Για έναν φλύαρο επιβάτη (σαν εμένα), πάντα θα υπάρχει ένας ακόμα πιο φλύαρος ταξιτζής. Νόμος. Δε λέω, ο φλύαρος επιβάτης ίσως γκρινιάξει λίγο για την διπλή ταρίφα, μπορεί να ξενερώσει αρκετά με το τσιγάρο του οδηγού, όταν εκείνος έχει κλειστά παράθυρα, για το δυνατό αθλητικό ραδιόφωνο, αλλά αν ο οδηγός ταξί πληρεί τις βασικές προδιαγραφές της φλυαρίας, τότε το “κονέ” πέτυχε και “Have a nice trip αδελφέ…”
Ωστόσο, για να πετύχει εκατό τοις εκατό η διαδρομή δεν είναι και τόσο εύκολο φίλτατε. Ο επιβάτης θα πρέπει να κάνει κάποιες σωστές (και τίμιες) ερωτήσεις, ώστε ο οδηγός να βρει πάτημα και να δώσει κορυφαίες απαντήσεις πανεπιστημιακού επιπέδου (και βάλε…).
Εδώ, λοιπόν, δεν θα κάνουμε χιούμορ για τα ταξί, επειδή πλέον τ’ αστεία με τους ταξιτζήδες έχουν καταντήσει πιο κουραστικά και απ’ αυτά με το μετρό της Θεσσαλονίκης, αλλά θα μιλήσουμε σοβαρά. Ω, ναι. Γιατί υπάρχουν πολυλογάδες τύποι που θέλουν να μιλήσουν με τους ταξιτζήδες. Να μάθουν πράγματα για τη ζωή. Εσύ γιατί τους στερείς το δικαίωμά τους;
Κακοκαιρία σήμερα, ε; (ή αντίστροφα «Πολύ ζέστη σήμερα, ε;»)
Ας ξεκινήσουμε με την πιο safe ερώτηση. Μπορεί να σου φαίνεται ότι δεν θα βγάλει μεγάλο θέμα συζήτησης, αλλά να ξέρεις ότι έχει πολύ ψωμί από πίσω (κακή έκφραση ένιγουέι). Ο “πιστός” ταξιτζής θα σου πει «Βρέχει γιατί ο Θεός έχει εξοργιστεί με τις αμαρτίες μας και τις αμαρτίες του UBER…» και θα κάνει θρόουμπακ από την Κιβωτό του Νώε κι έπειτα. Ο άθεος θα σου πει ότι «Όλα είναι τυχαία γεγονότα…» και θα κάτσει να στ’ αναλύσει κιόλας. Ο οικολόγος θα βγάλει λόγο «Εμείς έχουμε κάνει τον πλανήτη έτσι σκ@#$$. Εμείς φταίμε που δεν σώζουμε τις χελώνες και τα δελφίνια!», ενώ ο οπαδός θα σου πει ότι «Για όλα φταίει το σπιτάκι του Σπανούλη!». Γενικά, παίξε με αυτήν την ερώτηση και δεν θα χάσεις σ’ ό,τι τύπο ταξιτζή κι αν πέσεις.
Τα μάθατε για τα UBER ε; Λένε να τα ξαναφέρουν πάλι πίσω…
Εδώ παίζεις με ζόρικη ερώτηση και το ξέρεις. Τώρα νιώθεις έτοιμος να ακούσεις σοβαρά επιχειρήματα του στυλ «Εμείς ήρθαμε πρώτοι, αυτοί δεύτεροι…» και «Ας έρθουν οι κοτάρες και θα τρώνε φάπες απ’ τα Τέμπη!» και «Όποιος το λέει είναι… να να να να.» και λοιπά και λοιπά; Έλα δεν αντέχεις, παραδέξου το. Κάπου θα λυγίσεις και θα ζητήσεις βοήθεια από random περαστικούς. Αν από την άλλη πιστεύεις ότι είσαι τρου φλύαρος, τότε μην διστάσεις κωλώσεις και πες του ότι πριν μερικούς μήνες χρησιμοποιούσες UBER σε καθημερινή βάση και γούσταρες κιόλας. Όχι πες το ρε συ μόρτη και θα κάνεις το Κεραμεικό – Αιγάλεω από Εγνατία Οδό χωρίς να το καταλάβεις…
Ποια είναι η πιο ζόρικη διαδρομή που ‘χετε κάνει;
Έχετε συστηθεί. Έχετε μιλήσει για το σύμπαν, την μπάλα, τα χόμπι σας, τις αφραγκίες σας και πάει λέγοντας. Αλλά μπάστα λίγο, γιατί έχεις κάνει ένα μεγάλο φάουλ φλύαρε φίλε μου… Δεν τον έχεις ρωτήσει ακόμα το βασικό. «Κύριε ‘τάδε’, ποια είναι η ζόρικη διαδρομή που ‘χετε κάνει όσα χρόνια είστε στο τιμόνι;». Ρώτησέ τον κι ετοιμάσου να ακούσεις ιστορίες για χιλιόμετρα, εκδρομές, ναρκωτικά, πυρηνικά, κακούς ύπνους και μαλάρια.
Γυναίκες…
Δεν είναι ερώτηση, το ξέρω, ωστόσο το θέμα μας εδώ είναι να πιάσετε μια σωστή “μπάρλα” και όχι τόσο να πείτε τα τυπικά. Μόλις πεις “Γυναίκες…“, που λες, θα δεις ένα μυθιστόρημα να ξετυλίγεται μπροστά σου χωρίς να προλάβεις να το πάρεις πρέφα. Μέσα στο δεκάλεπτο (και πολύ είναι) θα ‘χεις διδαχθεί για την ιστορία της γυναίκας από την Εύα του Αδάμ μέχρι την Εύα την Μέντες. Αξίζει, πίστεψέ με…
Αλήτες είναι όλοι τους. Αλήτες! Δεν συμφωνείτε;
Δεν είναι ανάγκη να πεις «Οι αλήτες οι πολιτικοί φταίνε. Αυτοί μας έφτασαν ως εδώ.». Το ξέρει και το ξέρεις. Ένα σκέτο ‘αλήτες’ να πεις, θα δεις την ιστορία της Ελλάδας να περνάει μπροστά από τα μάτια σου, μέσα από μια πιο underground οπτική. Αυτή του ταξιτζή, αφού μια αναστροφή του στο αντίθετο ρεύμα είναι όλη σου η ζωή…
Βοnus: Κανονικά δεν θα ΄πρεπε να ‘χε ταξίμετρο τ’ αμάξι;
Κακία.. Προχωράμε.
