Αν σου πω “ταινίες από κόμικ” τι θα σκεφτείς; Υπερήρωες. αστραπές, τύπους που πετάνε και δέρνουν (και μπράβο σου!). Ή μπορεί και να ‘σαι μερακλής και να σκεφτείς “V for Vendetta”, “Sin City” και “Scott Pilgrim” (και μπράβο σου!!!). Όπως και να ‘χει όμως, δεν θα σκεφτείς ένα απ’ τα 5 κόμικ που έχω μαζέψει εδώ κάτω.

Γιατί; Γιατί αυτά τα 5 ευρωπαϊκά διαμάντια, κανένα στούντιο δεν τόλμησε να τα φέρει στην οθόνη με σάρκα και με οστά. Γιατί ρε μάγκες; Γιατί;;;

Κόρτο Μαλτέζε

Ένα απ’ τα πιο “αρτιστίκ” κόμικ όλων των εποχών, το διαμάντι του Ιταλού, Ούγκο Πρατ, τα ‘χει όλα: κοσμοπολίτικο στήσιμο, εξωτικά μυστήρια, σκληρή περιπέτεια κι έναν τρομερό πρωταγωνιστή. Άγγλος γιος ενός ναυτικού και μιας Τσιγγάνας απ’ τη Σεβίλλη, ο Κόρτο κουβαλάει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά του τυχοδιώκτη. Με όνομα που στην πιάτσα της Ανδαλουσίας σημαίνει “γρήγορα χέρια” και ηθικές αρχές που συχνά τον μπλέκουν σε μπελάδες, ο ανεξιχνίαστος κάπτεν Κόρτο γυρίζει τον κόσμο με το πλοίο του και κυνηγάει βρόμικους θησαυρούς ανάμεσα σε εγκληματίες, μύθους και δεισιδαιμονίες. Τώρα αν αυτό δεν σ’ έψησε, φίλε μου παραγωγέ ταινιών, τότε δεν ξέρω τι διάολο μπορεί να σε ψήσει…

Μπλάκσαντ

Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ μίλησε ποτέ με συννεφάκια! Οκ, το παραδέχομαι: έχοντας για χρόνια ψευδώνυμο Blacksad στο προφίλ μου στο Facebook, μ’ αυτόν εδώ το γάτο δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Παρόλα αυτά είναι μάλλον μεγάλη αλήθεια πως, το αριστουργηματικό νουάρ του Χουάν Κανάλες και του Χουάντσο Γκουαρνίδο, μοιάζει (με τον ζωόμορφο, δικό του τρόπο!) βγαλμένο απ’ τις καλύτερες εποχές του σκληρού, αστυνομικού σινεμά. Δεκαετία του ’50. Ένας βρόμικος κόσμος γεμάτος ρατσισμό, εμμονές, φοβίες και πλούσιους με βίτσια. Κι εκεί μέσα, ένας σκοτεινός, τίμιος, σκληροτράχηλος αλλά μορφωμένος μαύρος γάτος – ντετέκτιβ, επιμένει απεγνωσμένα να φτύνει τον ουρανό! Με ζώα ή χωρίς, πρέπει να το δούμε στο σινεμά. Πρέπει!!! ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ.

Μπλέικ και Μόρτιμερ

Σκέψου ένα Τεν-Τεν, λίγο πιο σοβαρό και λίγο πιο ψαγμένο. Ο ψυχολόγος καθηγητής Μόρτιμερ κι ο πράκτορας της MI5 Φράνσις Μπλέικ, μπλέκουν σε αντικατασκοπίες, κάνουν ντεντεκτιβιλίκια και ανακαλύψεις που φτάνουν ως τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Κι ενώ το κάστινγκ είναι σχεδόν έτοιμο (προτείνω Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Πωλ Μπέτανι) και η επιτυχία σχεδόν δεδομένη, κανείς δεν ψήνεται να κάνει μια υπέρτατη ταινιούλα γι’ αυτό το κρυμμένο διαμαντάκι των παιδικών μας χρόνων. Παρά την ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία του Τεν-Τεν. Ε, άμα είσαι μυρωδιάς…

 

Μπλούμπερι

[Κάνω πως δεν είδα ποτέ τη μπούρδα του 2004 (στην οποία για κάποιο λόγο έπαιζε ο Βενσάν Κασέλ), οκ; Οκ, πάμε]. Το Μπλούμπερι είναι μια αρτιστίκ, σοβαρή, καθαρόαιμα γουέστερν πλευρά του Λούκυ Λουκ. Ο “Βατόμουρος” είναι μεγάλος τύπος, σωστός επαναστάτης, γράφει τους στρατιωτικούς κανόνες στις μπότες του και είναι βαθιά αντιρατσιστής σ’ ένα χώρο κι ένα χρόνο που δεν φημίζονται για τέτοιες συμπεριφορές. Λογικό βέβαια, αφού στην πραγματικότητα δεν γεννήθηκε στη μαμά της “Άγριας Δύσης” αλλά στη Γαλλία, απ’ τη γραφομηχανή του Ζαν-Μισέλ Σαρλιέ και το πενάκι του Μοέμπιους. Με έτοιμα “κινηματογραφικά” πλάνα και το πρόσωπο του Μπλούμπερι να θυμίζει αλλού Ζαν Πωλ Μπελμοντό κι αλλού Κλιντ Ίστγουντ, ο Μπλούμπερι είναι ένα κόμικ που μάλλον θα ‘πρεπε από καιρό να έχει τη δική του ΚΑΛΗ ταινία.

Ελληνική Συμμετοχή: Μανιφέστο

Όσοι διάβαζαν “9” την εποχή της αθωότητας, στάνταρ λάτρεψαν αυτό το άπαιχτο “κάτι σαν Singles” που έβγαλε τον μέσο γκικ μπάκουρο απ’ τη ντουλάπα του στις αρχές του 2000. Ο (συνονόματος) Λιάκουρας ο Κυριαζής, με χιούμορ και δυο γερές στρώσεις στιλιζάρισμα στα μούτρα της Ελλάδας του 21ου αιώνα, πήρε μια πρώτης τάξεως γουντιαλενική εκδίκηση για όλους εμάς! Εμάς που είχαμε την ατυχία να γουστάρουμε βιβλία και ταινίες την εποχή της αβέρτα ελληνικής “διασκέδασης”. Κι είχαμε το θράσος παρόλα αυτά να θέλουμε και γκόμενα! Να σενάρια με στιλ ρε Παπακαλιάτη, βγαλμένα απ’ τη ζωή. Ρίχτε κάνα βλέφαρο και προς κόμικ μεριά…