Έχουμε και λέμε. Από το 2015 κι έπειτα, κάθε 1η του Οκτώβρη είμαστε υποχρεωμένοι να γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα του Καφέ. Καλά μέχρι εδώ;
Βασικά, δεν μας υποχρέωσε και κανείς εδώ που τα λέμε, αλλά όπως και να το κάνεις, όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ, καλό είναι να το γιορτάζεις.
Γι’ αυτό και σήμερα λέμε να γιορτάσουμε τον αγαπημένο μας καφέ μέσα από 5 ταινίες και 5 τραγούδια ΩΔΗ στο μεγαλείο του.
Για τσέκαρε.
Ο Ηλίας ο Γεροντόπουλος γράφει για τον “καφέ” στον κινηματογράφο.
Ένταση
Η επικότερη στιγμή που ‘χει ζήσει σινε-καφετέρια, είναι κι ο ΕΠΙΚΟΤΕΡΟΣ αυτοσχεδιασμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο κύριος Ντε Νίρο είναι ληστής, ο κύριος Πατσίνο είναι αστυνομικός, τρέφουν πελώριο σεβασμό ο ένας για τον άλλο, κάθονται και τα λένε. Ούτε σενάριο, ούτε διάλογοι, μόνο μερικές γενικές οδηγίες απ’ τον Μάικλ Μαν, και δύο ιερά τέρατα χτίζουν απ’ τα θεμέλια ένα λεκτικό πινγκ-πονγκ που άφησε εποχή. Κι όλα αυτά, μέσα σ’ ένα καφέ.
Pulp Fiction
Ανάμεσα στα βιβλικά κείμενα, τα νακρωτικά, τα πτώματα και τα ματωμένα αμάξια, ο κύριος Ταραντίνο (ο ίδιος!) μοιράζεται μαζί μας και τις οδηγίες του για τον καλό καφέ. “Αγοράζω ακριβό πράγμα, γιατί θέλω να τον πίνω, θέλω να τον γεύομαι“. Ε, στο φινάλε, όταν ο Σάμιουελ Τζάκσον εντυπωσιάζεται απ’ τον καφέ σου, πρέπει να ‘ναι και γαμώ τους καφέδες!
Σέρπικο
Δεν είναι η πιο σπουδαία, δεν είναι η πιο σημαντική, όμως είναι η πιο γοητευτική σκηνή της ταινίας (και τέλος πάντων είναι η αγαπημένη μου σκηνή, οπότε μπαίνει στη λίστα). Ο Πατσίναρος έχει ρεπό, και πώς περνάς το ρεπό σου αν είσαι σωστός Ιταλός στη Νέα Υόρκη; Με όπερα και εσπρέσσο στον κήπο! Κι ακριβώς επειδή (ο Πατσίναρος! και η μουσάρα του) απολαμβάνει τόσο μερακλήδικα τον καφέ και τη μουσική της πατρίδας, ωπ! Να και η γειτόνισσα. Ζάχαρη θα θέλει…
Φτηνά Τσιγάρα
Μπορεί το ρομαντικό διαμαντάκι του Ρένου Χαραλαμπίδη να φλερτάρει νύχτα, στο δρόμο ανάμεσα σε δύο καρτοτηλέφωνα, όμως οι πιο καλτ σκηνές του περνάνε τον καιρό τους μέσα σε καφέ. Εκεί γίνεται ο Τσάκωνας “χομπίστας”, εκεί αποφασίζει κι ο Παναγιωτίδης να χαρίσει το σπέρμα του στη φιλοσοφία. Γιατί, όπως (γράφει ο Ρένος και) λέει ο “καφετζής”: Οι άνθρωποι πίνουν ποτό για να ξεχάσουν και καφέ για να θυμηθούν.
Κατσαριδάκι Αγάπη μου
Εκτίμησε όσο τίποτα τον καφέ και… δεν ήταν καν άνθρωπος! Κοίτα, από μιαν άποψη, όταν το αμάξι σου είναι ζωντανό και το λένε Χέρμπι, δεν είναι μεγάλο πρόβλημα να το κερνάς καφεδάκι. Όμως όταν ο καφές είναι “ιρλανδέζικος”, μην το παρακάνεις με το ουίσκι και την κρέμα. Όχι τίποτα άλλο, δεν θα πιστεύει με τίποτα η αστυνομία ότι δεν είσαι εσύ ο μεθυσμένος απ’ τους δυο σας…
O Nίκος ο Ράπτης γράφει για τον “καφέ” στη μουσική.
H ώρα είναι μία το μεσημέρι. Μόλις τελείωσα τον δεύτερο ΝΕΣ (καπουτσίνους ας πίνουν οι φλώροι, εμείς είμαστε λαϊκά παιδιά!). Όχι, όχι παίδες, δεν είμαι δα και τίποτα εθισμένος στην καφεΐνη, απλά να μωρέ τη λέξη “καφέ” μέσα στη μέρα μου, πρέπει να τη λέω περισσότερες φορές απ’ ότι την λέει ένας random ιδιοκτήτης καφέ.
Χρόνια πολλά μωρή καφεδάρα και πάμε να εθιστούμε κι άλλο με την πάρτη σου μέσα απ’ αυτά τα 5 κομμάτια ΩΔΗ στην καφεϊνη.
Χατζηφραγκέτα – Φράπα για δύο
Ας ξεκινήσουμε με το πιο ρομαντικό κομμάτι της μίνι-λίστας, που ουσιαστικά είναι μια αποθέωση της “φράπας”. Το πολυαγαπημένο μας συγκρότημα, που λες, ζητάει να μπει σε μία φράπα για ένα ταξίδι μακρινό (και σε κανέναν να μην πει ότι ψηφίζεις Ψαριανό…).
*Α, και που ‘σαι; Μαρία σ’ αγαπώ! 
Μίλτος Πασχαλίδης – Κακές συνήθειες
Ένα κομμάτι που μπορεί να το ‘χεις συνδυάσει κι εσύ με αυτό το “σάπιο” εξώφυλλο που έχει στο YouTube. Καταλαβαίνεις για ποιο εξώφυλλο μιλάω έτσι; Γι’ αυτό το χέρι που κρατάει ένα τσιγάρο κι έναν καφέ και μετά στα “σκάνε” μερικές ακόμα καταθλιπτικές φωτός. Πφφφφ μιζέρια. Ωστόσο, αυτή η κομματάρα του Μίλτου δεν την λες καθόλου μίζερη. Και ναι ρε φίλε, είναι ταμάμ για να το ακούσεις πίνοντας την καφεδάρα σου. Καλά, κάνε κι ένα τσιγάρο αφού το θες…
Nίκος Παπάζογλου – Καλημέρα
Ο υπέροχος Νίκος Παπάζογλου λέει φουριόζος καλημέρα και κατευθείαν θέλει μια κούπα καφέ και 4 τσιγάρα για να μην τα βλέπει όλα μαύρα. Γίνεται να του το αρνηθείς τόσο γλυκά που στο ζητάει μωρέ;
Χειμερινοί Κολυμβητές – Ο καφές
Μπορεί όταν ακούμε “Χειμερινούς Κολυμβητές” το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό να είναι το “Μικρό καφέ”, ωστόσο ο Αργύρης Μπακιρτζής και η παρέα του έχουν γράψει άλλο ένα εξαιρετικό κομμάτι ΩΔΗ στον καφέ.
“Μπήκα μες σε μια καφετερία / που την είχε μια κομψή κυρία / να κάτσω στον μπουφέ με όλα μου τα εφέ / να πιω έναν βαρύ γλυκό καφέ.”
Bob Marley – One Cup of Coffee
Το νου σου όμως, επειδή η υπερβολική δόση καφέ βλάπτει, έτσι; Όμως η ρέγκε ποτέ. Βίβες!
