Απ’ τον Κολόμβο στον Βεσπούκι κι απ’ τον Μάρκο Πόλο στον Ρόαλντ Αμούδσεν, οι άνθρωποι (ντάξει οι Ευρωπαίοι κυρίως) έχουν ανακαλύψει πολλά μέρη. Κι ωστόσο υπάρχουν πάντα κάποια που τους έμειναν μαράζι. Γιατί; Γιατί εκείνοι τα ‘ψαχναν, τα ‘ψαχναν, τα ‘ψαχναν κι εκείνα συνέχιζαν να κρύβονται στην ανυπαρξία!
Μην τα πολυλογώ λοιπόν, ιδού 9 μέρη που τα ψάχναμε κι εκείνα όχι απλώς δεν μας κάνανε τη χάρη να εμφανιστούν, αλλά είχαν το θράσος να μην υπάρχουν καν! Και ξεκινάμε απ’ το πιο διάσημο. Το περίφημο…
Ελ Ντοράντο
Στην αρχή “Ο Χρυσός” ήταν ένας άνθρωπος: ο αρχηγός μιας φυλής ιθαγενών κοντά στη σημερινή Κολομβία, που “το φυσούσε” τόσο πολύ ώστε κάθε μέρα κάλυπτε ολόκληρο το σώμα του με χρυσή σκόνη. Με τον καιρό ο μύθος άλλαξε. Ο “βασιλιάς” έγινε “βασίλειο”, μια ολόκληρη χρυσή πόλη πλούτου, καλοσύνης κι ευημερίας, κρυμμένη κάπου στη Νότια Αμερική. Ευτυχώς δεν υπάρχει, γιατί αν υπήρχε θα την είχαμε ήδη καταστρέψει…
Ατλαντίδα
Τη χρησιμοποιεί παραβολικά ο Πλάτωνας στον Τίμαιο και στον “Κριτία” του, όμως φαίνεται πως κάποιοι προτίμησαν ν΄ αφήσουν την αλληγορία και ν’ αρχίσουν τις εξερευνήσεις. Τζίφος! Ούτε υπέρλαμπρος πολιτισμός, ούτε πόλη που ζει κάτω απ’ το νερό δεν βρέθηκαν (ακόμη;), κι ωστόσο υπάρχει κόσμο που δεν σταματάει να την πιστεύει. Α, ρε Πλάτωνα φωτιές που μας άναψες! Καθαρά μίλα την επόμενη φορά, αφού δεν τις πιάνουμε τις αναλογίες…
Κήπος της Εδέμ
Δεν ξέρω αν σου ‘ναι σήμερα ξεκάθαρο πως ο Παράδεισος δεν βρίσκεται σε τούτη τη γη που την πατούμε, αλλά ο μεσαίωνας έλεγε τη δική του ιστορία. Άλλοι τον έψαχναν ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη, άλλοι στην Περσία, ο Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο τον τοποθετεί στην ανατολική άκρη του κόσμου, κοντά στο βασίλειο του Ιωάννη του Πρεσβύτερου. Ε, τελικά ο Δάντης τον έστειλε έξω απ’ τη γη, και κάτσαμε λίγο στ’ αυγά μας…
Κήπος των Εσπερίδων
Το αρχαιοελληνικό αντίστοιχο της Εδέμ, ο κήπος που κατοικούσαν οι Ώρες δεν είχε “απαγορευμένα” μήλα – απλώς χρυσά κι άμα τα έτρωγες έμενες νέος. Βρισκόταν υποτίθεται στη δυτική άκρη της γης, μέχρι που μάθαμε τελικά ότι η γη είναι στρογγυλή, οπότε ολόκληρος ο κήπος βρέθηκε εκτός παγκοσμίου κτηματολογίου. Ή μήπως όχι;;;
Το Συντριβάνι της Νεότητας
Η φαντασία του Ηρόδοτου, οι μύθοι που τύλιξαν τις κατακτήσεις του Μεγαλέξανδρου και φυσικά (πάντα και παντού!) η ιστορία του Ιωάννη του Πρεσβύτερου, “έχτισαν” ένα συντριβάνι που δουλεύει όπως και τα μήλα παραπάνω: έτσι και βουτήξεις στα νερά του ή τα πιείς, ξαναγίνεσαι νέος. Χαμούλης ξανά στο μεσαίωνα και την αναγέννηση! Αμέτη μου χαμέτη να βρουν το Συντριβάνι, απ’ τους ιππότες της Ευρώπης, ως τους πειρατές της Καραϊβικής! Δεν το βρήκαν. Γι’ αυτό έχουν σήμερα δουλειά τα μπότοξ. Αυτά.
Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας
Να την πω την αμαρτία μου, μέχρι πριν λίγη ώρα πίστευα πως οι Κήποι υπήρξαν στ’ αλήθεια. Και τέλος πάντων, δεν είναι πια κι ακριβώς ξεκάθαρο το ζήτημα, αλλά έχουν δίκιο όσοι διατηρούν τις επιφυλάξεις τους, αφού ούτε ο Ηρόδοτος που πήγε ως τη Βαβυλώνα γράφει τίποτα (θα άφηνε τέτοιο Θαύμα ασχολίαστο;), ούτε υπάρχει η παραμικρή αναφορά γι’ αυτούς σε κείμενα της Βαβυλώνας. Οπότε; Κάποιοι μιλούν για κήπους της Νινευί που από λάθος… “μετακόμισαν”! Κάποιοι άλλοι λένε πως όλη η ιστορία είναι σκέτο φιάσκο. Εγώ δεν έχω ούτε γλάστρα στο μπαλκόνι, τι μπορώ να ξέρω;
Κάμελοτ
Το βασίλειο του Αρθούρου ενδέχεται να υπήρξε ΚΑΠΟΥ, μέσα στη Μεγάλη Βρετανία. Σαν να λέμε, πιθανότατα δεν υπήρξε πουθενά. Αλλά τι λέω, εδώ ο Αρθούρος και δεν ξέρουμε αν υπήρξε στ’ αλήθεια. Κι άρα… ίσως δεν υπήρξε ούτε ο Μέρλιν;;; Μπούρδες ρε, ιστορικοί της πλάκας. Σε λίγο θα μας πουν ότι είναι ψέμα και το Χόγκουαρτς! Και πού δίδασκε ο Ντάμπλντορ τότε, ρε ξύπνιοι;;; (10 πόντοι στο Provocateur!).
Σόδομα και Γόμορα
Οι δύο απ’ τις πέντε πόλεις της αρχαίας Πεντάπολης αποτελούν άλλη μια πηγή διαμάχης: κάποιοι τις πιστεύουν, κάποιοι άλλοι όχι. Πάντως ποτέ δεν αναζητήθηκαν αφού ήταν γεμάτες ανηθικότητα και διαστροφή (που φυσικά δεν υπήρχε πουθενά αλλού στον κόσμο!) και καταστράφηκαν ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ! Τι να ψάξεις να βρεις, ούτε τούβλο δεν έμεινε!
Η Πόλη της Υς
Ωστόσο, αν σκέφτεσαι να κλάψεις για τα Σόδομα και τα Γόμορα, μην ξεχάσεις να ρίξεις λίγο δάκρυ και για την Υς. Κάποτε που λες, κάπου στη Βρετάνη, η κόρη του βασιλιά τα ‘φτιαξε με τον διάβολο, η αμαρτία έκανε παιχνίδι και τελικά ολόκληρη την πόλη την κατάπιε η θάλασσα. Δηλαδή ωρέ Γάλλοι, κλέψατε λίγο Πλάτωνα, κλέψατε λίγη Βίβλο, πώς βγάλατε Ουγκό εσείς, ένας Θεός το ξέρει…
