Τους λόγους που οδηγούν κάποιους να κάνουν καριέρα με ένα μόνο όνομα, τους καταλαβαίνω. Είναι πιο εύκολο, πιο πιασάρικο ρε παιδί μου, στο τέλος τέλος, κι αυτούς που δεν το επέλεξαν μ’ ένα όνομα τους αναφέρεις. Λες ο “Μάλαμας”. Ή λες ο “Θανάσης”. Ή λες ο “Λένον”. (Ντάξει, ο “Έλτον Τζον” είναι εξαίρεση). Οπότε, αφού έτσι κι αλλιώς με “ένα” θα σε ξέρουνε, γιατί να μην το διαλέξεις μόνος σου; Ορθόν. Πάμε όμως παρακάτω.
To θέμα είναι πως, υπάρχουν κάμποσοι διάσημοι που διαλέξανε το όνομά τους. Μόνο που ορισμένοι απ’ αυτούς… Ε, να, διάλεξαν όνομα για γέλια! Μπορεί εμάς να μη μας ακούγεται άσχημα, γιατί ΟΛΑ ακούγονται καλύτερα στ’ αγγλικά, όμως αυτό δεν λέει και πολλά. Οι 5+1 που θα δεις παρακάτω, έχουν τα πιο απαράδεκτα “καλλιτεχνικά ψευδώνυμα” του ντουνιά.
Στινγκ
Ας αρχίσουμε απ’ τη μετάφραση. Στινγκ. Κεντρί. Αφενός, κανένα νόημα (ίσως ένα σεξουαλικό αλλά ΕΠΙΛΕΓΩ να μη σε κράξω και γι’ αυτό). Αφετέρου, είναι και κακό μάρκετινγκ. Δηλαδή, στη φράση “παίζει το Κεντρί σήμερα”, μπορώ μάνι μάνι να σε μπερδέψω με: βραβευμένη ταινία του ’70, χωριό στη νότια Κρήτη, εφημερίδα αμφιβόλου ποιότητας, ενώ χάνεις και όοολους τους αλλεργικούς στις μέλισσες. Μα σοβαρά τώρα ρε αγόρι μου, είναι όνομα αυτό να το ‘χει σοβαρός μπασίστας; Που άμα ήσουνα Έλληνας θα έπαιζες στις μέλισσες; (Τώρα που το σκέφτομαι, με Στινγκ, γκρουπάρα θα ‘ταν οι Μέλισσες. Ή ΚΑΙ ΟΧΙ. Συνεχίζουμε…).
Πρινς
Ναι, το ξέρω, ήταν τεράστια μορφή στο είδος του, αλλά μεταξύ μας, όλοι μέσα σ’ αυτή τη λίστα έχουν την ίδια δικαιολογία. Άρα παύει να είναι δικαιολογία, αρπάζω ξανά το φτυάρι και συνεχίζω. Ρε αδερφέ, τι “πρίγκιπας”; Πρώτα πρώτα, είναι τέρμα φλώρικο. Αλλά οκ, ίσως εκείνη την εποχή να ακουγόταν αλλιώς. Όμως, δεν σκέφτηκες ποτέ το θέμα της διαδοχής; Εννοώ, αν ας πούμε, δυο χρόνια μετά από σένα έσκαγε μύτη ένας “βασιλιάς”, τι θα γινόταν τότε ρε Πρινς; Τι θα ‘λεγες, ντάξει εγώ είμαι καλύτερος αλλά αυτός είχε τα μέσα; ΜΠΑΜΠΑΣ σου θα ‘τανε, καημένε! Άσε που κινδύνευες να σε πιάσει στο στόμα της η Ελισσάβετ. Τα καλά του Κάρολου θα τράβαγες. Και τέλος πάντων, μην το πολυκουράζουμε φίλε Πρινς, όποιος ακούει μουσική ξέρει. Σ’ αυτό τον κόσμο, “πρίγκιπας” είναι μονάχα ο Τόλης. Τι, ποιος Τόλης; Μην ακούω τέτοια…
Μαντόνα
Ντάξει, ναι, ήσουνα μικρή, ήσουνα πολύ ποπ, ήθελες και να προκαλέσεις. Αλλά βρε κούκλα μου, “Παναγία”; Δηλαδή οκ, εγώ στην Ελλάδα μεγάλωσα, δεν μου λέει κάτι το Μαντόνα, αλλά αν μου το κάνεις ελληνικό, ε, ένα τηλεφωνάκι στο Σινούρη το κάνω για πάρτη σου. Τους γείτονες σκέψου μόνο, “καλημέρα Παναγία”, “τι γίνεται Παναγία”, πάρτι θα κάνεις και θα συζητάνε “πάλι αγρυπνία έχει η Παναγία, πού θα πάει αυτή η δουλειά;”. Και τέλος πάντων, άμα ήθελες θρησκευτικό όνομα καλά και ντε, γιατί δεν το ‘κανες Μαραντόνα, να πιάσεις και τους ποδοσφαιρόφιλους; Μη σου πω θ’ ανέβαινε κι ο Ντιέγκο στη σκηνή, και μόλις είδα μπροστά στα μάτια μου το επικότερο live όλων των εποχών. Αν περιμένεις να κατέβει η Μεγαλόχαρη, ε… δεν νομίζω ν’ ακούει ποπ.
Μπόνο
Καλά, εσύ κι αν είσαι νούμερο! Μέχρι κάποια στιγμή νόμιζα ότι το Μπόνο ήταν κάποιο χαμένο στοίχημα. Ή τέλος πάντων, κάποιο ηλίθιο ζουζουνιάρικο παρατσούκλι που σου ‘βγαλε το Λιζάκι απ’ το Μάντσεστερ, και το ανεχόσουνα για να μην σε παρατήσει. Αλλά όχι! Μόνος σου το ‘βγαλες μωρή ψωνάρα, απ’ το bonavox (καλή φωνή). Είσαι και κακόγουστος, είσαι και καβαλημένος! (Πώς διάολο έγραψε αυτός τέτοιες τραγουδάρες…).
Πινκ
Άκου, κυρά Ροζ; Ο μόνος άνθρωπος που δεν έγινε ρεζίλι με το όνομα Ροζ, ήταν ο Στιβ Μπουσέμι στο Reservoir Dogs. Που δηλαδή, μεταξύ μας, τι δεν έγινε; Μια χαρά το ‘φαγε κι αυτός το δούλεμά του, αλλά ξέρεις τώρα, Ταραντίνο αφού…
Ελληνική Συμμετοχή: Βασιλικός
Τι Βασιλικός ρε αρχηγέ μου; Πρώτον, δεν είσαι καν βασιλιάς, να τρως τη δουλίτσα του Πρινς. Δεύτερον, κάποτε αν ήσουνα βασιλικός, ντρεπόσουν να το πεις, εσύ το φωνάζεις κιόλας; Και τρίτον… Ε, τώρα, να φέρνουν γλάστρες και ποτιστήρια στα live σου, τι, ωραία εικόνα είναι αυτή;
