“Κανείς δεν ξέρει τον προορισμό που έχει το καράβι του κόσμου, για έναν πολύ απλό λόγο: Έχει την ιδιομορφία στο πηδάλιό του να μην υπάρχει ένας καπετάνιος, αλλά να το κρατάμε όλοι οι επιβάτες μαζί. Αλήθεια, πότε θα αποκτήσουμε συνείδηση αυτής της πραγματικότητας; Και ανάλογα πού θα το στρίψουμε, προς εκείνη την κατεύθυνση θα πλεύσει”*. Κι αυτό αποδεικνύει πόσο μεγάλη είναι η δύναμη των ανθρώπων, ασχέτως αν τις περισσότερες φορές, λανθασμένα, την υποβαθμίζουμε και την παραγνωρίζουμε. Γιατί αναφερόμαστε στη δική μας δύναμη, που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.

Η ριζική κοινωνική αναπλαισίωση και ο κοινωνικός μετασχηματισμός, δεν πρόκειται να πέσουν από τον ουρανό. Ούτε έχει λογική να περιμένουμε την καθιέρωσή τους στο εορτολόγιο, για να γιορταστούν κάποια μέρα και να αλλάξει η ζωή μας από τη μία στιγμή στην άλλη. Αντίθετα, χρειάζεται να οξυνθεί η ατομική αυτενέργεια και να αναδειχθούν όλο και περισσότεροι περήφανοι και ενεργοί πολίτες, που σέβονται τον ρόλο τους στην κοινωνία που τους φιλοξενεί. Προκειμένου να δημιουργηθεί το (απαραίτητα) υψηλό επίπεδο συνεννόησης και επικοινωνίας και να παραχθεί ένα σύγχρονο πρόταγμα για τη δημιουργία τής αυριανής κοινωνίας.


Και υπάρχουν κάποια εντυπωσιακά στοιχεία, στις μέρες γενικευμένου φόβου και ζόφου που βιώνουμε, που αποδεικνύουν πως κάτι κινείται. Όπως για παράδειγμα η εμφάνιση και καθιέρωση πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, διεκδικητικών κινημάτων, αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων κ.λπ. που απλώνονται από τις συνεταιριστικές προσπάθειες και δομές, μέχρι τον καλλιτεχνικό χώρο. Μικρά αντάρτικα πόλεων δηλαδή, αλλά άλλης μορφής: Σύγχρονα, που δίνουν απαντήσεις σε θέματα της καθημερινότητας, μακριά από την αυτοαναφορικότητα της βίας για τη βία και γεμάτα με φως. Εστίες νέας νοηματοδότησης του ανθρώπινου φαντασιακού, που όταν διασταλούν οι αλήθειες που εκφράζουν και αλληλεπιδράσουν οι συσπειρωτικές δυναμικές τους, οι τυφλοί θα δουν και οι κουφοί θα ακούσουν πως έφτασε η ώρα για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού αύριο.


Εστία με αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελεί η ομάδα σύγχρονου χορού Creo, που παρουσιάζει την παράσταση “Β Ο Ρ Ε Α Δ Ε Σ“ της χορογράφου Πωλίνας Κρεμαστά στις 10, 11, 12 και 13 Μαϊου στο Θέατρο Πόρτα. Ερευνητικό ταξίδι σωμάτων με αντήχηση από την εσχατιά της ψυχής ως την αυξανόμενη εντροπία της παρουσίας εννιά χορευτών επί σκηνής, που τακτοποιούν την κοινωνική πραγματικότητα μέσω της κινησεολογίας τους. Πρόκειται για αντιπροσωπευτικό δείγμα της γλώσσας που προτείνει η χορογράφος, μετά από έρευνα εμπνευσμένη από τον αέρα σε Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Η πρωτότυπη μουσική σύνθεση είναι του Μπάμπη Παπαδόπουλου (Τρύπες κ.α.) και η οπτική του Ορέστη Τάτση, άρτια καταρτισμένου σκηνοθέτη που γνωρίζει άριστα πώς να αφήσει τη φαντασία να οργιάσει στις εργασίες του, συμπληρώνουν την εικόνα στο δρώμενο. H παρουσία του κόσμου στην πρεμιέρα της παράστασης ήταν συγκινητική. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τις επόμενες ημέρες. Αν δεν είστε μέσα σε αυτούς που έχουν κάνει ήδη κράτηση, μη χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε αυτό το θέαμα. Είναι καλό, τελικά, να είναι κάποιος σύγχρονος αντάρτης πόλης.   

* Το κείμενο είναι του Γιώργου Κτενά.