10 λόγοι που ο Δεκαπενταύγουστος είναι ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ στην Αθήνα απ’ ότι στα νησιά

Δεν θα στο κρύψω. Για έναν παράξενο λόγο, από το σχολείο κιόλας, ο Δεκαπενταύγουστος πάντα μου έβγαζε μια ~~γαμημένη~~ μελαγχολία. Βλέπεις, ίσως να έφταιγε και η υπόκωφη φωνή που μου γαργαλούσε εκείνες τις ημέρες τ’ αυτιά και μου έλεγε “Μαλάκα Νίκο, πάει το καλοκαιράκι. Ρε κακομοίρη, σε κάνα μήνα θα νυχτώνει πιο γρήγορα, οι έρωτες απ’ το χωριό θα πάψουν, όλοι οι φίλοι σου θα έχουν διάβασμα κι εσύ θα μείνεις μόνος σου! ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ! ΜΟΝΟΟΟΟΟΣ ΣΟΥ!” Και αυτή η φωνή με κέρδιζε ρε γαμώτο και η μελαγχολία μου άγγιζε ταβάνι.

Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και από ‘κει που έκανα Δεκαπενταύγουστο στο χωριό (ξέρεις τώρα… πανηγύρια, φασώματα, καγκουριές στο χωριό και μπόλικο κλάμα όταν ερχόταν στ’ αυτιά μου εκείνη η υπόκωφη φωνή), μεγάλωσα, και τα τελευταία χρόνια ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ την βγάζω στην Αθήνα. Ναι, ναι, περίπου σαν αυτόν.

Προσωπικά τώρα, όπως θα κατάλαβες κι εσύ, εκείνη η μέρα δεν μου άρεσε και ποτέ (και όπως φαίνεται δεν θα μου αρέσει και ποτέ). Όμως αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε Πατήσια και Πάρο, πίστεψέ με θα διάλεγα Πατήσια. Ανάμεσα σε Πετράλωνα και Μύκονο θα διάλεγα σίγουρα τα Πετράλωνα, ενώ αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στα Κουφονήσια και στην Ομόνοια, ε να μωρέ, θα διάλεγα Κουφονήσια. Ε, είπαμε, μην είμαστε και τόσο υπερβολικοί…

Και ξέρεις γιατί προτιμώ πρωτεύουσα;

1. Πες με χωριάτη, επαρχιώτη και βλαχαδερό, αλλά το βασικό πρόβλημα της Αθήνας φίλη Προβοκατόρισσα και φίλε Προβοκάτορα είναι οι Αθηναίοι. Οι Αθηναίοι πού πάνε τα καλοκαίρια; Στην Αθήνα; Όχι, όχι. Στα χωριά μας; ΝΑΙΙΙΙΙΙ. Ε, οπότε γιατί το σκέφτεσαι ακόμα; Άραξε εδώ και πάψε.

2. Και να σου πω και κάτι; Καλές οι παραλίες και τα μπιτσόμπαρα, δε λέω. όμως μερικές βόλτες σε θερινά με θέα την Ακρόπολη (πάλι έπαθα “φτηνά τσιγάρα”), όπως και να το κάνεις είναι λίγα λέβελ καλύτερα και πιο ρομαντικά. Πάλι γνώμη μου είπαμε, μην βαράς.

3. Παρκάρισμα παντού. ΠΑΝΤΟΥ ΟΜΩΣ. ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ. Είναι όλοι διακοπές.

4. Δεν έχει ελεγκτές. Είναι και αυτοί στα χωριά τους.

5. Κι όμως, μπορείς να πας και την γηπεδάρα σου μέσα Αυγούστου. Τα προκριματικά λαμβάνουν χώρα Αύγουστο, επομένως γαύροι, αεκτζήδες και βάζελοι, η ομάδα σας, σας χρειάζεται. Οι διακοπές μπορούν να περιμένουν…

6. Μειώνεται ο χρόνος αναμονής σε σουβλατζίδικα και καφετέριες. Παίζεις μπάλα μόνος σου. Κι άσε τους άλλους να περιμένουν σαρανταπέντε λεπτά για να πιουν το νεροζούμι τους σε κάποια παραλία.

7. Δεν έχει πιτσιρίκια να σε κυνηγάνε με τις λάσπες, φιλόδοξους ρακετίστες τσιτσιτπάδες τσιπιτσάδες τσιτσιπάδες και δεν έχει την όλη ταλαιπωρία της “μεγάλης” αποχώρησης και της “μεγάλης” επιστροφής στην Εθνική Οδό και στα λιμάνια. Πας Σεπτέμβρη διακοπές και την κάνεις “τούφα”, που λένε και στο χωριό μου…

8. Δεν χρειάζεται να σου πω ότι στις υπέροχες ταράτσες του κέντρου ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ και δεν θα στο ‘χουν προλάβει “καβατζωμένοι” πρωτοετείς φοιτητές.