Πόσες φορές διάβασες ένα βιβλίο και είπες: “Τι έγραψες εδώ ρε φίλε; Δεν υπάρχεις!”. Ε, λοιπόν σήμερα θα σου μιλήσω ακριβώς γι’ αυτό. Για τύπους και τύπισσες που σαν συγγραφείς, δεν υπήρξαν.
Δηλαδή, μην τα παραλέμε κιόλας, μια χαρά μπορεί να υπήρξαν οι άνθρωποι. Απλώς είναι κάποιοι φιλόλογοι, μερικοί ιστορικοί και πάρα (ΠΑΡΑ) πολλοί συνωμοσιολόγοι που επιμένουν πως, απ’ τις 5 υπογραφούλες που θα δεις παρακάτω, ούτε μία δεν ήτανε πραγματική. Τι να τους κάνω ρε συ, επιμένουν!
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Mη δουν καραφλομαλλιά με σκουλαρίκι να προοδεύει, αμέσως να τον βγάλουνε ανύπαρκτο. Η θεωρία λοιπόν υπάρχει πολλά χρόνια και (όπως κάθε καλή θεωρία “συνομωσίας”) έχει αρκετά επιχειρήματα. Ένας ηθοποιός μέτριου ταλέντου, ένας άνθρωπος μέτριας μόρφωσης, ένα όνομα που, πέρα απ’ τα θεατρικά του έργα , δεν έχει υπογράψει τίποτα άλλο. Ούτε ένα άρθρο, ούτε μια δημόσια ή έστω, μια προσωπική επιστολή! Μπορεί λοιπόν αυτή η περσόνα, να είναι στ’ αλήθεια Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΣ θεατρικός συγγραφέας του σύγχρονου θεάτρου; Σύμφωνα με τους οπαδούς της συνωμοσίας, ο “βάρδος” έπαιρνε χρήματα για να υπογράφει τα έργα κάποιου άλλου που δεν είχε το δικαίωμα να γράφει θεατρικά, λόγω θέσης: οι φήμες μιλάνε για Φράνσις Μπέικον, κόμη της Οξφόρδης, ή ίσως την ίδια τη βασίλισσα της Αγγλίας!
Εγώ πάντως συνεχίζω να πιστεύω στον Γουίλι. 1ον: γιατί τα σπάει το στυλάκι του, και 2ον: γιατί, πώς γράφεις διάολε “να ζει κανείς ή να μη ζει”, αν δεν υπάρχεις καν;
Σουν Τζου
Αν πιάσεις ποτέ κουβέντα με μορφωμένο στρατιωτικό (και όμως, υπάρχουν!) σίγουρα θα σ’ αρχίσει στη φιλοσοφία με την “Τέχνη του Πολέμου” και τον φιλόσοφο στρατηγό Σουν Τζου. Ωστόσο, είναι μάλλον ασαφές αν ο παλιόφιλος ο Σουν έγραψε πραγματικά την περίφημη “πολεμική τέχνη”, αφού το αυθεντικό χειρόγραφο είναι γραμμένο σε πλάκες από μπαμπού και φυσικά ανυπόγραφο. Επιπλέον, μέσα στο κείμενο αναφέρονται στρατιωτικές καινοτομίες (βαλλίστρες) και στρατιωτική ιεραρχία που (σύμφωνα με κάποιους ερευνητές και ιστορικούς) δεν υπήρχε την εποχή του Τζου. Τι έγινε ρε Σουν, μήπως τελικά είσαι πουθενάς;
Tζόαν Ρόουλινγκ
Άλλη μια περίπτωση Σαίξπηρ, όμως εν προκειμένω μπορώ να πω πως αυτή… ίσως… μάλλον… τέλος πάντων, δεν την απορρίπτω εντελώς, ντάξει; Σκέψου το λίγο. Πέρα απ’ τα Χάρι Πότερ δεν έχει καταφέρει να γράψει τίποτα σοβαρά αξιόλογο. Στα ίδια τα Χάρι Πότερ, ξεκινάει με το 1ο βιβλίο – ένα αξιαγάπητα παιδικό παραμύθι, και καταλήγει στο 7ο – ένα απόλυτα σκοτεινό θρίλερ: ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ δύσκολη μετάβαση ακόμη και για τον πιο ταλαντούχο συγγραφέα. Και τελικά, το στόρι από μόνο του έχει κάμποσα κενά (που τα προσέχεις μόνο αν ξαναδιαβάσεις το πρώτο βιβλίο ξέροντας πια πού πάει το έργο…), δείγμα πως… ίσως ένας διαφορετικός “(δεν) ξέρεις ποιος” να κρύβεται πίσω απ’ το κάθε βιβλίο.
Σοβαρά, θα μπορούσα να τα πιστέψω απόλυτα όλα αυτά, αν δεν τα υποστήριζε η Νίνα Γκράνφελντ, που είναι μεν σκηνοθέτης, αλλά είναι και θεόμουρλη! Και πάλι όμως, ξέρω ‘γω;..
Κάρολιν Κιν
Αν για τον Σαίξπηρ σου φαίνεται αδιανόητο και για τη Ρόουλινγκ ακούγεται στ’ αυτιά σου παρατραβηγμένο, σου παρουσιάζω μια τρίτη περίπτωση που… αδιανόητα παρατραβηγμένη, επιβεβαιώθηκε τελικά απ’ τον εκδοτικό οίκο! Η κυρία Κάρολιν Κιν υπέγραφε απ’ το 1930 ως το 1985 (!) την επιτυχημένη σειρά εφηβικών βιβλίων μυστηρίου με πρωταγωνίστρια τη “Νάνσι Ντρου”. Μέχρι που, μια μήνυση στον εκδότη Έντουαρντ Στρέιτμέγιερ ανάγκασε κάποια γυναίκα ονόματι Μίλντρεντ Μπένσον να παραδεχτεί πως εκείνη, μαζί με άλλους “συγγραφείς φαντάσματα” ήταν η Κάρολιν Κιν, αφού Κάρολιν Κιν δεν υπήρχε. Τελικά το παραδέχτηκε κι ο ίδιος ο εκδότης. Άντε να χαθείτε, ψεύτες!
Plus | Όμηρος
Καταρχήν ο Όμηρος δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί συγγραφέας αφού, έτσι κι αλλιώς… δεν έγραψε τίποτα! Όμως τα έπη που τραγουδούσε με τη φόρμιγγά του (ή τα απήγγελε χωρίς αυτή, κατ’ άλλους), είναι σήμερα δύο απ’ τα σπουδαιότερα βιβλία όλων των εποχών. Οπότε, “καλώς ήρθες στη λίστα μας, κι εσύ κι η μούσα σου, αδερφέ”.
Το ζήτημα εδώ είναι πως στην πραγματικότητα, για την ύπαρξη του Ομήρου δεν έχουμε καμιά αξιόπιστη πηγή. Το μπέρδεμα της καταγωγής του κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα, ενώ η δομή των δύο ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ έργων του επιτρέπει σε κάποιους να αμφισβητούν πως Ιλιάδα και Οδύσσεια γράφτηκαν από ένα πρόσωπο. Ή τέλος πάντων, έτσι υποστηρίζουν διάφοροι Έλληνες και ξένοι φιλόλογοι που ανήκουν στην ομάδα των “αναλυτικών”. Γνώμη μου: Αφήστε κάτω τον Όμηρο, ρε λαμόγια! Αυτά.
