Ας το δούμε το πράγμα ψύχραιμα. Υπάρχουν μόδες και μόδες. Κάποτε ήταν το μαλλί “γκαρμπολάχανο”, ύστερα η χαίτη έφτασε στα γόνατα, ήρθαν οι αφάνες με τα μενταγιόν, ήρθαν τα πολύχρωμα ρούχα, ήρθαν τα σκουλαρίκια στα φρύδια και στη μύτη… Ντάξει, άλλα ήταν όμορφα, άλλα λιγότερο όμορφα, άλλα κάπως αστεία. Κι ύστερα ήρθε η εποχή μας. Και το πράγμα ΞΕΦΥΓΕ.
Όμως δεν θα πούμε τίποτα άλλο, για να μην αρχίσεις να λες ότι είμαστε παρελθοντολάγνοι, κι εμμονικοί, κι ότι δεν μας αρέσει το καινούριο. Όχι. Δες μόνος σου και κρίνε! Αλλά τη συμβουλή μας στη δίνουμε: έχε και μια λεκανίτσα μαζί σου, μη λερώσεις το πάτωμα και ποιος καθαρίζει μετά…
Όταν το “σήκωσα το φρύδι” περνάει σε άλλο επίπεδο. 12 πόντους σήκωμα!
Ντάξει, μπορεί να μην ξέρει ν’ ανοίγει μπύρες με αναπτήρα, αλλά το κρασί το ανοίγει με το νύχι. Μαγκιά; (ΟΧΙ).
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΙΣΤΑ FORMULA 1 ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΣΟΥ;;;
Όχι, όχι, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για πάντα! Κάτω οι κορόνες. ΚΑΤΩ!!!
Έπαιζα που λες 10 ώρες πλεϊστέισο και λέω, “ώπα ρε, θα πάθω τίποτα”. Και πήγα κι άραξα στο κρεβάτι με την κοπέλα μου. Κι ΕΠΑΘΑ ΕΠΙΛΗΨΙΑ!
Αν είσαι η Poison Ivy, οκ. Αν δεν είσαι, γιατί έχεις γρασίδι στη μούρη σου;;;
Άμα το χαϊδεύεις, πονάει;
Κάγκελα παντού!
…στα φρύδια της! (Σοβαρά τώρα ρε ‘σεις, η τύπισσα βγαίνει έξω με την ατσαλόπροκα στο φρύδι. ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ).
