Είναι ένα απ’ τα αγαπημένα θέματα του Χόλυγουντ και της αστυνομικής λογοτεχνίας. Τρελοί, σχιζοφρενείς, ακούνε φωνές κι αρπάζουν τα τσεκούρια για να καθαρίσουν όλους εμάς τους νορμάλ (;) ανθρώπους. Φυσικά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Για τη σχιζοφρένεια, εδώ και χρόνια ο κάθε πικραμένος λέει ή γράφει μια μούφα, κι αυτή γίνεται στα καπάκια δεδομένο. Και κάπως έτσι φτάσαμε να νομίζουμε ότι ξέρουμε μια ασθένεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε την τύφλα μας τη μαύρη. Και τότε, βρέθηκε μπροστά μας το brightside.me και η επιστημονική ομάδα του, για να μας ξεστραβώσει. Κι εμείς αυτά που μάθαμε τα λέμε και σ’ εσένα. Ορίστε λοιπόν 8 μούφες που ακόμα νομίζουμε ότι ισχύουν για τη σχιζοφρένεια.

Μούφα 1η: Όποιος έχει σχιζοφρένεια έχει πολλές προσωπικότητες!

Σίγουρα ένας σχιζοφρενής έχει “πολλά μυαλά” μα όχι απαραίτητα πολλές προσωπικότητες. Ένδειξη σχιζοφρένειας είναι και η συχνή στροφή 180 μοιρών στη συναισθηματική κατάσταση κάποιου (εκεί που μισείς ολόψυχα κάτι, να το αγαπάς απόλυτα 5 λεπτά μετά), ή η πιθανότητα να πενθεί για το νεκρό του χρυσόψαρο την ώρα που αδιαφορεί πλήρως για το χαμό κάποιων αγαπημένων του προσώπων. Με κάθε σεβασμό στα χρυσόψαρα…

Μούφα 2η: Η σχιζοφρένεια είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο.

Σχεδόν το 1% του πληθυσμού της γης έχει κάποια μορφή σχιζοφρένεια. Ή για να το κάνουμε πιο ξεκάθαρο, τουλάχιστον 5 στους 1000 ανθρώπους αυτού του κόσμου είναι σίγουρα σχιζοφρενείς. Ή πιο απλά, κάθε φορά που μπαίνεις σε ένα γήπεδο, ένα μεγάλο θέατρο ή μια ανοιχτή συναυλία, υπάρχει τεράστια πιθανότητα τουλάχιστον ένας σχιζοφρενής να είναι εκεί γύρω. Αν δεν υπάρχει, τότε πιθανότατα ο σχιζοφρενής είσαι εσύ!

Μούφα 3η: Οι ασθενείς με σχιζοφρένεια είναι απρόβλεπτοι κι επικίνδυνοι!

Χόλυγουντ. Οι περισσότεροι σχιζοφρενείς δεν είναι περισσότερο επικίνδυνοι απ’ τους υπόλοιπους ανθρώπους. Συχνότερα μάλιστα πέφτουν θύματα επιθετικής συμπεριφοράς παρά επιτίθενται οι ίδιοι. Κάποιοι απ’ αυτούς είναι επιθετικοί, όμως κι αυτό λύνεται με κατάλληλη θεραπεία.

Μούφα 4η: Το χειρότερο στη σχιζοφρένεια είναι οι παραισθήσεις.

Ναι, οι παραισθήσεις ευθύνονται συχνά για την “παράξενη” συμπεριφορά ενός σχιζοφρενή. Όμως αυτές θεραπεύονται με αγωγή. Το χειρότερο πράγμα ωστόσο είναι οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της αγωγής, που μπορούν να δυσκολέψουν πολύ τη ζωή των ασθενών. Όμως η ιατρική εξελίσσεται και το αύριο είναι καλύτερο απ’ το χθες.

Μούφα 5η: Μόνο οι σχιζοφρενείς ακούνε φωνές!

Κι όμως, το να ακούς φωνές πότε – πότε είναι απόλυτα φυσιολογικό! Υπολογίζεται πως το 5-15% των ανθρώπων έχει ακούσει φωνές κάποια στιγμή στη ζωή του. Κι αυτό το ποσοστό ίσως μεγαλώνει, αν αναλογιστεί κανείς τους ανθρώπους που το παθαίνουν αλλά δεν το παραδέχονται. Απλά, αν τις ακούσεις, ε, μην πιάσετε και ψιλή κουβέντα, οκ;

Μούφα 6η: Η σχιζοφρένεια κρατάει για πάντα.

Στην πραγματικότητα, η διάρκειά της είναι απρόβλεπτη. Υπάρχουν άνθρωποι που ταλαιπωρούνται απ’ αυτή σ’ όλη τη ζωή τους, όμως είναι η μειοψηφία. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 25% των ασθενών εμφανίζουν ένα μόλις επεισόδιο σ’ όλη τους τη ζωή και δεν έχουν καν ανάγκη θεραπείας. Άλλοι εμφανίζουν πότε – πότε μικροεπεισόδια, αλλά σε γενικές γραμμές ζουν μια φυσιολογική ζωή χωρίς προβλήματα. Οπότε το “για πάντα” είναι μάλλον λιγάκι υπερβολικό…

Μούφα 7η: Οι σχιζοφρενείς είναι παραγνωρισμένες ιδιοφυΐες!

Όχι, είναι ασθενείς. Μπορεί να υπάρχουν ορισμένα κοινά στον τρόπο σκέψεις διαφόρων καλλιτεχνών ή επιστημόνων, με τον τρόπο σκέψεις των σχιζοφρενών, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνδέεται η ασθένεια με τη δημιουργικότητα και την ευφυΐα ενός ατόμου. Αν κάποιος είναι σχιζοφρενής ΚΑΙ ιδιοφυΐα, αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ήταν ιδιοφυής χωρίς την ασθένεια. Οι τρελοί επιστήμονες είναι για τα καρτούν…

Μούφα 8η: Η σχιζοφρένεια εκδηλώνεται ραγδαία!

Στην πραγματικότητα εκδηλώνεται με πολύ αργό ρυθμό. Στα πρώτα στάδιά της δεν μπορεί κανείς να τη διακρίνει, ενώ τα πρώτα συμπτώματα είναι εντελώς αθώα: προβλήματα στη δουλειά, τη συγκέντρωση, την επικοινωνία, ή μαθησιακά προβλήματα. Μπορεί να πάρει μπόλικα χρόνια, μέχρι να εμφανιστούν (αν εμφανιστούν) πραγματικά ανησυχητικά σημάδια. Γι’ αυτά υπάρχει ο ψυχίατρος.