Ο καιρός ήταν μουντός. Πολύ μουντός. Πάρα πολύ μουντός. Οι πονοκεφάλοι με τ’ όλο κλίμα έδιναν και έπαιρναν (λογικό θα μας πεις), ενώ η διάθεσή μας πριν φτάσουμε στην πλατεία Αβησσυνίας (εκεί που ‘ναι το Λουκούμι Bar) δεν ήταν και τόσο στα πάνω της φίλη Προβοκατόρισσα και φίλε Προβοκάτορα.
Μέχρι που… ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ… Φτάσαμε στο “Πάρτυ όπως τότε” (#οpwstote). Και ως δια μαγείας, η (μουντή) διάθεση ανέβηκε, ο (βαρύς) πονοκέφαλος έφυγε στα μπαμ, η (δυνατή) νοσταλγία μας βάρεσε καμπανάκια κι ένα μοναδικό θρόουμπακ στο χρόνο μόλις είχε ξεκινήσει.
Τι σημαίνει “Πάρτυ όπως τότε”; Δώσε μας μισό να σου εξηγήσουμε.
Ευχαριστούμε @mamosbeer περάσαμε υπέροχα 🙂 #theswingincats
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Swingin’ Cats (@theswingincats) στις
Έχουμε και λέμε. Καταλάβαμε πώς θα περνούσαμε φίνα απ’ το πρώτο κιόλας soundcheck, όταν και ακούσαμε μερικά θρυλικά και νοσταλγικά κομμάτια απ’ τους “Gadjo Dilo” και απ’ τους “The Swingin’ Cats”. Πριν προλάβουν καλά καλά να ανέβουν κι επίσημα πάνω στη σκηνή και να τα ‘σπάσουν’ για ώρες. Εντάξει, για να τα λέμε όλα στην αρχή δεν τα ‘έσπασε’ μόνο η μουσική, αλλά και οι μπύρες που μας κέρασε η ιστορική μπύρα Μάμος.
Όπου κοιτούσες τριγύρω τώρα, έβλεπες πράγματα και καταστάσεις από τα παλιά ωραία χρόνια, που δυστυχώς δεν τα προλάβαμε, ωστόσο τα ‘χουμε χαζέψει μέσα από ρετρό ταινίες και απ’ τις συγκινητικές ιστορίες των παππούδων μας. Μπαρμπέρικα με ‘φαλτσέτες’, καμιόνια Μάμος που μέσα ήταν τίγκα στις μπύρες, τραγιάσκες εποχής του ’30, ρολόγια τσέπης να κρέμονται από τα γιλέκα και ο κόσμος να χορεύει ασταμάτητα swing, charleston και ό,τι άλλο περνάει από την κούτρα σου.
#barbergang #swing #20s #beer @mamosbeer
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Aki Pierro Barber & Shop (@akipierrobarbershop) στις
Αλλά τι κι αν σε κάποια φάση ψιχάλισε λιγάκι; Τι κι αν ο καιρός παρέμεινε μουντός καθ’ όλη τη διάρκεια του πάρτυ; Το κέφι και η αγνή και τίμια νοσταλγία έμειναν… και “Ρίξτο ρε Ηλία!”
Στο τέλος τέλος, τι ζητάει κανείς από ένα τίμιο “όπως τότε” πάρτι; Μια γειτονιά της παλιάς Αθήνας, μπόλικη νόστιμη μπύρα της “παλιάς συνταγής” και λίγη παρέα μουσική απ’ τον Τσιτσάνη κι απ’ τον Χιώτη. Ε, και γιατί όχι, να γνωρίσεις και μια κοπέλα από “σπάνιο κι εξωτικό χαρμάνι”, μήπως και καταφέρεις το επόμενο βράδυ να μην πίνεις μπύρες μόνος σου στη σύγχρονη Αθήνα… 
