Αγαπητέ κροκόδειλε,
Μετά λύπης μας διαπιστώσαμε, μετά τη δουλειά του Ιάπωνα σχεδιαστή Keigo, την αδικία που βιώνεις σ’ αυτό τον κόσμο. Δυστυχώς, ωστόσο, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Ο κόσμος καλέ μας κροκόδειλε, δεν φτιάχτηκε για κροκοδείλους. Οπότε, μέχρι ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, σου δίνουμε μονάχα κάποιες συμβουλές για να κάνουμε τη ζωή σου όσο γίνεται πιο εύκολη.
Αγαπητέ κροκόδειλε:
Φιλί και αγκαλιά μαζί, δεν έχει. Ή το ένα, ή το άλλο!
Αν στοχεύεις σε μια μουσική καριέρα, λοιπόν… θα πρέπει σίγουρα να ξεχάσεις την τρομπέρα!
Και το βιολί!
Και τα πιατίνια!!!
Με την κιθάρα μάλλον δεν θα ‘χεις πρόβλημα, αλλά αν θες να τραγουδάς, μην περιμένεις να φαίνεσαι.
Να προτιμάς τα χαμηλοτάβανα σπίτια, αφού οι σκάλες δεν είναι φτιαγμένες για σένα.
Και είθε να ‘σαι τυχερός ώστε ποτέ σου να μη χρειαστείς τομογραφεία.
Καλό θα ήταν, αν σκέφτεσαι να γίνεις μάγειρας, να μην υπάρχει φλαμπέ στο μενού σου.
Όσο για την… ανάγκη σου, να προτιμάς τους θάμνους.
Τέλος, δυστυχώς παρά το ταλέντο που ίσως έχεις, κάποια αθλήματα δυστυχώς δεν μπορείς να τα δοκιμάσεις. Ας πούμε:
Άρση Βαρών.
Σκιταλοδρομία.
Ποδόσφαιρο.
Μπάσκετ.
Βόλλεϋ.
Μποξ.
Και τένις.
