά”
Όκλαντ, Μίσιγκαν, 1976-77. Μέσα σε 13 μήνες, 4 παιδάκια απάγονται και δολοφονούνται. Η μόνη πληροφορία που βγαίνει απ’ την αστυνομική έρευνα, είναι πως ένα απ’ αυτά το είδανε να συζητάει με κάποιον άντρα σε ένα μπλέ AMC Gremlin. Έγινε έρευνα σε ΚΑΘΕ κάτοχο Gremlin Σ’ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ. Επιπλέον η έρευνα εξέτασε κάθε πιθανή κατεύθυνση και κίνητρο: από παιδική πορνογραφία μέχρι σατανιστικές τελετές. Κανένα αποτέλεσμα. Η “νταντά” που ευθύνεται γι’ αυτή την απάνθρωπη σειρά πράξεων, δεν συνελήφθη ποτέ.
