Υπήρξαν εποχές στον κόσμο που οι άνθρωποι ήταν σκληροί και άπονοι. Θα μου πεις, υπάρχει μαλακός και πονετικός τρόπος για να σκοτώσεις κάποιον; Μάλλον όχι, καλό θα ήταν ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ. Ωστόσο, κάμποσα χρόνια πριν, η ανθρώπινη ζωή δεν είχε για τους ανθρώπους την αξία που έχει σήμερα.
Σταύρωση, αποκεφαλισμός, κάψιμο στην πυρά, λάκκοι με λιοντάρια και θάλαμοι αερίων. Σίγουρα ξέρεις ήδη πολλούς φρικιαστικούς τρόπους εκτελέσεων. Όμως οι 8 παρακάτω, το ‘χουν πάει το πράγμα σε άλλο, πολύ χειρότερο επίπεδο.
Υ.Γ. Όσο γνωρίζεις τη φρίκη του παρελθόντος, την κρατάς μακριά απ’ το μέλλον σου.
Ο ταύρος του Πέριλλου (Αρχαία Ελλάδα)
Ενώ στην αρχαία Αθήνα είχαν τουλάχιστον την ευθιξία να χρησιμοποιούν Κώνειο, ο Πέριλλος ο Αθηναίος φαίνεται πως είχε άλλες απόψεις. Πήγε λοιπόν στον Ακράγαντα της Σικελίας και βρήκε τον τύραννο Φάλαρι για να του πουλήσει μια νέα εφεύρεση. Ήταν ένας μπρούτζινος ταύρος που χωρούσε μέσα έναν άνθρωπο. Αφού έκλεινες μέσα το θύμα, άναβες φωτιά κάτω απ’ τον ταύρο και… το έψηνες! Και για το φαντεζί της ιστορίας, υπήρχε ένα σύστημα σωληνώσεων, ώστε τα ουρλιαχτά του θύματος να βγαίνουν απ’ το στόμα του ταύρου σαν το κανονικό μουγκριτό του ζώου. Ο Φάλαρις ενθουσιάστηκε και θέλησε να το δοκιμάσει. Ε, κι επειδή δεν είχε θύμα πρόχειρο, πέταξε μέσα τον ίδιο τον Πέριλλο. (Και καλά να πάθει!).
Το ρωμαϊκό πριόνι (Καλιγούλας)
Εννοείται πως ένας σιχαμένος τύπος σαν τον Καλιγούλα θα είχε προσωπικό αγαπημένο βασανιστήριο. Αφού κρεμούσε ανάποδα όσους δεν γούσταρε, διέταζε να τους κόψουν στα δύο, απ’ τα γεννητικά όργανα μέχρι το κεφάλι. ΜΕ ΠΡΙΟΝΙ. Κι επειδή το αίμα λόγω της βαρύτητας έπεφτε στο κεφάλι του θύματος, ο άτυχος βασανιζόμενος δεν πέθαινε από αιμορραγία αλλά ζούσε μέχρι το τέλος του βασανιστηρίου. Μάλιστα, το αγαπούσε τόσο που το δοκίμασε και σε μερικούς συγγενείς του. Κάνε παιδιά να δεις καλό…
Ο ματωμένος αετός (Βίκινγκς)
Όση φαντασία δεν είχανε για τέχνες και για γράμματα, οι Βίκινγκς την είχανε για σκοτωμούς. Ξάπλωναν τον εχθρό ανάποδα, του άνοιγαν τα πλευρά και τραβούσαν ένα-ένα τα κόκκαλα του θώρακα ώσπου να ξεκολλήσουν απ’ το μπροστινό μέρος. Ύστερα τα έβγαζαν έξω απ’ το σώμα και τα λύγιζαν προς τα πάνω, για να σχηματίσουν τα δύο ματωμένα φτερά του “αετού” που βλέπεις παρακάτω. (Ανατριχίλα λες, και δίκιο έχεις!).
Τα παλούκια του Δράκουλα (Βλαντ Τσέπας)
Ο Κόμης ο Δράκουλας (σε περίπτωση που δεν σου είναι γνωστό) προέρχεται από υπαρκτό πρόσωπο, τον Βλαντ Τσέπας. Ή αλλιώς, τον περίφημο Βλαντ τον παλουκωτή. Ο τύπος αυτός λοιπόν, αφού πέρασε καιρό σε τούρκικη φυλακή, πήρε το παραδοσιακό βασανιστήριο των Τούρκων και το έκανε σήμα κατατεθέν του. Ούτε φτερά, ούτε αετοί, ούτε ταλαιπωρία. Έπαιρνε τους αιχμαλώτους του και τους περνούσε ένα παλούκι απ’ τον πρωκτό μέχρι το στόμα. Ε, κι ύστερα τους έστηνε ψηλά για να τους βλέπει όποιος άλλος είχε ορεξούλες να του κάνει πόλεμο…
H καρέκλα του Ιούδα (Ιερά Εξέταση)
Η Ιερά Εξέταση έχει μείνει γνωστή για τις φωτιές της, αλλά όταν ήθελε είχε πραγματικά μεγάλη φαντασία σε θέματα βασανισμού μάγων κι αιρετικών επιστημόνων και φιλοσόφων. Η καρέκλα του Ιούδα ήταν ένα σκαμπό που είχε πάνω του μια σιδερένια πυραμίδα (κάτι σαν αιχμηρό, σκουριασμένο sex toy). Ο “Ιούδας” λοιπόν, καθόταν πάνω στην πυραμίδα κι αφού του έδεναν βάρη σε χέρια και πόδια, “κατέβαινε” όλο και πιο χαμηλά. Ε, μέχρι που πέθαινε από αιμορραγία ή μόλυνση.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως η “Εξέταση” δεν χρησιμοποιούσε όντως την “καρέκλα”. Οι περισσότερες πηγές ωστόσο έχουν αντίθετη γνώμη, ενώ η wikipedia δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή αμφιβολία…
Το “βραστό” του Ερρίκου (Ερρίκος ο 8ος της Βρετανίας)
Ο Ερρίκος δεν είχε χρόνο για δύσκολα βασανιστήρια. Είχε να φλερτάρει την Άννα Μπολέιν, είχε να συνθέσει τραγουδάκια (το διάσημο “Greensleeves” φέρει την υπογραφή του), οπότε σε θέματα βασανισμού ήταν απλός. Ένα μεγάλο καζάνι γεμάτο βραστό νερό ή λάδι – τον αφήνεις σιγά σιγά μέσα – καθάρισες! Ή ομολογεί, ή γίνεται σούπα. Χομπίστας…
Τα ποντίκια της Κίνας (Κινέζικα Βασανιστήρια)
Απ’ όλα τα βασανιστήρια που εφηύραν οι (κατά τα άλλα ευγενέστατοι!) Κινέζοι, αυτό είναι ίσως το χειρότερο. Αφού έδεναν το θύμα σ’ ένα τραπέζι, άφηναν στην κοιλιά του ένα ποντίκι και το σκέπαζαν μ’ έναν μεταλλικό ή πήλινο κουβά. Ύστερα έβαζαν φωτιά στο πάνω μέρος του κουβά. Το παγιδευμένο ποντίκι, τρομοκρατημένο απ’ την αύξηση της θερμοκρασίας, είχε πια μόνο έναν δρόμο ν’ ακολουθήσει…
H “γραβάτα” του Πάμπλο (Πάμπλο Εσκομπάρ, Μαφία)
Η “γραβάτα” ξεκίνησε να υπάρχει την εποχή του εμφυλίου της Κολομβίας (έμεινε γνωστός με το όνομα “La Violencia”) αλλά “τελειοποιήθηκε” απ’ τον Πάμπλο Εσκομπάρ κι αποτελεί έναν απ’ τους χειρότερους τρόπους που έχει η μαφία για να καθαρίζει όσους της δημιουργούν προβλήματα. Μ’ ένα μαχαίρι κόβουν το λαιμό του θύματος και βγάζουν τη γλώσσα μέσα απ’ την ανοιχτή πληγή. Τελικά ο άνθρωπος πεθαίνει… από ασφυξία! (Δεν ξέρω για σένα, εγώ πάντως ανέκαθεν δεν τις μπορούσα τις γραβάτες…).
