Λοιπόν, κοίτα. Θα σου πω μια ιστορία. Δεν θα την αρνηθείς. Δεν θα με διακόψεις. Θα σου φανεί μάλλον απίθανη. Ίσως δεν θα την πιστέψεις. Όμως συνέβη. Την είδα. Οπότε, προετοιμάσου ή σταμάτα εδώ την ανάγνωση αυτού του άρθρου. Ελπίζω να συνεχίσεις. Εγώ θα συνεχίσω όπως και να ‘χει…

Έκανα ζάπινγκ. Σταμάτησα στην τύχη. Ήταν το κανάλι itv. Ήταν ένας ρεπόρτερ. Δεν τον ήξερα. Δεν είχε μαλλιά. Είχε όμως τύχη. Όσο εκείνος μίλαγε στην κάμερα, πίσω του έσκαγε ένα ρεπορτάζ που δεν έχει ξανατύχει σε άλλον ως τώρα. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

Κάτω Πεδινά, Σεπτέμβριος του 2018. Ένα τσούρμο αγριόγιδα υπό εξαφάνιση, εμφανίστηκαν στον κάμπο. Οι κάτοικοι έτρεξαν να τα φωτογραφίσουν. Εκείνα έγιναν καπνός. Τότε έφτασε στην περιοχή κι ο πραγματικός ρεπόρτερ. Η κάμερα στήθηκε κι εκείνος στήθηκε μπροστά της. Μίλησε λίγο. Είπε πολλά. Και τότε, συνέβη.

Ακούστηκαν ψίθυροι. Οι ψίθυροι έγιναν φωνές. Μέχρι να καταλάβει ο ρεπόρτερ τι συνέβαινε πίσω του, οι φωνές ήταν πια ουρλιαχτά. “Πέφτει!”. “Πέφτει!!!”. Δεν ήταν πουλί. Δεν ήταν αεροπλάνο. Ήταν μια γυναίκα. Και έπεσε απ’ τον ουρανό…

 

Στο ‘χα πει, δεν πρόκειται να με πιστέψεις. Κι ωστόσο υπάρχει εικόνα. Υπήρχε κάμερα. Είναι αλήθεια φίλε μου, η κοπέλα έπεσε απ’ τον ουρανό σ’ ένα δεμάτι άχυρα. Ο ρεπόρτερ έτρεξε προς το μέρος της.

“Είσαι καλά;” τη ρώτησε.

“Μια χαρά” απάντησε εκείνη και χαμογέλασε.

Η κάμερα πλησίασε ακόμα λίγο. Είδαμε τα χέρια της. Η κοπέλα κρατούσε ένα κουτάλι. Κι ένα… γιαούρτι!

Ναι, διάολε! Το ξέρω, δεν βγάζει άκρη, όμως στ’ αλήθεια δεν ξέρω να πω πολλά ακόμα. Μονάχα σκέψεις μπορώ να κάνω. Πόσο σημαντικό μπορεί να είναι ετούτο το κορίτσι που ‘πεσε απ’ τον ουρανό; Και το γιαούρτι; Τι φάση;

Τόσες ερωτήσεις. Τόσες απορίες και καμία απάντηση. Η γνώση είναι δύναμη, κι εγώ δεν έχω καθόλου από δαύτη.

Τι; Γιατί; Πώς; Γιατί εμφανίστηκαν τ’ αγριόγιδα στον κάμπο; Πού ήταν η κοπέλα πριν πέσει; Ερωτηματικά, ερωτηματικά, ερωτηματικά… Παντού μονάχα ερωτηματικά!

Ο ρεπόρτερ το ‘πε καθαρά: “Διακόπτουμε για να βρούμε τι συνέβη, κι επανερχόμαστε”. Περίμενα. Περιμένω. Μέχρι την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, δεν έχει επανέλθει…