Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα πριν κάμποσα χρόνια, μπορούσες να ‘χεις πολλά, δικιολογημένα παράπονα. Μια χώρα που προσπαθούσε αγκομαχώντας και με δανεικές ανάσες να φτάσει την Αμερική και την Ευρώπη. Κι ένα απ’ τα πιο κλασικά σου παράπονα ρίχνοντας μια ματιά “προς τα έξω” ήταν πως: ένα progressive φεστιβάλ της προκοπής δεν έχουμε!
Κοίτα όμως να δεις, παράξενα πράγματα. Οι δανεικές ανάσες τέλειωσαν. Η Ελλάδα βούτηξε σε μια βαρβάτη οικονομική δύσπνοια. Κι εκεί, κόντρα στη λογική αλλά όρτσα με την ανάγκη, έσκασε μύτη μια “τεχνητή αναπνοή” σε μορφή “progressive” (που δεν είχαμε). Ήταν το Release Athens Festival που ήρθε να μας βγάλει απ’ τη μαυρίλα μας, και να μας ξαναφέρει το καλοκαίρι! Το ίδιο φυσικά θα επιχειρήσει να κάνει και φέτος.
Τρίτος χρόνος “απελευθέρωσης” λοιπόν, για μια Αθήνα που καίει. Ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα, ηλεκτρισμός στη μουσική, κι η λογική του φεστιβάλ φιλόδοξη και… “συναυλιακή”: άνθρωποι που αξίζουν, που δεν τους βλέπεις όλη την ώρα, άνθρωποι που έχουν τον δικό τους ήχο, κι αυτόν τον ήχο αξίζει να τον ακούσεις.
Θα ‘ναι ο (δικος μας, πια) Parov Stelar με τα ελέκτρο σουίνγκ που έμπασαν για τα καλά το ρετρό στη σύγχρονη τάση. Θα ‘ναι κι οι Thievery Corporation για να σε πείσουν πως η μπόσα νόβα μπορεί να κάνει τα βήματά της σε ηλεκτρονικά παπούτσια, με ρέγκε μαλλί και χιπ-χοπ μπλουζάκι. Κι ύστερα οι UB 40 που γιορτάζουν τ’ όνομά τους, αφού εδώ και 40 χρόνια δείχνουν στον κόσμο πόσο ωραία ρέγκε-ποπ μπορεί να μιλήσει η Αγγλία. Κι ακόμα, Jamiroquai, Richard Ashcroft, Rag’ n’ Bone Man, χαμούλης σωστός και μοναδική προϋπόθεση: ν’ αφήσεις τη μουσική να σε πάει τη βόλτα της!
Φυσικά, να μην ξεχνάμε και το δικό μας πράγμα, το ντόπιο. Οι δύο βασικοί αντίπαλοι για το θρόνο της ροκ στην Ελλάδα, σήμερα κρατάνε παρεούλα ζωντανό το είδος τους, αποδεικνύοντας πως ο ροκάς δεν έχει ηλικία. Κι αφού ο Παυλίδης με τον Αγγελάκα κάνουν ποδαρικό, θα ‘ρθει ένα άλλο περιβόητο καλοκαιρινό παρεάκι να πάρει τη σκυτάλη. Ο Σωκράτης κι ο Θανάσης, κατεβαίνουν στην πρωτεύουσα να ξαναφέρουν στο καλοκαίρι σου αναλογική μουσική κι άρωμα γνήσιου τσίπουρου. Και στο φινάλε της “ελληνικής πλευράς του δίσκου”, ο Κωστής ο Μαραβέγιας, διοργανώνει ένα ακόμα απ’ τα κλασικά, ζωντανά, κεφάτα πάρτι του!
Το πράγμα λοιπόν είναι ξεκάθαρο. Αν θες το καλοκαίρι σου να γίνει ένα μεγάλο, χαρούμενο, ζωντανό live (!), ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. “Απελευθερώσου” και σκάσε μύτη στο Release. Απ’ την Πέμπτη 29/5 ως και τις 17/6, η Πλατεία Νερού γεμίζει μουσική και ψάχνει το κοινό της. Ψήνεσαι που ψήνεσαι στη ζέστη, δεν ψήνεσαι για μουσικούλα, δροσιά, καμιά μπύρα παγωμένη κι ο,τι ήθελε προκύψει; Ε, ναι ρε συ. Ψήθηκες!
