Όταν πρωτοδιάβασα βιβλίο Χάρι Πότερ, ζήλεψα. Όταν πρωτοείδα ταινία Χάρι Πότερ, η ζήλεια έκαψε πια για τα καλά την αθώα, παιδική ψυχούλα μου. Τι κοσμάρα είναι αυτή που έχουν οι μάγοι; Και δηλαδή τι ρατσισμός είναι αυτός, εμείς γιατί να μη ζούμε σε τέτοιο κόσμο; Ε; Ας απαντήσει κάποιος!
Σχεδόν 17 χρόνια μετά, ξέρω πως μαγικά τρικ και ραβδιά δεν υπάρχουν, όμως υπάρχει η επιστήμη. Και η επιστήμη στον ελεύθερό της χρόνο, κατάφερε να κάνει το δωράκι στον μικρό Ηλία που ζήλευε τότε. Ιδού 5 μαγικά “γκατζετάκια” των Χάρι Πότερ, που σήμερα υπάρχουν!
Οι Φωτογραφίες που κινούνται
Ήταν ένα απ’ τα πιο φαντεζί “τρικ” που σ’ έβαζε για τα καλά μέσα στον μαγικό κόσμο της Τζόαν Ρόουλιγκ. Εφημερίδες και κάδρα με εικόνες που… κινούνται; Τι άλλο θα σκεφτούν πια αυτοί οι συγγραφείς! Ή τέλος πάντων, κάτι τέτοιο θα έλεγε μάλλον ο μέσος άνθρωπος στα τέλη του ’90. Σήμερα απ’ την άλλη, τα γκιφάκια είναι καθημερινότητα στο Μessenger, ενώ τα κάδρα που επικοινωνούν μαζί σου υπάρχουν πια σε μορφή “τάμπλετ με Skype και λίγη τεχνητή νοημοσύνη”. Το πιο βασικό ερώτημα βέβαια είναι, “ποιος διαβάζει εφημερίδα το 2018”, ρε μάγοι;
Ο μαγικός Χάρτης
Ο χάρτης των ζαβολιάρηδων (Τζέιμς Πότερ, Σίριους Μπλακ, Ρέμους Λούπιν και του τρικαράγκιοζα του “Ποντικοουρά”), τα ‘σπαγε! Μυστικά περάσματα, μονοπάτια, ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή του Χόγκουαρτς βρισκόταν εκεί μέσα, και μάλιστα ο χάρτης εμφανιζόταν μόνο αν “ήξερες να τον ανοίξεις”. Το πιο σπουδαίο όμως: σου έδειχνε σε ζωντανή κίνηση ποια άτομα περπατούσαν σε κάθε διάδρομο κοντά σου! Απίθανο, ε;
Ξέρω, ξέρω, δεν εντυπωσιάζεσαι. Λέγεται gps και το ‘χει πάνω του κάθε κινητό που ‘χει αυτοσεβασμό, τη σήμερον ημέρα. Όλοι οι δρόμοι, ενημερώσεις για τις αλλαγές, ζωντανή κίνηση κι αν θες, του πατάς κι έναν κωδικό και “ανοίγει” μόνο σ’ εσένα. Οπότε, υποθέτω πως όλοι εμείς οι θαυμαστές της παλιάς, παραδοσιακής μαγείας πρέπει να τα μαζεύουμε σιγά-σιγά. “Έγινε η ζαβολιά…”. Logout.
Η Πένα που γράφει μόνη της
Τώρα βέβαια, αυτό υπήρχε στα σκαριά ήδη απ’ την εποχή που η Ρόουλινγκ έγραφε τα Χάρι Πότερ. Ένα πολύ (πολύ!) εξελιγμένο τέτοιο μαραφέτι χρησιμοποιούσε ο Στήβεν Χώκιν, σωστά; Όμως τουλάχιστον τότε, ήταν πειραματική τεχνολογία ή πανάκριβο μέσο για λίγους. Σήμερα η μαγική πένα λέγεται Google και σου παρέχει τη δυνατότητα “φωνητική πληκτρολόγησης”. Πιο απλά: του μιλάς και γράφει. Φυσικά, γράφει ο,τι ακούει κι όχι όσα προκλητικά σκεφτόταν η Ρίτα Σκίτερ στα βιβλία, όμως η επιστήμη προχωράει. Ποιος ξέρει; Το μέλλον φαίνεται ευοίωνο μέχρι και για δημοσιογράφους του κίτρινου τύπου (δυστυχώς)…
O Αόρατος Μανδύας
Να πω την αμαρτία μου, απ’ όλες τις παπάτζες που είχε κατά καιρούς ο Χάρι στη “μαγική” ζωάρα του (σκουπόξυλα, κουκουβάγιες, ιπτάμενα αυτοκίνητα κτλ), εγώ περισσότερο ζήλεψα τον αόρατο μανδύα. Κι όχι όταν αποδείχτηκε ότι ήταν ο καλύτερος κλήρος του Θανάτου, αλλά απ’ την αρχή. Τότε που τον φορούσανε τα πιτσιρίκια και μπουκάρανε κρυφά σε απαγορευμένα μέρη. Λοιπόν πολύ θα ήθελα ένα τέτοιο μπιχλιμπίδι κι εγώ μικρός. Δηλαδή ακόμα θα το ήθελα, και πια μπορώ να το έχω… Βέβαια, όχι ακριβώς μανδύα, αλλά μπορώ τουλάχιστον να εξαφανιστώ για λίγο αν το θέλω, χάρη σ’ ένα σύστημα φακών του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ. Αν μη τι άλλο πάντως, μπορούμε να ελπίζουμε πως μια μέρα θα βγει και σε ρούχο!
Τα αυτοαναδευόμενα Τσουκάλια
Ήταν πολύ βολικό για να φτιάξεις φίλτρα και σίγουρα είναι τέρμα βολικό για να μη σου κολλήσουνε τα μακαρόνια στην κατσαρόλα. Ή τέλος πάντων τα νουντλς, αφού τα παλικάρια που διάβαζαν πολύ Πότερ κι αποφάσισαν να φέρουν τα “αυτοαναδευόμενα τσουκάλια” στη δική μας πραγματικότητα, έρχονται απ’ την Ιαπωνία. Βάζεις νερό, λέει, κι αράζεις. Το τσουκάλι κάνει την υπόλοιπη δουλειά μονάχο του, κι από σένα περιμένει απλώς να φτιάξεις ένα φίλτρο “πέστο” της προκοπής. Δώσε βάση εδώ και θα καταλάβεις. You are a wizard, Harry ハリー!
