Ο τουρισμός είναι ΟΚ. Ο υπερτουρισμός πάλι, όχι. Η υπερβολή γενικώς. Στο οτιδήποτε. Δεν κάνει καλό, δεν είναι καλό. Και στο Λονδίνο οι ντόπιοι αποφάσισαν να αναλάβουν ιδιότυπη δράση. Για να προστατέψουν μαγαζιά που τους είναι «σπέσιαλ» από τις ορδές των ξένων επισκεπτών..
Τι κάνουν δηλαδή; Fake reviews! Μπαίνουν στα διάφορα «κριτικάδικα» (ας μας επιτραπεί ο νεολογισμός) από Google ως TripAdvisor και γράφουν… ό,τι να ‘ναι, Τα αγαπημένα τους μέρη για φαγητό ή βόλτα, για παράδειγμα, τα μειώνουν επίτηδες ενώ την ίδια στιγμή γράφουν ύμνους για πολύ μέτρια μαγαζιά. Βάζουν και «μούφες» του στιλ «εδώ έτρωγε ο Φρέντι Μέρκιουρι» και την κάνουν τη δουλίτσα τους τη… σκοτεινή. OK, δεν μιλάμε για οργανωμένο κίνημα, όμως αρχίζει να γίνεται κοινή πρακτική.
Αυτό που συμβαίνει στο Λονδίνο είναι για… φιλοσοφικό στοχασμό
Γιατί ο τουρίστας, κάθε τουρίστας, αυτό κάνει πια πρώτα από όλα. Κοιτάει τις κριτικές online πριν πάει κάπου να φάει, να πιει καφέ ή να βολτάρει. Πόσα αστέρια έχει το μέρος, τι λένε οι άλλοι, τι δεν πρέπει να χάσει, τι πρέπει να αποφύγει. Στο Λονδίνο όμως το… τυράκι έχει φάκα,
Μπορείς να κατηγορήσεις τους ντόπιους; Και ναι και όχι. Ηθικό αυτό που κάνουν δεν είναι, σε καμία περίπτωση. Είναι, όμως, ένας τρόπος να προστατέψουν μέρη που αγαπούν. Να τα δουν να μην αλλοτριώνονται, να συνεχίσουν να τα απολαμβάνουν. Είναι παράλληλα εγωιστικό και ρομαντικό. Για δες, γίνεται.
Φταίμε και εμείς – ω ναι!
Η αλήθεια επίσης είναι πως δεν πρέπει να βγάλουμε την ουρά μας απ’ έξω ως sites. Φταίμε πολύ για όλο αυτό ως γενικότερο φαινόμενο. Όταν γράφουμε για την « παραλία – μυστικό με τα σμαραγδένια νερά που μαγεύει και είναι παράδεισος ηρεμίας», το «κρυμμένο κουτούκι που σε γυρνάει στην παλιά Αθήνα και σε κάνει να θυμάσαι τα φαγητά – όνειρο που σου έφτιαχνε η γιαγιά σου» και πάει λέγοντας.
Για καλό πάμε, για να επικοινωνήσουμε κάτι που αξίζει να διαδοθεί, αλλά πόσο καλό κάνουμε στην πραγματικότητα; Όταν ένα μαγαζί «τιγκάρει» από κόσμο χάνει τη γοητεία του, χάνει πολύ από αυτά που το έκαναν αρχικά ξεχωριστό.
Διπλοτσέκαρε καλού κακού αν έχεις μπροστά σου ταξιδάκι
Στο Λονδίνο οι ντόπιοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Γι’ αυτό και αν σε φέρει ο δρόμος προς την πρωτεύουσα της Αγγλίας κάνε ένα διπλό (ίσως και τριπλό) τσεκάρισμα πριν αποφασίσεις σε ποιο μαγαζί να κάτσεις. Μπορεί να αποφύγεις έτσι να πέσεις θύμα της πλεκτάνης που έχουν εξυφάνει οι local guys!
Είναι και μια αφορμή για φιλοσοφικούς στοχασμούς περί του πού μπαίνουν τα όρια, το πόσο ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και τέτοια ωραία. Πάντα σκαμπρόζικα για συζήτηση και όταν γεννούν διάλογο κάτι αφήνουν ως δίδαγμα. Μόνο μην πιάσεις τέτοια κουβέντα σε ρεστοράν που σε έστειλε μια online κριτική που στην πραγματικότητα ήταν κακόβουλη και παραπλανητική γιατί τότε, αναμφίβολα, δεν θα το δεις το όλο θέμα αντικειμενικά και ψύχραιμα…
